14–BOB
Egamiz Qizil dengizda Isroil xalqini qutqaradi
1 Egamiz Etxamda Musoga shunday dedi:
2 — Isroil xalqiga: “Migdol bilan dengiz oʻrtasidagi Piy–Xaxiroʻt yaqiniga qaytib boringlar”, deb ayt. U yerda Baal–Zafoʻn qarshisidagi Qizil dengiz sohili boʻylab chodir tikishsin. 3 Oʻshanda firʼavn: “Isroil xalqi yurtda adashib qolibdi, sahro ularning ketishiga xalaqit beryapti”, deb oʻylaydi. 4 Firʼavn sizlarni taʼqib qilsin deb, Men uning yuragini tosh qilib qoʻyaman. Firʼavn va uning lashkari ustidan gʻalaba qilaman. Shu orqali shuhratga erishaman. Ana oʻshanda Egangiz Men ekanligimni Misr xalqi bilib oladi.
Isroil xalqi Egamiz aytganday qildi. 5 Firʼavnga: “Isroil xalqi qochib ketibdi”, deb xabar yetkazishdi. Firʼavn va aʼyonlarining Isroil xalqi toʻgʻrisidagi niyatlari oʻzgardi: “Nima qilib qoʻydik–a? Isroil xalqiga ketishga ijozat berib, qullarimizdan ayrilib qolibmiz–ku!” deyishdi. 6 Firʼavn jang aravalarini tayyorlatdi, lashkarini yoniga oldi. 7 U Misrdagi hamma jang aravasini, shu bilan birga, olti yuzta sara jang aravasini ham yoʻlga otlantirdi. Har bir jang aravasining lashkarboshisi bor edi. 8 Egamiz Misr firʼavnining yuragini tosh qilib qoʻydi. Firʼavn Isroil xalqining ortidan quvdi. Isroil xalqi shaxdam qadam bilan Misrdan chiqib ketayotgan edi. 9 Misrliklar — firʼavnning jamiki lashkari, otlari, aravakashlar va jang aravalari bilan Isroil xalqining ortidan tushdi. Dengiz qirgʻogʻida Baal–Zafoʻn qarshisida — Piy–Xaxiroʻt yaqinida Isroil xalqiga yetib oldilar. Isroil xalqi bu yerda qarorgoh qurgan edi.
10 Firʼavn tobora yaqinlashib kelardi. Isroil xalqi orqalariga qarab Misrliklar quvib kelayotganini koʻrdilar–u, sarosimaga tushib qoldilar. Ular Egamizga iltijo qilib, madad soʻradilar. 11 Keyin Musoga aytdilar:
— Bizni sahroga oʻldirgani olib kelgan ekansan–da. Misrda biz uchun qabriston yetarli emasmidi?! Bizni Misrdan olib chiqib, nima qilib qoʻyding–a?! 12 Misrda ekanligimizda shunga oʻxshash yomon hodisalar yuz berishini aytmaganmidik?! Biz: “Misrliklarga qul boʻlib xizmat qilib yuraveraylik, sahroda oʻlib ketganimizdan koʻra, ularga xizmat qilganimiz yaxshi”, deb aytgan edik–ku!
13 Ammo Muso:
— Qoʻrqmanglar! — dedi. — Joyingizda toʻxtab, qarab turinglar. Hozir koʻrasizlar, Egamiz sizlarni qanday qilib qutqarar ekan. Hozir qarshingizda turgan Misrliklarni qaytib koʻrmaysizlar. 14 Xotirjam boʻlinglar, Egamiz sizlar uchun jang qiladi.
15 Shu payt Egamiz Musoga gapirdi:
— Nimaga Menga iltijo qilib, madad soʻrayapsan? Isroil xalqiga ayt, oldinga qarab ketaversin. 16 Tayogʻingni koʻtarib, qoʻlingni dengiz ustiga uzat, suvni ikki tomonga ayir. Shunda Isroil xalqi quruq yer ustida yurib, dengizdan oʻtadi. 17-18 Misrliklar sizlarning ortingizdan dengizga borsin deb, Men ularning yuragini tosh qilib qoʻyaman. Firʼavn, uning lashkari, aravakashlari va jang aravalari ustidan gʻalaba qilib shuhratga erishaman. Men ularni yer bilan yakson qilganimda Egangiz Men ekanligimni Misr xalqi bilib oladi.
19 Isroil xalqi oldida borayotgan Xudoning farishtasi joyini oʻzgartirib, ularning orqasiga oʻtdi. Isroil xalqining oldidagi bulut ustuni ham joyini oʻzgartirdi. Bulut ustuni orqaga oʻtib, 20 Misr lashkari bilan Isroil xalqi oʻrtasida turib qoldi. Bulut ustuni Misrliklar turgan tomonni zimiston va bulutli, Isroil xalqi turgan tomonni esa yop–yorugʻ qilib turdi. Shuning uchun Misr lashkari tun boʻyi Isroil xalqiga yaqin kela olmadi.
