2–BOB
Xannaning ibodati
1 Xanna shunday ibodat qildi:
“Egam tufayli koʻnglim togʻday koʻtarildi,
Quvvatimni oshirgan Oʻshadir.
Dushmanlarim oldida maqtanarman,
Najot berganing uchun sevinarman.
2 Egam — tanho va Muqaddas Xudo,
Ha, Sendan boshqasi yoʻq, ey Egam.
Xudoyimizday qoya yoʻqdir.
3 Ortiq manmanlikka berilmang ogʻiz koʻpirtirib,
Ogʻzingizdan kibrli soʻzlar chiqmasin.
U hammasini biladigan Xudodir,
U odamlarning xatti–harakatini hukm qiladi.
4 Kuchlilarning yoylari sinib ketadi,
Ojizlar quvvat kamarini bogʻlaydi.
5 Toʻq boʻlganlar luqma non uchun mardikordirlar,
Och boʻlganlar esa endi toʻqdirlar.
Befarzand ayol yetti bola tugʻar,
Serfarzand ayol esa kimsasiz qolar.
6 Jonni oladigan ham Egamizdir,
Jonni ato qiladigan ham Egamizdir.
Oʻliklar diyoriga U tushirar va
Yana qayta olib ham chiqar.
7 U kimnidir yoʻqsil, kimnidir boy qilar,
Kimnidir yerga urar, kimnidir yuksaltirar.
8 Bechorahollarni U tuproqdan koʻtarar,
Faqirlarni axlatdan olib chiqib yuksaltirar.
Ularga shahzodalar yonidan joy berar,
Shuhrat taxtini meros qilib berar.
Chunki Egamnikidir zamin ustunlari ,
Ustunlarning ustiga qoʻygandir U olamni.
9 Sodiq bandalarini U himoya qilar,
Fosiqlar esa zulmatda soʻnib qolar.
Zero, kuch ila zafarga yetishmas inson.
10 Egamizga qarshi turganlar parcha–parcha boʻlajak,
Xudoyi Taolo ularga qarshi osmonni gumburlatajak.
Butun olamni Egamiz hukm qilajak,
Oʻzi moy surtib tanlagan shohiga kuch ato etib,
Uning quvvatini oshirajak.”
11 Shundan keyin Elqana oilasi bilan Ramaga — uyiga joʻnadi. Kichkina Shomuil esa ruhoniy Elaxning huzurida qoldi va Egamizga xizmat qila boshladi.
Elaxning yaramas oʻgʻillari
12 Elaxning oʻgʻillari yaramas yigitlar edi. Ular Egamizni hurmat qilmas, 13 xalq oldidagi oʻz ruhoniylik burchlarini mensimasdilar. Birortasi kelib qurbonlik soʻyib, goʻshtini qaynatayotganda, Elax oʻgʻillarining xizmatkori uch tishli sanchqi bilan kelardi. 14 Xizmatkor sanchqini qozonga yoki tovaga tiqardi. Sanchqiga ilinganini Elaxning oʻgʻillariga olib borardi. Ular Shiloʻga kelgan Isroil xalqining hammasiga shunday munosabatda boʻlishardi. 15 Hatto qurbonlikning yogʻini kuydirmasdan oldin , ruhoniyning xizmatkori kelib, qurbonlik qilayotgan odamga shunday derdi:
— Ruhoniyga qovurish uchun goʻsht ber! U sendan qaynatilganidan emas, xomidan qabul qiladi.
16 Qurbonlik qilayotgan odam:
— Oldin Egamizga atab qurbonlikning yogʻini kuydirib olay, keyin xohlaganingcha olaver, — deydigan boʻlsa, xizmatkor:
— Yoʻq, hozir berasan, yoʻqsa zoʻrlik bilan tortib olaman, — deb javob berardi.
17 Elax oʻgʻillarining bu gunohi Egamiz oldida juda ogʻir edi, chunki ular Egamizga atalgan nazr–niyozlarga shunday hurmatsizlik qilishardi.
Yosh Shomuil Shiloʻda
18 Yosh Shomuil esa shu paytda ruhoniylarning muqaddas libosini kiyib, Egamiz huzurida xizmat qilib yurardi. 19 Har yilgi qurbonlikni ado etish uchun onasi bilan otasi bu yerga kelishar, onasi oʻzi tikkan kiyimni oʻgʻliga olib kelardi. 20 Ruhoniy Elax esa Elqana bilan uning xotinini duo qilib, Elqanaga: “Xudodan tilab olib, Unga bagʻishlagan farzandingning oʻrniga Egamiz senga shu xotindan yana farzandlar bersin”, deb aytardi. Shundan keyin ular uylariga ketishardi.
