9–BOB
Xalqning itoatsizligi
1 Quloq sol, ey Isroil! Bugun Iordan daryosining narigi tomoniga oʻtasizlar. Oʻzlaringizdan koʻproq va kuchliroq boʻlgan xalqlarning yerlarini mulk qilib olasizlar. Ularning ulkan shaharlari osmonoʻpar devorlar bilan oʻralgan. 2 Oʻsha kuchli, boʻyi baland xalq Onoq avlodidandir . Ularni oʻzlaringiz bilasizlar, “Onoq avlodiga kim ham bas kela olardi?!” degan gaplarni eshitgansizlar. 3 Bugun shuni bilib qoʻyinglarki, Egangiz Xudo yamlamay yutadigan olovday sizlarning oldingizda boradi. Xudo Onoq avlodini magʻlub qilib, sizlarga itoat ettiradi. Shunda Egamiz bergan vaʼdaga koʻra, ularni bir lahzada quvib, yoʻq qilasizlar.
4 Egangiz Xudo ularni sizlarning oldingizdan haydaganda, oʻzingizcha: “Egam solihligim uchun bu yerni menga berdi”, deb aytmanglar. Bu xalqlar fosiq boʻlgani uchun Egamiz ularni sizlarning oldingizdan haydayapti. 5 Sizlar solihligingiz uchun, yuragingiz toʻgʻri boʻlgani uchun ularning yeriga borib egalik qilmayapsizlar. Yoʻq! Bu xalqlarning fosiqligi tufayli Egangiz Xudo ularni oldingizdan haydayapti. Shu yoʻl bilan otalaringiz Ibrohim, Isʼhoq va Yoqubga Egangiz ont ichib bergan vaʼdasini bajaradi. 6 Shuni bilib qoʻyinglarki, Egangiz Xudo bu hosildor yurtni sizlarga solih boʻlganingiz uchun bermayapti. Sizlar solih emas, oʻjar xalqsiz.
7 Egangiz Xudoni sahroda qanchalar gʻazablantirganingizni yodingizda tutinglar, aslo unutmanglar. Misrdan chiqqan kundan boshlab, mana shu yerga yetib kelguningizcha Egamizga qarshilik qilib keldingizlar. 8 Sinay togʻida ham Egamizning gʻazabini keltirganingizda, U shunday gʻazablandiki, sizlarni yoʻq qilib yuboray dedi. 9 Men tosh lavhalarni, yaʼni Egamiz sizlar bilan qilgan ahd lavhalarini olgani toqqa chiqdim. Qirq kechayu qirq kunduz togʻda boʻldim, u yerda na non yedim, na suv ichdim. 10 Egamiz menga Oʻz qoʻli bilan yozgan ikkita tosh lavhani berdi. Togʻda yigʻilgan kuningiz Egamiz sizlarga olov ichidan aytgan amrlarning hammasi tosh lavhalarga yozilgan edi. 11 Qirq kechayu qirq kunduzdan keyin Egamiz menga ahd soʻzlari yozilgan ikkita tosh lavhani berdi.
12 Keyin Egamiz menga: “Qani boʻl, bu yerdan tez pastga tush! Oʻzing Misrdan boshlab olib chiqqan xalq yoʻldan ozdi. Men sizlarga amr qilgan yoʻldan darrov toyib, oʻzlariga but yasadi”, — dedi.
13 Egamiz menga yana shunday dedi: “Bu xalq haqiqatan ham oʻjar ekanligini koʻrib turibman. 14 Endi Meni toʻxtatma. Hammasini halok qilaman, ularning nomini yer yuzidan oʻchiraman. Ulardan ham koʻproq, kuchliroq xalqni sendan yarataman.”
