6–BOB
Dovud Ahd sandigʻini Quddusga olib keladi
1 Dovud Isroil lashkaridan yana oʻttiz ming saralangan odamlarini toʻpladi. 2 Dovud oʻz odamlari bilan Yahudodagi Baalax shahriga joʻnadi. Uning maqsadi ikki karub orasida taxt qurgan Sarvari Olam — Xudoning Sandigʻini olib kelish edi. 3-4 Xudoning Sandigʻi Abunadavning tepalikdagi uyida edi. Sandiqni yangi arava ustiga ortishdi. Abunadavning oʻgʻillari Uzzox bilan Oxyo Sandiq ortilgan aravani haydab ketishdi. Oxyo Sandiqning oldida borayotgan edi. 5 Dovud va jamiki Isroil xalqi Egamizning huzurida berilib oʻyin–kulgi qilayotgan edilar. Ular lira, arfa, childirma, shaqildoq va zillar chalib, qoʻshiqlar bilan bu voqeani bayram qilayotgan edilar.
6 Noxun degan odamning xirmoniga yetib borganlarida, hoʻkizlar qoqilib ketdi. Uzzox qoʻlini uzatib Xudoning Sandigʻini ushlab qoldi. 7 Lekin Uzzox hurmatsizlik qilgani uchun , Egamiz undan gʻazablanib, oʻsha yerdayoq Uzzoxni urib, jonini oldi. Uzzox Xudoning Sandigʻi yonginasida jon berdi. 8 Egamiz Uzzoxni nobud qilgani uchun, Dovud qattiq gʻazablandi. Oʻsha kundan buyon shu joy “Paraz–Uzzox” deb aytiladi.
9 Dovud oʻsha kuni Egamizdan qoʻrqib: “Qanday qilib Egamning Sandigʻini oʻzim bilan olib kela olar ekanman?” deb oʻyladi. 10 Egamizning Sandigʻini oʻzi bilan Dovud qalʼasiga olib borishni xohlamay, uni Gatlik Obidadomning uyiga tashlab ketdi. 11 Egamizning Sandigʻi u yerda uch oy turdi. Egamiz Obidadomga va uning butun xonadoniga baraka berdi.
12 “Egamiz Oʻzining Sandigʻi uchun Obidadomning butun xonadoniga, unga qarashli hamma narsaga marhamat qildi”, deb shoh Dovudga xabar yetkazishdi. Shunday qilib, Dovud borib, Obidadomning uyidan Xudoning Sandigʻini oʻz qalʼasiga katta tantana bilan olib keldi. 13 Egamizning Sandigʻini olib borayotganlar olti qadam yurishganda, Dovud bir buqa bilan bir boʻrdoqi buzoqni qurbonlik qildi. 14 Dovud Egamizning huzurida butun vujudi bilan oʻyinga tushardi. U oʻshanda ruhoniylarning muqaddas libosini kiyib olgan edi. 15 Dovud bilan butun Isroil xalqi sevinchli xitoblar, karnay sadolari ostida Egamizning Sandigʻini olib kelishardi.
16 Ular Egamizning Sandigʻini Dovud qalʼasiga olib kirishayotganda, Shoulning qizi Mixal derazadan qarab turgan edi. U Egamizning oldida sakrab oʻynayotgan shoh Dovudni koʻrdi–yu, oʻz koʻnglida uni past koʻrdi.
17 Dovud Egamizning Sandigʻi uchun bir chodir oʻrnatgan edi. Odamlar Sandiqni oʻsha chodirning ichkarisiga olib kirib, maxsus tayyorlangan joyga qoʻyishdi. Keyin Dovud Egamizga kuydiriladigan qurbonliklarni va tinchlik qurbonliklarini keltirdi. 18 U qurbonliklar qilib boʻlgandan keyin, Sarvari Olam nomidan xalqni duo qildi. 19 Soʻng hammaga — erkagu ayolga, jamiki Isroil jamoasiga bir donadan gardish non, bir hovuchdan xurmo va bir hovuchdan mayiz tarqatdi. Shundan keyin xalq uy–uyiga tarqaldi.
20 Dovud oʻz oilasini duo qilgani uyiga kelganda, Shoulning qizi — Dovudning xotini Mixal peshvoz chiqib, Dovudga shunday dedi:
— Bugun Isroil shohi qanday ajoyib shuhratga erishdi–ya! Xuddi bemaʼni odamlarday, sen yarim yalangʻoch boʻlib, aʼyonlaringning choʻrilari oldida oʻzingni koʻrsatding!
21 — Men Egam oldida oʻynadim! — dedi Dovud. — U otang va uning butun xonadonidan meni ortiq koʻrgan, Oʻz xalqi Isroilga meni rahnamo qilib tanlagan. Ha, Egam oldida albatta oʻynayman, 22 bundan buyon oʻzimni yana ham pastroq tutaman, ularning oldida oʻzimni yanada ham kichik tutaman. Lekin bilib qoʻy, sen aytgan oʻsha choʻrilardan men sharaf topaman.