21 Muso qoʻlini dengiz tomonga uzatdi. Shundan keyin tun boʻyi Egamiz sharqdan kuchli shamol estirib, dengizni ikki tomonga ayirdi, dengizni quruq yerga aylantirdi. Suv ikki tomonga surildi. 22 Shundan keyin Isroil xalqi dengizdagi quruq yerdan yurib, oʻta boshladi. Suv Isroil xalqining oʻng tomonida ham, chap tomonida ham devor boʻlib turardi. 23 Misrliklar Isroil xalqining ortidan quvdi. Firʼavnning hamma otlari, aravakashlari va jang aravalari dengizning oʻrtasiga tushdi. 24 Tong payti Egamiz alanga va bulut ustunidan Misr lashkariga qarab, ularni sarosimaga soldi. 25 Jang aravalarining gʻildiraklari botib qoldi . Natijada Misrliklar aravalarini zoʻrgʻa tortib ketdilar. Shunda Misrliklar: “Bu yerdan qochib qolaylik! Isroil xalqi uchun ularning Egasi jang qilyapti! U bizga qarshi!” deb shovqin soldilar.
26 Keyin Egamiz Musoga:
— Qoʻlingni dengizga uzat! — deb amr berdi. — Suv Misrliklarning, ularning aravakashlari va jang aravalari ustiga qaytsin!
27 Muso qoʻlini dengizga uzatdi. Tong payti dengiz suvi asl holiga qaytdi. Misrliklar suvdan qutulmoqchi boʻlib qochayotgan edi, Egamiz ularni dengizning oʻrtasiga silkib otdi. 28 Suv asl holiga qaytdi. Firʼavnning aravakashlarini va jang aravalarini, Isroil xalqining ortidan quvib, dengiz oʻrtasiga tushgan hamma Misr lashkarini gʻarq qildi. Ulardan birortasi ham tirik qolmadi. 29 Isroil xalqi esa dengiz oʻrtasida quruq yerdan yurib oʻtdi. Suv oʻng tomonda ham, chap tomonda ham Isroil xalqiga devor boʻlib turardi.
30 Shunday qilib, Egamiz oʻsha kuni Isroil xalqini Misrliklarning qoʻlidan qutqardi. Isroil xalqi dengiz qirgʻogʻida Misrliklarning jasadlarini koʻrdi. 31 Egamiz buyuk qudrati bilan Misrliklarni magʻlub qilganini Isroil xalqi koʻrgach, Undan qoʻrqadigan boʻldilar. Ular Egamizga va Uning quli Musoga ishondilar.
14–БОБ
Эгамиз Қизил денгизда Исроил халқини қутқаради
1 Эгамиз Этхамда Мусога шундай деди:
2 — Исроил халқига: “Мигдол билан денгиз ўртасидаги Пий–Хахирўт яқинига қайтиб боринглар”, деб айт. У ерда Баал–Зафўн қаршисидаги Қизил денгиз соҳили бўйлаб чодир тикишсин. 3 Ўшанда фиръавн: “Исроил халқи юртда адашиб қолибди, саҳро уларнинг кетишига халақит беряпти”, деб ўйлайди. 4 Фиръавн сизларни таъқиб қилсин деб, Мен унинг юрагини тош қилиб қўяман. Фиръавн ва унинг лашкари устидан ғалаба қиламан. Шу орқали шуҳратга эришаман. Ана ўшанда Эгангиз Мен эканлигимни Миср халқи билиб олади.
Исроил халқи Эгамиз айтгандай қилди. 5 Фиръавнга: “Исроил халқи қочиб кетибди”, деб хабар етказишди. Фиръавн ва аъёнларининг Исроил халқи тўғрисидаги ниятлари ўзгарди: “Нима қилиб қўйдик–а? Исроил халқига кетишга ижозат бериб, қулларимиздан айрилиб қолибмиз–ку!” дейишди. 6 Фиръавн жанг араваларини тайёрлатди, лашкарини ёнига олди. 7 У Мисрдаги ҳамма жанг аравасини, шу билан бирга, олти юзта сара жанг аравасини ҳам йўлга отлантирди. Ҳар бир жанг аравасининг лашкарбошиси бор эди. 8 Эгамиз Миср фиръавнининг юрагини тош қилиб қўйди. Фиръавн Исроил халқининг ортидан қувди. Исроил халқи шахдам қадам билан Мисрдан чиқиб кетаётган эди. 9 Мисрликлар — фиръавннинг жамики лашкари, отлари, аравакашлар ва жанг аравалари билан Исроил халқининг ортидан тушди. Денгиз қирғоғида Баал–Зафўн қаршисида — Пий–Хахирўт яқинида Исроил халқига етиб олдилар. Исроил халқи бу ерда қароргоҳ қурган эди.
