24–BOB
Dovud aholini roʻyxat qiladi
1 Isroil xalqiga Egamiz yana gʻazabini sochdi. Egamiz xalqqa zarar yetkazmoqchi boʻlib, aholini roʻyxat qilishga Dovudni majbur etdi: “Qani, Isroil va Yahudo xalqini sanab chiq”, dedi.
2 Shoh yonida turgan lashkarboshisi Yoʻabga shunday buyruq berdi:
— Isroilning hamma qabilalarini — Dandan Bershebagacha boʻlgan joylarni kezib, xalqni sanab chiqinglar, toki qancha aholi borligini men bilayin.
3 Lekin Yoʻab shunday dedi:
— Egangiz Xudo xalqning hozirgi sonini yuz karra koʻpaytirsin, shoh hazratlari ham oʻsha kunlarni koʻrsin! Shohim nimaga buni istab qoldilar?
4 Lekin Yoʻab va lashkarboshilarning soʻzidan shohning soʻzi ustun keldi. Shundan soʻng ular shohning huzuridan chiqib, Isroil xalqini sanash uchun ketishdi.
5 Ular Iordan daryosini kechib oʻtishdi va Aror shahri yonida chodir qurib, oʻsha yerda istiqomat qiladigan Isroil xalqini sanashdi. Aror shahri soylikdan janubda joylashgan edi. Keyin ular Gad qabilasining hududiga borib, Yazir shahrining aholisini sanashdi. 6 Soʻng Gilad yerlarini bosib oʻtib, Taxtim–Xodshi yerlariga borishdi. Soʻngra Danyonga, Danyondan esa Sidon atroflariga aylanib borib, bu yerning xalqini sanashdi. 7 Yana Tir qalʼasidagi, Xiv va Kanʼon xalqlarining hamma shaharlaridagi Isroil xalqini sanab chiqishdi. Nihoyat, janubga — Yahudoning Nagav choʻlidagi Bersheba shahriga kelishdi. 8 Ular toʻqqiz oy va yigirma kun yurtni u boshidan bu boshigacha aylanib chiqqanlaridan keyin Quddusga qaytib kelishdi. 9 Yoʻab roʻyxat natijasini shohga maʼlum qildi: Isroilda jang qilishga qodir 800.000 odam, Yahudoda esa 500.000 odam bor ekan.
10 Xalqni sanab chiqqandan soʻng Dovudning vijdoni qiynaldi.
— Bu ishni qilib ogʻir gunohga botdim, aqlsizlarcha ish tutdim. Oʻtinaman, ey Egam, bu qulingning gunohini kechir, — deb iltijo qildi.
11 Ertasiga ertalab Dovud uyqudan turgach, Dovudning xizmatida boʻlgan valiy — Gad paygʻambarga Egamizning shu soʻzlari ayon boʻldi: 12 “Borib Dovudga shu gaplarni yetkaz: «Egam shunday deb aytmoqda: Men senga uchta jazoni taklif qilaman, shulardan bittasini tanla, keyin senga oʻsha jazoni yuboraman.»”
13 Gad Dovudning huzuriga borib, uchta jazoni birma–bir bayon qildi:
— Yurtingda uch yil ocharchilik boʻlsinmi? Yoki seni taʼqib qiladigan gʻanimlaringdan uch oy qochib yurishni istaysanmi? Yo boʻlmasa, yurtingda uch kun oʻlat boʻlsinmi? Endi yaxshilab oʻyla, meni Yuborganga nima deb javob berayin?
14 — Men juda ogʻir ahvolda qoldim–ku, — dedi Dovud Gadga. — Nima boʻlsa ham, odamzodning qoʻliga tushmayin. Mayli, Egamning Oʻzi bizni jazolasin, chunki U gʻoyat rahmdil.
15 Shunday qilib, Egamiz oʻsha kuni ertalabdan belgilangan vaqtgacha Isroil yurtiga oʻlat yubordi. Butun yurt boʻylab — Dandan Bershebagacha boʻlgan joyda 70.000 kishi oʻldi. 16 Egamizning farishtasi, Quddusni yoʻq qilaman deb, qoʻl koʻtarganda, Egamiz rahm qilib, balo–qazo joʻnatmaydigan boʻldi. Xalqni qirayotgan farishtaga:
— Boʻldi, bas! Yetadi! — deb amr berdi.