15 Men togʻdan qaytib tushdim. Togʻ olov boʻlib yonar, ahdning ikkita tosh lavhasini qoʻllarimga koʻtarib olgan edim. 16 Qarasam, sizlar Egangiz Xudoga qarshi gunoh qilibsizlar, oʻzlaringizga buzoq shaklidagi butni yasab olibsizlar. Birpasda Egamiz sizlarga amr qilgan yoʻldan toyibsizlar. 17 Shunda qoʻllarimdagi ikkala tosh lavhani otib yubordim. Ularni koʻz oldingizda sindirdim. 18 Egamiz oldida yuz tuban muk tushib, oldingiday qirq kechayu qirq kunduz non yemay, suv ichmay iltijo qildim, chunki sizlar gunoh qilgan edingizlar. Egamiz oldida qabih ish qilib, Uni gʻazablantirgan edingizlar. 19 Egamiz gʻazablanib, sizlarni yoʻq qilmoqchi boʻldi. Men Uning gʻazabidan qoʻrqdim. Lekin Egamiz bu safar ham mening iltijolarimga quloq soldi. 20 Egamiz Horundan ham gʻazablanib, uni halok qilmoqchi boʻldi, lekin men oʻshanda Horun uchun ham Egamizga yolvordim. 21 Sizlar butni yasab gunoh qildingiz, shuning uchun men butni olovda yondirdim. Tuproqday maydalab ezib, kukunini togʻdan oqib tushayotgan irmoqqa tashlab yubordim. 22 Sizlar Taverada ham, Massax va Xivrut–Xattavoda turganingizda ham Egamizni gʻazablantirgan edingiz. 23 Egamiz sizlarni Kadesh–Barnadan joʻnatganda ham, sizlarga: “Boringlar, Men sizlarga beradigan yerni mulk qilib olinglar”, deb amr qilganda, sizlar Egangiz Xudoning amriga qarshilik qildingizlar . Unga ishonmadingizlar, quloq solmadingizlar. 24 Men sizlarni taniganimdan buyon, sizlar Egamizga qarshi bosh koʻtarasizlar.
25 Egamiz sizlarni halok qilmoqchi boʻlgani uchun Men Egamiz oldida oʻsha qirq kechayu qirq kunduz muk tushib ibodat qilganimda 26 shunday deb yolvorgan edim: “Ey Egamiz Rabbiy! Xalqingni halok qilma. Axir, ular Sening mulking–ku! Sen ularni buyuk kuching bilan qutqarib, qudrating bilan Misrdan olib chiqqansan. 27 Qullaring Ibrohim, Isʼhoq va Yoqubni yodingda tut, bu xalqning oʻjarligi, fosiqligi va gunohiga eʼtibor berma. 28 Aks holda, Misrliklar shunday deydi: «Anavi xalqning Egasi vaʼda qilgan yeriga ularni olib kirolmabdi. U Oʻzining xalqini yomon koʻrar ekan, shuning uchun ularni sahroda nobud qilish maqsadida Misrdan olib chiqqan ekan!» 29 Axir, ularni buyuk kuching va ajoyibotlaring bilan Misrdan Oʻzing olib chiqqansan, ular Sening xalqingdir.”
9–БОБ
Халқнинг итоатсизлиги
1 Қулоқ сол, эй Исроил! Бугун Иордан дарёсининг нариги томонига ўтасизлар. Ўзларингиздан кўпроқ ва кучлироқ бўлган халқларнинг ерларини мулк қилиб оласизлар. Уларнинг улкан шаҳарлари осмонўпар деворлар билан ўралган. 2 Ўша кучли, бўйи баланд халқ Оноқ авлодидандир . Уларни ўзларингиз биласизлар, “Оноқ авлодига ким ҳам бас кела оларди?!” деган гапларни эшитгансизлар. 3 Бугун шуни билиб қўйингларки, Эгангиз Худо ямламай ютадиган оловдай сизларнинг олдингизда боради. Худо Оноқ авлодини мағлуб қилиб, сизларга итоат эттиради. Шунда Эгамиз берган ваъдага кўра, уларни бир лаҳзада қувиб, йўқ қиласизлар.
4 Эгангиз Худо уларни сизларнинг олдингиздан ҳайдаганда, ўзингизча: “Эгам солиҳлигим учун бу ерни менга берди”, деб айтманглар. Бу халқлар фосиқ бўлгани учун Эгамиз уларни сизларнинг олдингиздан ҳайдаяпти. 5 Сизлар солиҳлигингиз учун, юрагингиз тўғри бўлгани учун уларнинг ерига бориб эгалик қилмаяпсизлар. Йўқ! Бу халқларнинг фосиқлиги туфайли Эгангиз Худо уларни олдингиздан ҳайдаяпти. Шу йўл билан оталарингиз Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқубга Эгангиз онт ичиб берган ваъдасини бажаради. 6 Шуни билиб қўйингларки, Эгангиз Худо бу ҳосилдор юртни сизларга солиҳ бўлганингиз учун бермаяпти. Сизлар солиҳ эмас, ўжар халқсиз.