10 Фиръавн тобора яқинлашиб келарди. Исроил халқи орқаларига қараб Мисрликлар қувиб келаётганини кўрдилар–у, саросимага тушиб қолдилар. Улар Эгамизга илтижо қилиб, мадад сўрадилар. 11 Кейин Мусога айтдилар:
— Бизни саҳрога ўлдиргани олиб келган экансан–да. Мисрда биз учун қабристон етарли эмасмиди?! Бизни Мисрдан олиб чиқиб, нима қилиб қўйдинг–а?! 12 Мисрда эканлигимизда шунга ўхшаш ёмон ҳодисалар юз беришини айтмаганмидик?! Биз: “Мисрликларга қул бўлиб хизмат қилиб юраверайлик, саҳрода ўлиб кетганимиздан кўра, уларга хизмат қилганимиз яхши”, деб айтган эдик–ку!
13 Аммо Мусо:
— Қўрқманглар! — деди. — Жойингизда тўхтаб, қараб туринглар. Ҳозир кўрасизлар, Эгамиз сизларни қандай қилиб қутқарар экан. Ҳозир қаршингизда турган Мисрликларни қайтиб кўрмайсизлар. 14 Хотиржам бўлинглар, Эгамиз сизлар учун жанг қилади.
15 Шу пайт Эгамиз Мусога гапирди:
— Нимага Менга илтижо қилиб, мадад сўраяпсан? Исроил халқига айт, олдинга қараб кетаверсин. 16 Таёғингни кўтариб, қўлингни денгиз устига узат, сувни икки томонга айир. Шунда Исроил халқи қуруқ ер устида юриб, денгиздан ўтади. 17-18 Мисрликлар сизларнинг ортингиздан денгизга борсин деб, Мен уларнинг юрагини тош қилиб қўяман. Фиръавн, унинг лашкари, аравакашлари ва жанг аравалари устидан ғалаба қилиб шуҳратга эришаман. Мен уларни ер билан яксон қилганимда Эгангиз Мен эканлигимни Миср халқи билиб олади.
19 Исроил халқи олдида бораётган Худонинг фариштаси жойини ўзгартириб, уларнинг орқасига ўтди. Исроил халқининг олдидаги булут устуни ҳам жойини ўзгартирди. Булут устуни орқага ўтиб, 20 Миср лашкари билан Исроил халқи ўртасида туриб қолди. Булут устуни Мисрликлар турган томонни зимистон ва булутли, Исроил халқи турган томонни эса ёп–ёруғ қилиб турди. Шунинг учун Миср лашкари тун бўйи Исроил халқига яқин кела олмади.
21 Мусо қўлини денгиз томонга узатди. Шундан кейин тун бўйи Эгамиз шарқдан кучли шамол эстириб, денгизни икки томонга айирди, денгизни қуруқ ерга айлантирди. Сув икки томонга сурилди. 22 Шундан кейин Исроил халқи денгиздаги қуруқ ердан юриб, ўта бошлади. Сув Исроил халқининг ўнг томонида ҳам, чап томонида ҳам девор бўлиб турарди. 23 Мисрликлар Исроил халқининг ортидан қувди. Фиръавннинг ҳамма отлари, аравакашлари ва жанг аравалари денгизнинг ўртасига тушди. 24 Тонг пайти Эгамиз аланга ва булут устунидан Миср лашкарига қараб, уларни саросимага солди. 25 Жанг араваларининг ғилдираклари ботиб қолди . Натижада Мисрликлар араваларини зўрға тортиб кетдилар. Шунда Мисрликлар: “Бу ердан қочиб қолайлик! Исроил халқи учун уларнинг Эгаси жанг қиляпти! У бизга қарши!” деб шовқин солдилар.
26 Кейин Эгамиз Мусога:
— Қўлингни денгизга узат! — деб амр берди. — Сув Мисрликларнинг, уларнинг аравакашлари ва жанг аравалари устига қайтсин!
27 Мусо қўлини денгизга узатди. Тонг пайти денгиз суви асл ҳолига қайтди. Мисрликлар сувдан қутулмоқчи бўлиб қочаётган эди, Эгамиз уларни денгизнинг ўртасига силкиб отди. 28 Сув асл ҳолига қайтди. Фиръавннинг аравакашларини ва жанг араваларини, Исроил халқининг ортидан қувиб, денгиз ўртасига тушган ҳамма Миср лашкарини ғарқ қилди. Улардан бирортаси ҳам тирик қолмади. 29 Исроил халқи эса денгиз ўртасида қуруқ ердан юриб ўтди. Сув ўнг томонда ҳам, чап томонда ҳам Исроил халқига девор бўлиб турарди.
30 Шундай қилиб, Эгамиз ўша куни Исроил халқини Мисрликларнинг қўлидан қутқарди. Исроил халқи денгиз қирғоғида Мисрликларнинг жасадларини кўрди. 31 Эгамиз буюк қудрати билан Мисрликларни мағлуб қилганини Исроил халқи кўргач, Ундан қўрқадиган бўлдилар. Улар Эгамизга ва Унинг қули Мусога ишондилар.