Egamizning farishtasi oʻsha paytda Quddusda — Yobus xalqidan boʻlgan Aravno degan odamning xirmonida edi. 17 Dovud xalqni oʻldirayotgan farishtani koʻrgach, Egamizga dedi:
— Gunoh qilgan menman, men aybdorman! Qoʻyday beozor bu insonlar nima ayb qilibdi? Gʻazabingni menga va otam xonadoniga socha qol!
18 Oʻsha kuni Gad Dovudning huzuriga bordi va unga:
— Yobus xalqidan boʻlgan Aravnoning xirmoniga borib, oʻsha yerda Egamga atab bir qurbongoh qurgin, — dedi.
19 Dovud Gadning soʻziga kirib, xuddi Egamiz amr etganiday, xirmonga bordi. 20 Aravno shoh bilan aʼyonlarning oʻziga tomon kelayotganini koʻrdi va Dovudning oldiga borib, yerga muk tushib taʼzim qildi.
21 — Shoh hazratlari nechun bu qulining oldiga tashrif buyurdilar? — deb soʻradi.
— Egamga atab bir qurbongoh qurish uchun xirmoningni sendan sotib olgani keldim, toki oʻlat xalqdan daf boʻlsin, — dedi Dovud.
22 — Shoh hazratlari nimani maʼqul topsalar, Egamizga oʻshani nazr qilsinlar, — dedi Aravno. — Ana, kuydiriladigan qurbonliklar uchun hoʻkizlar, oʻtin uchun esa xoʻptir va hoʻkizlarning boʻyinturuqlari bor. 23 Ey shohim, bularning hammasini sizga inʼom etaman.
Keyin qoʻshib qoʻydi:
— Egangiz Xudo sizdan rozi boʻlsin!
24 — Boʻlmaydi! — dedi shoh. — Sendan bu narsalarni oʻz bahosida sotib olaman. Tekin tushgan qurbonliklarni Egam Xudoga kuydirib nazr qilmayman.
Shundan soʻng Dovud xirmonni va hoʻkizlarni ellik kumush tangaga sotib oldi. 25 Dovud oʻsha yerda Egamizga atab qurbongoh qurib, kuydiriladigan qurbonliklar va tinchlik qurbonliklarini atadi. Egamiz esa Isroil yurti uchun Dovudning iltijolariga javob berdi. Shunday qilib, Isroildan oʻlat daf qilindi.
24–БОБ
Довуд аҳолини рўйхат қилади
1 Исроил халқига Эгамиз яна ғазабини сочди. Эгамиз халққа зарар етказмоқчи бўлиб, аҳолини рўйхат қилишга Довудни мажбур этди: “Қани, Исроил ва Яҳудо халқини санаб чиқ”, деди.
2 Шоҳ ёнида турган лашкарбошиси Йўабга шундай буйруқ берди:
— Исроилнинг ҳамма қабилаларини — Дандан Бершебагача бўлган жойларни кезиб, халқни санаб чиқинглар, токи қанча аҳоли борлигини мен билайин.
3 Лекин Йўаб шундай деди:
— Эгангиз Худо халқнинг ҳозирги сонини юз карра кўпайтирсин, шоҳ ҳазратлари ҳам ўша кунларни кўрсин! Шоҳим нимага буни истаб қолдилар?
4 Лекин Йўаб ва лашкарбошиларнинг сўзидан шоҳнинг сўзи устун келди. Шундан сўнг улар шоҳнинг ҳузуридан чиқиб, Исроил халқини санаш учун кетишди.
5 Улар Иордан дарёсини кечиб ўтишди ва Арор шаҳри ёнида чодир қуриб, ўша ерда истиқомат қиладиган Исроил халқини санашди. Арор шаҳри сойликдан жанубда жойлашган эди. Кейин улар Гад қабиласининг ҳудудига бориб, Язир шаҳрининг аҳолисини санашди. 6 Сўнг Гилад ерларини босиб ўтиб, Тахтим–Ходши ерларига боришди. Сўнгра Данёнга, Данёндан эса Сидон атрофларига айланиб бориб, бу ернинг халқини санашди. 7 Яна Тир қалъасидаги, Хив ва Канъон халқларининг ҳамма шаҳарларидаги Исроил халқини санаб чиқишди. Ниҳоят, жанубга — Яҳудонинг Нагав чўлидаги Бершеба шаҳрига келишди. 8 Улар тўққиз ой ва йигирма кун юртни у бошидан бу бошигача айланиб чиққанларидан кейин Қуддусга қайтиб келишди. 9 Йўаб рўйхат натижасини шоҳга маълум қилди: Исроилда жанг қилишга қодир 800.000 одам, Яҳудода эса 500.000 одам бор экан.