21 Egamiz Xannaga gʻamxoʻrlik qildi. U homilador boʻlib, yana uch oʻgʻil, ikki qiz tugʻdi. Yosh Shomuil esa Egamizning huzurida oʻsib–ulgʻaydi.
Elax va uning oʻgʻillari
22 Elax juda keksayib qolgan edi. U oʻgʻillarining jamiki Isroil xalqiga yomon munosabatda boʻlishayotganini, Uchrashuv chodiriga kiraverishda xizmat qiladigan ayollar bilan zino qilishayotganini eshitib turardi. 23 Elax oʻgʻillariga derdi:
— Nimaga bunday qilyapsizlar? Qilayotgan qabih ishlaringiz hammaning ogʻzida. 24 Bunday qilmanglar, oʻgʻillarim! Egamizning xalqi orasida yoyilgan gap–soʻzlar yaxshi emas. 25 Odam odamga qarshi gunoh qilsa, Xudo vositachilik qiladi. Ammo odam Egamizga qarshi gunoh qilsa, oʻrtada kim vositachilik qila oladi?!
Biroq oʻgʻillari otalarining gapini quloqlariga olmasdilar. Shuning uchun Egamiz ularni oʻldirishga qaror qilib qoʻygan edi.
26 Yosh Shomuil esa ulgʻayib, Egamizning va xalqning olqishiga sazovor boʻlayotgan edi.
Elax xonadoni haqida bashorat
27 Bir kuni Elaxning oldiga bir paygʻambar kelib, shunday dedi:
— Egamiz senga aytmoqda: “Isroil xalqi Misr yurtida firʼavnga qul boʻlib yurganda, Oʻzimni ota–bobolaringga zohir qildim–ku! 28 Bobong Horun Mening qurbongohimga chiqsin, qurbonlik kuydirib, oldimda efodni kiyib yursin deb, jamiki Isroil qabilalari orasidan Men uni Oʻzimga ruhoniy qilib tanlab olgan edim. Buning ustiga, Horun avlodining ulushi boʻlsin deb, hamma kuydiriladigan qurbonliklardan ham berdim. 29 Shunday boʻlgach, Men buyurgan qurbonlik va nazrlarni nimaga pisand qilmayapsizlar?! Nimaga xalqim Isroil bergan hamma nazrlardan eng yaxshi ulushlarni olib oʻzingiz yeb semiryapsizlar?! Nimaga oʻgʻillaringni Mendan ortiq koʻryapsan?!
30 Shuning uchun Men, Isroil xalqining Xudosi — Egangiz, aytamanki, avloding va otangning avlodi Menga abadiy xizmat qiladilar, deb aytgan boʻlsam ham, endi bunday boʻlmaydi! Meni izzat qilganni Men ham izzat qilaman, Meni xor qilgan esa sharmanda boʻlar. 31 Shunday kunlar yaqinlashmoqda: Men sening va otangning xonadonini yoʻqotaman. Natijada xonadoningdagi hamma kimsa ajalidan besh kun burun oʻladi. 32 Men Isroil xalqi ustiga yogʻdiradigan rohat–farogʻatni sen koʻrib, kulfat ichra ularga hasad qilasan. Sening xonadoningdan hech kim uzoq umr koʻrmaydi. 33 Xonadoningdan faqat bittasini yoʻq qilmasdan asrab qolaman. Lekin uning koʻzlari yoshga, yuragi gʻam–gʻussaga toʻladi. Butun xonadoning ahli juvonmarg ketadi. 34 Ikkala oʻgʻling — Xoʻfnax bilan Finxazning boshiga tushadigan koʻrgilik senga bir alomat boʻlsin: ikkovi ham bir kunda nobud boʻladi.
35 Mening xohish–irodamni amalga oshiradigan sadoqatli bir ruhoniyni Oʻzim uchun tayin etaman, u koʻnglimdagiday xizmat qiladi. Uning avlodini boqiy qilaman, Men moy surtib tanlagan shoh oldida u umr boʻyi xizmat qiladi. 36 Xonadoningda tirik qolgan har bir odam qora chaqaga va bir burda nonga zor boʻlib uning oldiga keladi, oʻtinaman, menga biror ruhoniylik vazifasini ber, tirikchiligimni oʻtkazib turay, deb yolvorib taʼzim qiladi.”
