23–BOB
1 Pavlus Oliy kengash aʼzolariga diqqat bilan qarab shunday dedi:
— Birodarlar! Shu kungacha men Xudo oldida toza vijdon bilan yashadim.
2 Oliy ruhoniy Xanoniyo Pavlusning yonida turganlarga: “Uning ogʻziga uringlar!” deb buyurdi. 3 Pavlus unga dedi:
— Xudo albatta sizni uradi, ey oqlangan devor! Siz qonunga koʻra, meni hukm qilgani oʻtiribsiz–ku! Nega endi qonunni buzib, meni urishga amr beryapsiz?!
4 Pavlusga yaqin turgan odamlar:
— Sen hali Xudoning oliy ruhoniysini haqorat qilyapsanmi?! — dedilar.
5 — Birodarlar, men uning oliy ruhoniy ekanini bilmabman, — dedi Pavlus. — Muqaddas bitiklarda: “Oʻz xalqing yoʻlboshchisi toʻgʻrisida yomon gapirmagin” , deb aytilgan.
6 Pavlus bildiki, bu yerdagilarning baʼzilari sadduqiylar, boshqalari farziylar ekan. U Oliy kengashga qarab daʼvat qildi:
— Birodarlar! Men farziyman, farziyning oʻgʻliman. Oʻliklar tiriladi, deb umid qilganim uchun meni hukm qilyaptilar.
7 Pavlus shu gaplarni aytgach, farziylar va sadduqiylar bahslasha boshladilar, guruh ikkiga boʻlindi. 8 Sadduqiylar, tirilish ham, farishta ham, ruh ham yoʻq, deb aytardilar, farziylar esa uchalasiga ham ishonardilar. 9 Shunda shovqin–suron avjiga chiqdi. Farziy mazhabidan boʻlgan baʼzi Tavrot tafsirchilari oʻrinlaridan turib, qattiq eʼtiroz bildirdilar:
— Biz bu odamda biron ayb topmadik. Ehtimol, ruh yoki farishta unga gapirgan boʻlishi mumkin .
10 Bahs shu darajada kuchayib ketdiki, mingboshi: “Pavlusni tilka–pora qilishmasaydi”, deb qoʻrqib ketdi. Shundan keyin u askarlarga: “Pastga tushinglar, Pavlusni zudlik bilan olib chiqib, qalʼaga olib kiringlar!” deb buyurdi.
11 Oʻsha kuni tunda Pavlusning oldiga Rabbimiz Iso kelib, shunday dedi: “Dadil boʻl! Sen Quddusda Men uchun guvohlik bergan eding, endi Rimda ham guvohlik berishing kerak.”
Pavlusga qarshi fitna
12 Ertalab bir necha yahudiylar yigʻilib, fitna qoʻzgʻadilar. Ular: “Pavlusni oʻldirmagunimizcha yeb–ichmaymiz”, deya qasam ichdilar. 13 Qasam ichganlar qirq kishidan ortiq edi. 14 Shundan keyin ular bosh ruhoniylar bilan yoʻlboshchilarning oldiga borib aytdilar:
— Biz, Pavlusni oʻldirmagunimizcha, yeb–ichmaymiz, deb qatʼiy qasam ichdik. 15 Endi sizlar va Oliy kengash aʼzolari mingboshiga: “Pavlusni bizning huzurimizga olib kel, u toʻgʻrida maʼlumotlarni yaxshiroq tekshirib koʻrmoqchimiz”, deb buyuringlar. Pavlus huzuringizga yetib kelmasdan oldin uni oʻldiramiz.
16 Pavlusning jiyani, yaʼni singlisining oʻgʻli bu fitna haqida eshitib qoldi. U qalʼaga borib, Pavlusga bu toʻgʻrida aytib berdi. 17 Pavlus Rim yuzboshilaridan bittasini chaqirdi–da, shunday dedi:
— Manavi yigitni mingboshining oldiga olib bor. U mingboshiga bir narsa toʻgʻrisida xabar bermoqchi.
18 Yuzboshi yigitni mingboshining oldiga olib borib, dedi:
— Mahbus Pavlus meni chaqirib, manavi yigitni sizning oldingizga olib kelishimni iltimos qildi. Uning sizga aytadigan gapi bor ekan.
19 Mingboshi yigitni qoʻlidan ushlab bir chetga olib oʻtdi–da, soʻradi:
— Menga nima toʻgʻrisida xabar bermoqchisan?
20 U shunday javob berdi:
— Yahudiylar sizdan: “Ertaga Pavlusni Oliy kengashga olib keling”, deb iltimos qilishga kelishib olishdi, goʻyo Oliy kengash Pavlus toʻgʻrisidagi maʼlumotlarni aniqroq qilib tekshirishar emish. 21 Ammo ularga quloq solmang! Qirqtadan koʻproq odam yashirinib, Pavlusni kutib yotibdi. Ular, Pavlusni oʻldirmagunimizcha, yeb–ichmaymiz, deb qasamyod qilganlar. Ular hozir tayyor boʻlib, sizning qaroringizni kutyaptilar.