23 Shoulning qizi Mixal umrining oxirigacha befarzand oʻtdi.
6–БОБ
Довуд Аҳд сандиғини Қуддусга олиб келади
1 Довуд Исроил лашкаридан яна ўттиз минг сараланган одамларини тўплади. 2 Довуд ўз одамлари билан Яҳудодаги Баалах шаҳрига жўнади. Унинг мақсади икки каруб орасида тахт қурган Сарвари Олам — Худонинг Сандиғини олиб келиш эди. 3-4 Худонинг Сандиғи Абунадавнинг тепаликдаги уйида эди. Сандиқни янги арава устига ортишди. Абунадавнинг ўғиллари Уззох билан Охё Сандиқ ортилган аравани ҳайдаб кетишди. Охё Сандиқнинг олдида бораётган эди. 5 Довуд ва жамики Исроил халқи Эгамизнинг ҳузурида берилиб ўйин–кулги қилаётган эдилар. Улар лира, арфа, чилдирма, шақилдоқ ва зиллар чалиб, қўшиқлар билан бу воқеани байрам қилаётган эдилар.
6 Нохун деган одамнинг хирмонига етиб борганларида, ҳўкизлар қоқилиб кетди. Уззох қўлини узатиб Худонинг Сандиғини ушлаб қолди. 7 Лекин Уззох ҳурматсизлик қилгани учун , Эгамиз ундан ғазабланиб, ўша ердаёқ Уззохни уриб, жонини олди. Уззох Худонинг Сандиғи ёнгинасида жон берди. 8 Эгамиз Уззохни нобуд қилгани учун, Довуд қаттиқ ғазабланди. Ўша кундан буён шу жой “Параз–Уззох” деб айтилади.
9 Довуд ўша куни Эгамиздан қўрқиб: “Қандай қилиб Эгамнинг Сандиғини ўзим билан олиб кела олар эканман?” деб ўйлади. 10 Эгамизнинг Сандиғини ўзи билан Довуд қалъасига олиб боришни хоҳламай, уни Гатлик Обидадомнинг уйига ташлаб кетди. 11 Эгамизнинг Сандиғи у ерда уч ой турди. Эгамиз Обидадомга ва унинг бутун хонадонига барака берди.
12 “Эгамиз Ўзининг Сандиғи учун Обидадомнинг бутун хонадонига, унга қарашли ҳамма нарсага марҳамат қилди”, деб шоҳ Довудга хабар етказишди. Шундай қилиб, Довуд бориб, Обидадомнинг уйидан Худонинг Сандиғини ўз қалъасига катта тантана билан олиб келди. 13 Эгамизнинг Сандиғини олиб бораётганлар олти қадам юришганда, Довуд бир буқа билан бир бўрдоқи бузоқни қурбонлик қилди. 14 Довуд Эгамизнинг ҳузурида бутун вужуди билан ўйинга тушарди. У ўшанда руҳонийларнинг муқаддас либосини кийиб олган эди. 15 Довуд билан бутун Исроил халқи севинчли хитоблар, карнай садолари остида Эгамизнинг Сандиғини олиб келишарди.
16 Улар Эгамизнинг Сандиғини Довуд қалъасига олиб киришаётганда, Шоулнинг қизи Михал деразадан қараб турган эди. У Эгамизнинг олдида сакраб ўйнаётган шоҳ Довудни кўрди–ю, ўз кўнглида уни паст кўрди.
17 Довуд Эгамизнинг Сандиғи учун бир чодир ўрнатган эди. Одамлар Сандиқни ўша чодирнинг ичкарисига олиб кириб, махсус тайёрланган жойга қўйишди. Кейин Довуд Эгамизга куйдириладиган қурбонликларни ва тинчлик қурбонликларини келтирди. 18 У қурбонликлар қилиб бўлгандан кейин, Сарвари Олам номидан халқни дуо қилди. 19 Сўнг ҳаммага — эркагу аёлга, жамики Исроил жамоасига бир донадан гардиш нон, бир ҳовучдан хурмо ва бир ҳовучдан майиз тарқатди. Шундан кейин халқ уй–уйига тарқалди.
20 Довуд ўз оиласини дуо қилгани уйига келганда, Шоулнинг қизи — Довуднинг хотини Михал пешвоз чиқиб, Довудга шундай деди:
— Бугун Исроил шоҳи қандай ажойиб шуҳратга эришди–я! Худди бемаъни одамлардай, сен ярим яланғоч бўлиб, аъёнларингнинг чўрилари олдида ўзингни кўрсатдинг!
21 — Мен Эгам олдида ўйнадим! — деди Довуд. — У отанг ва унинг бутун хонадонидан мени ортиқ кўрган, Ўз халқи Исроилга мени раҳнамо қилиб танлаган. Ҳа, Эгам олдида албатта ўйнайман, 22 бундан буён ўзимни яна ҳам пастроқ тутаман, уларнинг олдида ўзимни янада ҳам кичик тутаман. Лекин билиб қўй, сен айтган ўша чўрилардан мен шараф топаман.
23 Шоулнинг қизи Михал умрининг охиригача бефарзанд ўтди.