10 Халқни санаб чиққандан сўнг Довуднинг виждони қийналди.
— Бу ишни қилиб оғир гуноҳга ботдим, ақлсизларча иш тутдим. Ўтинаман, эй Эгам, бу қулингнинг гуноҳини кечир, — деб илтижо қилди.
11 Эртасига эрталаб Довуд уйқудан тургач, Довуднинг хизматида бўлган валий — Гад пайғамбарга Эгамизнинг шу сўзлари аён бўлди: 12 “Бориб Довудга шу гапларни етказ: «Эгам шундай деб айтмоқда: Мен сенга учта жазони таклиф қиламан, шулардан биттасини танла, кейин сенга ўша жазони юбораман.»”
13 Гад Довуднинг ҳузурига бориб, учта жазони бирма–бир баён қилди:
— Юртингда уч йил очарчилик бўлсинми? Ёки сени таъқиб қиладиган ғанимларингдан уч ой қочиб юришни истайсанми? Ё бўлмаса, юртингда уч кун ўлат бўлсинми? Энди яхшилаб ўйла, мени Юборганга нима деб жавоб берайин?
14 — Мен жуда оғир аҳволда қолдим–ку, — деди Довуд Гадга. — Нима бўлса ҳам, одамзоднинг қўлига тушмайин. Майли, Эгамнинг Ўзи бизни жазоласин, чунки У ғоят раҳмдил.
15 Шундай қилиб, Эгамиз ўша куни эрталабдан белгиланган вақтгача Исроил юртига ўлат юборди. Бутун юрт бўйлаб — Дандан Бершебагача бўлган жойда 70.000 киши ўлди. 16 Эгамизнинг фариштаси, Қуддусни йўқ қиламан деб, қўл кўтарганда, Эгамиз раҳм қилиб, бало–қазо жўнатмайдиган бўлди. Халқни қираётган фариштага:
— Бўлди, бас! Етади! — деб амр берди.
Эгамизнинг фариштаси ўша пайтда Қуддусда — Ёбус халқидан бўлган Аравно деган одамнинг хирмонида эди. 17 Довуд халқни ўлдираётган фариштани кўргач, Эгамизга деди:
— Гуноҳ қилган менман, мен айбдорман! Қўйдай беозор бу инсонлар нима айб қилибди? Ғазабингни менга ва отам хонадонига соча қол!
18 Ўша куни Гад Довуднинг ҳузурига борди ва унга:
— Ёбус халқидан бўлган Аравнонинг хирмонига бориб, ўша ерда Эгамга атаб бир қурбонгоҳ қургин, — деди.
19 Довуд Гаднинг сўзига кириб, худди Эгамиз амр этганидай, хирмонга борди. 20 Аравно шоҳ билан аъёнларнинг ўзига томон келаётганини кўрди ва Довуднинг олдига бориб, ерга мук тушиб таъзим қилди.
21 — Шоҳ ҳазратлари нечун бу қулининг олдига ташриф буюрдилар? — деб сўради.
— Эгамга атаб бир қурбонгоҳ қуриш учун хирмонингни сендан сотиб олгани келдим, токи ўлат халқдан даф бўлсин, — деди Довуд.
22 — Шоҳ ҳазратлари нимани маъқул топсалар, Эгамизга ўшани назр қилсинлар, — деди Аравно. — Ана, куйдириладиган қурбонликлар учун ҳўкизлар, ўтин учун эса хўптир ва ҳўкизларнинг бўйинтуруқлари бор. 23 Эй шоҳим, буларнинг ҳаммасини сизга инъом этаман.
Кейин қўшиб қўйди:
— Эгангиз Худо сиздан рози бўлсин!
24 — Бўлмайди! — деди шоҳ. — Сендан бу нарсаларни ўз баҳосида сотиб оламан. Текин тушган қурбонликларни Эгам Худога куйдириб назр қилмайман.
Шундан сўнг Довуд хирмонни ва ҳўкизларни эллик кумуш тангага сотиб олди. 25 Довуд ўша ерда Эгамизга атаб қурбонгоҳ қуриб, куйдириладиган қурбонликлар ва тинчлик қурбонликларини атади. Эгамиз эса Исроил юрти учун Довуднинг илтижоларига жавоб берди. Шундай қилиб, Исроилдан ўлат даф қилинди.