2–БОБ
Ханнанинг ибодати
1 Ханна шундай ибодат қилди:
“Эгам туфайли кўнглим тоғдай кўтарилди,
Қувватимни оширган Ўшадир.
Душманларим олдида мақтанарман,
Нажот берганинг учун севинарман.
2 Эгам — танҳо ва Муқаддас Худо,
Ҳа, Сендан бошқаси йўқ, эй Эгам.
Худойимиздай қоя йўқдир.
3 Ортиқ манманликка берилманг оғиз кўпиртириб,
Оғзингиздан кибрли сўзлар чиқмасин.
У ҳаммасини биладиган Худодир,
У одамларнинг хатти–ҳаракатини ҳукм қилади.
4 Кучлиларнинг ёйлари синиб кетади,
Ожизлар қувват камарини боғлайди.
5 Тўқ бўлганлар луқма нон учун мардикордирлар,
Оч бўлганлар эса энди тўқдирлар.
Бефарзанд аёл етти бола туғар,
Серфарзанд аёл эса кимсасиз қолар.
6 Жонни оладиган ҳам Эгамиздир,
Жонни ато қиладиган ҳам Эгамиздир.
Ўликлар диёрига У туширар ва
Яна қайта олиб ҳам чиқар.
7 У кимнидир йўқсил, кимнидир бой қилар,
Кимнидир ерга урар, кимнидир юксалтирар.
8 Бечораҳолларни У тупроқдан кўтарар,
Фақирларни ахлатдан олиб чиқиб юксалтирар.
Уларга шаҳзодалар ёнидан жой берар,
Шуҳрат тахтини мерос қилиб берар.
Чунки Эгамникидир замин устунлари ,
Устунларнинг устига қўйгандир У оламни.
9 Содиқ бандаларини У ҳимоя қилар,
Фосиқлар эса зулматда сўниб қолар.
Зеро, куч ила зафарга етишмас инсон.
10 Эгамизга қарши турганлар парча–парча бўлажак,
Худойи Таоло уларга қарши осмонни гумбурлатажак.
Бутун оламни Эгамиз ҳукм қилажак,
Ўзи мой суртиб танлаган шоҳига куч ато этиб,
Унинг қувватини оширажак.”
11 Шундан кейин Элқана оиласи билан Рамага — уйига жўнади. Кичкина Шомуил эса руҳоний Элахнинг ҳузурида қолди ва Эгамизга хизмат қила бошлади.
Элахнинг ярамас ўғиллари
12 Элахнинг ўғиллари ярамас йигитлар эди. Улар Эгамизни ҳурмат қилмас, 13 халқ олдидаги ўз руҳонийлик бурчларини менсимасдилар. Бирортаси келиб қурбонлик сўйиб, гўштини қайнатаётганда, Элах ўғилларининг хизматкори уч тишли санчқи билан келарди. 14 Хизматкор санчқини қозонга ёки товага тиқарди. Санчқига илинганини Элахнинг ўғилларига олиб борарди. Улар Шилўга келган Исроил халқининг ҳаммасига шундай муносабатда бўлишарди. 15 Ҳатто қурбонликнинг ёғини куйдирмасдан олдин , руҳонийнинг хизматкори келиб, қурбонлик қилаётган одамга шундай дерди:
— Руҳонийга қовуриш учун гўшт бер! У сендан қайнатилганидан эмас, хомидан қабул қилади.
16 Қурбонлик қилаётган одам:
— Олдин Эгамизга атаб қурбонликнинг ёғини куйдириб олай, кейин хоҳлаганингча олавер, — дейдиган бўлса, хизматкор:
— Йўқ, ҳозир берасан, йўқса зўрлик билан тортиб оламан, — деб жавоб берарди.
17 Элах ўғилларининг бу гуноҳи Эгамиз олдида жуда оғир эди, чунки улар Эгамизга аталган назр–ниёзларга шундай ҳурматсизлик қилишарди.
Ёш Шомуил Шилўда
18 Ёш Шомуил эса шу пайтда руҳонийларнинг муқаддас либосини кийиб, Эгамиз ҳузурида хизмат қилиб юрарди. 19 Ҳар йилги қурбонликни адо этиш учун онаси билан отаси бу ерга келишар, онаси ўзи тиккан кийимни ўғлига олиб келарди. 20 Руҳоний Элах эса Элқана билан унинг хотинини дуо қилиб, Элқанага: “Худодан тилаб олиб, Унга бағишлаган фарзандингнинг ўрнига Эгамиз сенга шу хотиндан яна фарзандлар берсин”, деб айтарди. Шундан кейин улар уйларига кетишарди.
