7–BOB
Xomon dorga osiladi
1 Shoh va Xomon malika Ester bilan yeb–ichish uchun unikiga kelishdi. 2 Ular ikkinchi kuni ham sharobxoʻrlik qilishayotganda, shoh Esterga yana aytdi:
— Qanday istaging bor, malika Ester? Istaging qondiriladi. Qanday iltimosing bor, malikam? Yarim shohlikni soʻrasang ham, beriladi.
3 Shundan keyin malika Ester gapirdi:
— Shoh hazratlari! Agar oʻzlari mendan mamnun boʻlsalar, agar shohim maʼqul koʻrsalar, istagim shuki, jonimni saqlab qolsinlar, tilagim shuki, mening xalqim joniga rahm qilsinlar! 4 Men va mening xalqim yer yuzidan yoʻq qilinish uchun, oʻldirilish va qirilish uchun sotilganmiz . Agar biz qul va choʻri qilib sotilganimizda edi, ovozimni chiqarmasdim. Oʻsha dushmanning qilmishi uchun shohimizni bezovta qilish arzimas ish boʻlardi.
5 Shoh Axashverash malika Esterdan:
— Kim u? Qani oʻsha odam? Kim shunday qilishga jurʼat etdi? — deya soʻradi.
6 — Zararkunanda, gʻanim, yovuz Xomon! — dedi Ester.
Shu zahoti Xomon shoh bilan malika qarshisida vahimaga tushdi. 7 Shoh gʻazab bilan dasturxondan turdi–yu, saroy bogʻiga qarab ketdi. Xomon esa malika Esterdan “Jonimni qutqargin”, deb yolvorish uchun qoldi, chunki shohdan oʻziga nisbatan yovuz qismat tayin etilganini u bilib turardi.
8 Shoh bogʻdan saroyning ziyofat boʻlayotgan xonasiga qaytganda, Xomon Ester yonboshlab oʻtiradigan oʻrindiqqa mahkam yopishib yotgan edi. Shoh bu ahvolni koʻrdi–yu:
— Oh–ho, men uyda ekanimda malikaning nomusiga tegmoqchi boʻldingmi? — deb baqirdi. Shoh gapini tugatar–tugatmas, Xomonning yuzini yopdilar .
9 Shohning mulozimlaridan biri Xarbona aytib qoldi:
— Ha, aytganday, Xomon uyining oldiga ellik tirsakli dor tayyorlab qoʻygan. Bu dorga Mardoxayni osmoqchi. Mardoxay esa shohimizni ogohlantirib uning hayotini saqlab qolgan.
— Oʻsha dorga Xomonning oʻzini osinglar! — deb farmon berdi shoh.
10 Mardoxay uchun tayyorlab qoʻyilgan dorga Xomonning oʻzini osdilar . Shundan soʻnggina shohning gʻazabi bosildi.
7–БОБ
Хомон дорга осилади
1 Шоҳ ва Хомон малика Эстер билан еб–ичиш учун уникига келишди. 2 Улар иккинчи куни ҳам шаробхўрлик қилишаётганда, шоҳ Эстерга яна айтди:
— Қандай истагинг бор, малика Эстер? Истагинг қондирилади. Қандай илтимосинг бор, маликам? Ярим шоҳликни сўрасанг ҳам, берилади.
3 Шундан кейин малика Эстер гапирди:
— Шоҳ ҳазратлари! Агар ўзлари мендан мамнун бўлсалар, агар шоҳим маъқул кўрсалар, истагим шуки, жонимни сақлаб қолсинлар, тилагим шуки, менинг халқим жонига раҳм қилсинлар! 4 Мен ва менинг халқим ер юзидан йўқ қилиниш учун, ўлдирилиш ва қирилиш учун сотилганмиз . Агар биз қул ва чўри қилиб сотилганимизда эди, овозимни чиқармасдим. Ўша душманнинг қилмиши учун шоҳимизни безовта қилиш арзимас иш бўларди.
5 Шоҳ Ахашвераш малика Эстердан:
— Ким у? Қани ўша одам? Ким шундай қилишга журъат этди? — дея сўради.
6 — Зараркунанда, ғаним, ёвуз Хомон! — деди Эстер.
Шу заҳоти Хомон шоҳ билан малика қаршисида ваҳимага тушди. 7 Шоҳ ғазаб билан дастурхондан турди–ю, сарой боғига қараб кетди. Хомон эса малика Эстердан “Жонимни қутқаргин”, деб ёлвориш учун қолди, чунки шоҳдан ўзига нисбатан ёвуз қисмат тайин этилганини у билиб турарди.
8 Шоҳ боғдан саройнинг зиёфат бўлаётган хонасига қайтганда, Хомон Эстер ёнбошлаб ўтирадиган ўриндиққа маҳкам ёпишиб ётган эди. Шоҳ бу аҳволни кўрди–ю:
— Оҳ–ҳо, мен уйда эканимда маликанинг номусига тегмоқчи бўлдингми? — деб бақирди. Шоҳ гапини тугатар–тугатмас, Хомоннинг юзини ёпдилар .
9 Шоҳнинг мулозимларидан бири Харбона айтиб қолди:
— Ҳа, айтгандай, Хомон уйининг олдига эллик тирсакли дор тайёрлаб қўйган. Бу дорга Мардохайни осмоқчи. Мардохай эса шоҳимизни огоҳлантириб унинг ҳаётини сақлаб қолган.
— Ўша дорга Хомоннинг ўзини осинглар! — деб фармон берди шоҳ.
10 Мардохай учун тайёрлаб қўйилган дорга Хомоннинг ўзини осдилар . Шундан сўнггина шоҳнинг ғазаби босилди.