22 Mingboshi yigitga:
— Menga bergan xabaringni birontasiga ayta koʻrma! — dedi. Soʻng unga ruxsat berdi.
Pavlus hokim Feliks huzurida
23 Mingboshi yuzboshilardan ikkitasini yoniga chaqirib, dedi:
— Oqshom soat toʻqqizda Qaysariyaga ketish uchun ikki yuzta piyoda askarni, yetmishta otliq askarni, ikki yuzta nayzabardorlarni tayyor qilib qoʻyinglar. 24 Pavlusni ham otga mindirib olinglar. Uni hokim Feliks oldiga eson–omon olib boringlar.
25 Mingboshi quyidagi mazmunda maktub yozdi:
26 “Klavdiyus Lisiyasdan hokim Feliks janobi oliylariga salomlar!
27 Yahudiylar bu odamni ushlab, oʻldirmoqchi boʻldilar. U Rim fuqarosi ekanini bilganimdan keyin, men askarlarim bilan birga borib, uni qutqarib qoldim. 28 Uning qanday aybi bor ekanligini bilmoqchi boʻlib, uni yahudiylarning Oliy kengashiga olib keldim. 29 Men shuni bildimki, u yahudiylarning qonuniga oid masalalarda ayblangan ekan. Ammo oʻlimga yoki zindonga tashlanishga loyiq biron ish qilmagan. 30 Bu odamga qarshi fitna uyushtirilayotganidan xabar topganimdan keyin, oʻsha zahoti uni sizning huzuringizga yuborishga qaror qildim. Uning ayblovchilariga ham, daʼvolaringizni hokim Feliksga borib aytinglar, dedim .”
31 Shunday qilib, askarlar mingboshining koʻrsatmasiga muvofiq, Pavlusni olib, tun boʻyi yurib, Antipatris shahriga olib keldilar. 32 Ertasi kuni otliq askarlar Pavlus bilan birga yoʻlda davom etdi, qolganlar esa qalʼaga qaytib ketdilar. 33 Otliq askarlar Qaysariyaga yetib kelganlaridan keyin, hokimga maktubni berdilar, Pavlusni ham hokimga roʻpara qildilar. 34 Hokim maktubni oʻqib boʻlib, Pavlusdan: “Sen qaysi viloyatdansan?” deb soʻradi. Pavlusning Kilikiyadan ekanini bilgach, 35 hokim: “Ayblovchilar kelganlaridan keyin, seni eshitaman”, dedi. Shundan keyin hokim: “U Hirodning saroyida ushlab turilsin”, deb buyruq berdi.
23–БОБ
1 Павлус Олий кенгаш аъзоларига диққат билан қараб шундай деди:
— Биродарлар! Шу кунгача мен Худо олдида тоза виждон билан яшадим.
2 Олий руҳоний Ханониё Павлуснинг ёнида турганларга: “Унинг оғзига уринглар!” деб буюрди. 3 Павлус унга деди:
— Худо албатта сизни уради, эй оқланган девор! Сиз қонунга кўра, мени ҳукм қилгани ўтирибсиз–ку! Нега энди қонунни бузиб, мени уришга амр беряпсиз?!
4 Павлусга яқин турган одамлар:
— Сен ҳали Худонинг олий руҳонийсини ҳақорат қиляпсанми?! — дедилар.
5 — Биродарлар, мен унинг олий руҳоний эканини билмабман, — деди Павлус. — Муқаддас битикларда: “Ўз халқинг йўлбошчиси тўғрисида ёмон гапирмагин” , деб айтилган.
6 Павлус билдики, бу ердагиларнинг баъзилари саддуқийлар, бошқалари фарзийлар экан. У Олий кенгашга қараб даъват қилди:
— Биродарлар! Мен фарзийман, фарзийнинг ўғлиман. Ўликлар тирилади, деб умид қилганим учун мени ҳукм қиляптилар.
7 Павлус шу гапларни айтгач, фарзийлар ва саддуқийлар баҳслаша бошладилар, гуруҳ иккига бўлинди. 8 Саддуқийлар, тирилиш ҳам, фаришта ҳам, руҳ ҳам йўқ, деб айтардилар, фарзийлар эса учаласига ҳам ишонардилар. 9 Шунда шовқин–сурон авжига чиқди. Фарзий мазҳабидан бўлган баъзи Таврот тафсирчилари ўринларидан туриб, қаттиқ эътироз билдирдилар:
— Биз бу одамда бирон айб топмадик. Эҳтимол, руҳ ёки фаришта унга гапирган бўлиши мумкин .
10 Баҳс шу даражада кучайиб кетдики, мингбоши: “Павлусни тилка–пора қилишмасайди”, деб қўрқиб кетди. Шундан кейин у аскарларга: “Пастга тушинглар, Павлусни зудлик билан олиб чиқиб, қалъага олиб киринглар!” деб буюрди.