21 Эгамиз Ханнага ғамхўрлик қилди. У ҳомиладор бўлиб, яна уч ўғил, икки қиз туғди. Ёш Шомуил эса Эгамизнинг ҳузурида ўсиб–улғайди.
Элах ва унинг ўғиллари
22 Элах жуда кексайиб қолган эди. У ўғилларининг жамики Исроил халқига ёмон муносабатда бўлишаётганини, Учрашув чодирига кираверишда хизмат қиладиган аёллар билан зино қилишаётганини эшитиб турарди. 23 Элах ўғилларига дерди:
— Нимага бундай қиляпсизлар? Қилаётган қабиҳ ишларингиз ҳамманинг оғзида. 24 Бундай қилманглар, ўғилларим! Эгамизнинг халқи орасида ёйилган гап–сўзлар яхши эмас. 25 Одам одамга қарши гуноҳ қилса, Худо воситачилик қилади. Аммо одам Эгамизга қарши гуноҳ қилса, ўртада ким воситачилик қила олади?!
Бироқ ўғиллари оталарининг гапини қулоқларига олмасдилар. Шунинг учун Эгамиз уларни ўлдиришга қарор қилиб қўйган эди.
26 Ёш Шомуил эса улғайиб, Эгамизнинг ва халқнинг олқишига сазовор бўлаётган эди.
Элах хонадони ҳақида башорат
27 Бир куни Элахнинг олдига бир пайғамбар келиб, шундай деди:
— Эгамиз сенга айтмоқда: “Исроил халқи Миср юртида фиръавнга қул бўлиб юрганда, Ўзимни ота–боболарингга зоҳир қилдим–ку! 28 Бобонг Ҳорун Менинг қурбонгоҳимга чиқсин, қурбонлик куйдириб, олдимда эфодни кийиб юрсин деб, жамики Исроил қабилалари орасидан Мен уни Ўзимга руҳоний қилиб танлаб олган эдим. Бунинг устига, Ҳорун авлодининг улуши бўлсин деб, ҳамма куйдириладиган қурбонликлардан ҳам бердим. 29 Шундай бўлгач, Мен буюрган қурбонлик ва назрларни нимага писанд қилмаяпсизлар?! Нимага халқим Исроил берган ҳамма назрлардан энг яхши улушларни олиб ўзингиз еб семиряпсизлар?! Нимага ўғилларингни Мендан ортиқ кўряпсан?!
30 Шунинг учун Мен, Исроил халқининг Худоси — Эгангиз, айтаманки, авлодинг ва отангнинг авлоди Менга абадий хизмат қиладилар, деб айтган бўлсам ҳам, энди бундай бўлмайди! Мени иззат қилганни Мен ҳам иззат қиламан, Мени хор қилган эса шарманда бўлар. 31 Шундай кунлар яқинлашмоқда: Мен сенинг ва отангнинг хонадонини йўқотаман. Натижада хонадонингдаги ҳамма кимса ажалидан беш кун бурун ўлади. 32 Мен Исроил халқи устига ёғдирадиган роҳат–фароғатни сен кўриб, кулфат ичра уларга ҳасад қиласан. Сенинг хонадонингдан ҳеч ким узоқ умр кўрмайди. 33 Хонадонингдан фақат биттасини йўқ қилмасдан асраб қоламан. Лекин унинг кўзлари ёшга, юраги ғам–ғуссага тўлади. Бутун хонадонинг аҳли жувонмарг кетади. 34 Иккала ўғлинг — Хўфнах билан Финхазнинг бошига тушадиган кўргилик сенга бир аломат бўлсин: иккови ҳам бир кунда нобуд бўлади.
35 Менинг хоҳиш–иродамни амалга оширадиган садоқатли бир руҳонийни Ўзим учун тайин этаман, у кўнглимдагидай хизмат қилади. Унинг авлодини боқий қиламан, Мен мой суртиб танлаган шоҳ олдида у умр бўйи хизмат қилади. 36 Хонадонингда тирик қолган ҳар бир одам қора чақага ва бир бурда нонга зор бўлиб унинг олдига келади, ўтинаман, менга бирор руҳонийлик вазифасини бер, тирикчилигимни ўтказиб турай, деб ёлвориб таъзим қилади.”