7 Эгангиз Худони саҳрода қанчалар ғазаблантирганингизни ёдингизда тутинглар, асло унутманглар. Мисрдан чиққан кундан бошлаб, мана шу ерга етиб келгунингизча Эгамизга қаршилик қилиб келдингизлар. 8 Синай тоғида ҳам Эгамизнинг ғазабини келтирганингизда, У шундай ғазабландики, сизларни йўқ қилиб юборай деди. 9 Мен тош лавҳаларни, яъни Эгамиз сизлар билан қилган аҳд лавҳаларини олгани тоққа чиқдим. Қирқ кечаю қирқ кундуз тоғда бўлдим, у ерда на нон едим, на сув ичдим. 10 Эгамиз менга Ўз қўли билан ёзган иккита тош лавҳани берди. Тоғда йиғилган кунингиз Эгамиз сизларга олов ичидан айтган амрларнинг ҳаммаси тош лавҳаларга ёзилган эди. 11 Қирқ кечаю қирқ кундуздан кейин Эгамиз менга аҳд сўзлари ёзилган иккита тош лавҳани берди.
12 Кейин Эгамиз менга: “Қани бўл, бу ердан тез пастга туш! Ўзинг Мисрдан бошлаб олиб чиққан халқ йўлдан озди. Мен сизларга амр қилган йўлдан дарров тойиб, ўзларига бут ясади”, — деди.
13 Эгамиз менга яна шундай деди: “Бу халқ ҳақиқатан ҳам ўжар эканлигини кўриб турибман. 14 Энди Мени тўхтатма. Ҳаммасини ҳалок қиламан, уларнинг номини ер юзидан ўчираман. Улардан ҳам кўпроқ, кучлироқ халқни сендан яратаман.”
15 Мен тоғдан қайтиб тушдим. Тоғ олов бўлиб ёнар, аҳднинг иккита тош лавҳасини қўлларимга кўтариб олган эдим. 16 Қарасам, сизлар Эгангиз Худога қарши гуноҳ қилибсизлар, ўзларингизга бузоқ шаклидаги бутни ясаб олибсизлар. Бирпасда Эгамиз сизларга амр қилган йўлдан тойибсизлар. 17 Шунда қўлларимдаги иккала тош лавҳани отиб юбордим. Уларни кўз олдингизда синдирдим. 18 Эгамиз олдида юз тубан мук тушиб, олдингидай қирқ кечаю қирқ кундуз нон емай, сув ичмай илтижо қилдим, чунки сизлар гуноҳ қилган эдингизлар. Эгамиз олдида қабиҳ иш қилиб, Уни ғазаблантирган эдингизлар. 19 Эгамиз ғазабланиб, сизларни йўқ қилмоқчи бўлди. Мен Унинг ғазабидан қўрқдим. Лекин Эгамиз бу сафар ҳам менинг илтижоларимга қулоқ солди. 20 Эгамиз Ҳорундан ҳам ғазабланиб, уни ҳалок қилмоқчи бўлди, лекин мен ўшанда Ҳорун учун ҳам Эгамизга ёлвордим. 21 Сизлар бутни ясаб гуноҳ қилдингиз, шунинг учун мен бутни оловда ёндирдим. Тупроқдай майдалаб эзиб, кукунини тоғдан оқиб тушаётган ирмоққа ташлаб юбордим. 22 Сизлар Таверада ҳам, Массах ва Хиврут–Хаттавода турганингизда ҳам Эгамизни ғазаблантирган эдингиз. 23 Эгамиз сизларни Кадеш–Барнадан жўнатганда ҳам, сизларга: “Боринглар, Мен сизларга берадиган ерни мулк қилиб олинглар”, деб амр қилганда, сизлар Эгангиз Худонинг амрига қаршилик қилдингизлар . Унга ишонмадингизлар, қулоқ солмадингизлар. 24 Мен сизларни таниганимдан буён, сизлар Эгамизга қарши бош кўтарасизлар.
25 Эгамиз сизларни ҳалок қилмоқчи бўлгани учун Мен Эгамиз олдида ўша қирқ кечаю қирқ кундуз мук тушиб ибодат қилганимда 26 шундай деб ёлворган эдим: “Эй Эгамиз Раббий! Халқингни ҳалок қилма. Ахир, улар Сенинг мулкинг–ку! Сен уларни буюк кучинг билан қутқариб, қудратинг билан Мисрдан олиб чиққансан. 27 Қулларинг Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқубни ёдингда тут, бу халқнинг ўжарлиги, фосиқлиги ва гуноҳига эътибор берма. 28 Акс ҳолда, Мисрликлар шундай дейди: «Анави халқнинг Эгаси ваъда қилган ерига уларни олиб киролмабди. У Ўзининг халқини ёмон кўрар экан, шунинг учун уларни саҳрода нобуд қилиш мақсадида Мисрдан олиб чиққан экан!» 29 Ахир, уларни буюк кучинг ва ажойиботларинг билан Мисрдан Ўзинг олиб чиққансан, улар Сенинг халқингдир.”