11 Ўша куни тунда Павлуснинг олдига Раббимиз Исо келиб, шундай деди: “Дадил бўл! Сен Қуддусда Мен учун гувоҳлик берган эдинг, энди Римда ҳам гувоҳлик беришинг керак.”
Павлусга қарши фитна
12 Эрталаб бир неча яҳудийлар йиғилиб, фитна қўзғадилар. Улар: “Павлусни ўлдирмагунимизча еб–ичмаймиз”, дея қасам ичдилар. 13 Қасам ичганлар қирқ кишидан ортиқ эди. 14 Шундан кейин улар бош руҳонийлар билан йўлбошчиларнинг олдига бориб айтдилар:
— Биз, Павлусни ўлдирмагунимизча, еб–ичмаймиз, деб қатъий қасам ичдик. 15 Энди сизлар ва Олий кенгаш аъзолари мингбошига: “Павлусни бизнинг ҳузуримизга олиб кел, у тўғрида маълумотларни яхшироқ текшириб кўрмоқчимиз”, деб буюринглар. Павлус ҳузурингизга етиб келмасдан олдин уни ўлдирамиз.
16 Павлуснинг жияни, яъни синглисининг ўғли бу фитна ҳақида эшитиб қолди. У қалъага бориб, Павлусга бу тўғрида айтиб берди. 17 Павлус Рим юзбошиларидан биттасини чақирди–да, шундай деди:
— Манави йигитни мингбошининг олдига олиб бор. У мингбошига бир нарса тўғрисида хабар бермоқчи.
18 Юзбоши йигитни мингбошининг олдига олиб бориб, деди:
— Маҳбус Павлус мени чақириб, манави йигитни сизнинг олдингизга олиб келишимни илтимос қилди. Унинг сизга айтадиган гапи бор экан.
19 Мингбоши йигитни қўлидан ушлаб бир четга олиб ўтди–да, сўради:
— Менга нима тўғрисида хабар бермоқчисан?
20 У шундай жавоб берди:
— Яҳудийлар сиздан: “Эртага Павлусни Олий кенгашга олиб келинг”, деб илтимос қилишга келишиб олишди, гўё Олий кенгаш Павлус тўғрисидаги маълумотларни аниқроқ қилиб текширишар эмиш. 21 Аммо уларга қулоқ солманг! Қирқтадан кўпроқ одам яшириниб, Павлусни кутиб ётибди. Улар, Павлусни ўлдирмагунимизча, еб–ичмаймиз, деб қасамёд қилганлар. Улар ҳозир тайёр бўлиб, сизнинг қарорингизни кутяптилар.
22 Мингбоши йигитга:
— Менга берган хабарингни биронтасига айта кўрма! — деди. Сўнг унга рухсат берди.
Павлус ҳоким Феликс ҳузурида
23 Мингбоши юзбошилардан иккитасини ёнига чақириб, деди:
— Оқшом соат тўққизда Қайсарияга кетиш учун икки юзта пиёда аскарни, етмишта отлиқ аскарни, икки юзта найзабардорларни тайёр қилиб қўйинглар. 24 Павлусни ҳам отга миндириб олинглар. Уни ҳоким Феликс олдига эсон–омон олиб боринглар.
25 Мингбоши қуйидаги мазмунда мактуб ёзди:
26 “Клавдиюс Лисиясдан ҳоким Феликс жаноби олийларига саломлар!
27 Яҳудийлар бу одамни ушлаб, ўлдирмоқчи бўлдилар. У Рим фуқароси эканини билганимдан кейин, мен аскарларим билан бирга бориб, уни қутқариб қолдим. 28 Унинг қандай айби бор эканлигини билмоқчи бўлиб, уни яҳудийларнинг Олий кенгашига олиб келдим. 29 Мен шуни билдимки, у яҳудийларнинг қонунига оид масалаларда айбланган экан. Аммо ўлимга ёки зиндонга ташланишга лойиқ бирон иш қилмаган. 30 Бу одамга қарши фитна уюштирилаётганидан хабар топганимдан кейин, ўша заҳоти уни сизнинг ҳузурингизга юборишга қарор қилдим. Унинг айбловчиларига ҳам, даъволарингизни ҳоким Феликсга бориб айтинглар, дедим .”
31 Шундай қилиб, аскарлар мингбошининг кўрсатмасига мувофиқ, Павлусни олиб, тун бўйи юриб, Антипатрис шаҳрига олиб келдилар. 32 Эртаси куни отлиқ аскарлар Павлус билан бирга йўлда давом этди, қолганлар эса қалъага қайтиб кетдилар. 33 Отлиқ аскарлар Қайсарияга етиб келганларидан кейин, ҳокимга мактубни бердилар, Павлусни ҳам ҳокимга рўпара қилдилар. 34 Ҳоким мактубни ўқиб бўлиб, Павлусдан: “Сен қайси вилоятдансан?” деб сўради. Павлуснинг Киликиядан эканини билгач, 35 ҳоким: “Айбловчилар келганларидан кейин, сени эшитаман”, деди. Шундан кейин ҳоким: “У Ҳироднинг саройида ушлаб турилсин”, деб буйруқ берди.
