19–BOB
Ilyos Sinay togʻida
1 Axab Ilyos qilgan hamma ishlarni, barcha paygʻambarlarni qanday qilib qilichdan oʻtkazganini Izabelga aytib berdi. 2 Izabel Ilyosga chopar orqali shu xabarni yetkazdi: “Paygʻambarlarning jonini qanday olgan boʻlsang, ertaga shu vaqtda men ham sening joningni olmasam, xudolar meni har qanday jazoga mubtalo qilsin, undan ham battarrogʻiga duchor qilsin.” 3 Ilyos bu xabarni eshitdi–yu, oʻrnidan turib, jonini qutqarish umidida Yahudoning Bersheba shahri tomon yoʻl oldi. Xizmatkorini oʻsha shaharda qoldirib, 4 yolgʻiz oʻzi choʻlda bir kun yoʻl yurdi. Nihoyat, bir yulgʻun daraxti ostiga kelib oʻtirdi. Oʻziga oʻzi oʻlim tilab:
— Yetar, ey Egam! — deb xitob qildi u, — endi jonimni ola qol. Axir, ota–bobolarimdan mening ortiq joyim yoʻq.
5 Ilyos yulgʻun ostida yotib uxlab qoldi. Bir payt farishta uni turtib: “Tur, taom yeb ol”, — dedi. 6 Ilyos turib qarasa, bosh tomonida issiq tosh ustida pishgan non, koʻzada suv turibdi. U yeb–ichib boʻlib, yana yotdi.
7 Egamizning farishtasi ikkinchi dafʼa qaytib keldi va Ilyosga tegib: “Tur, taom yeb ol, oldingda hali uzoq yoʻl turibdi”, dedi. 8 Ilyos oʻrnidan turib yeb–ichib oldi. Taomning quvvati bilan qirq kechayu qirq kunduz yoʻl yurib, Xudoning togʻi Sinayga yetib keldi. 9 Ilyos Sinay togʻidagi bir gʻorga kirib, oʻsha yerda tunadi. Bir payt Egamiz undan: “Ey Ilyos, bu yerlarda nima qilib yuribsan?” deb soʻradi.
10 — Ey Parvardigori Olam — Egam, Sen uchun koʻp jon kuydirgan edim, — dedi Ilyos. — Chunki Isroil xalqi Sen bilan qilgan ahddan qaytdi, qurbongohlaringni buzdi, paygʻambarlaringni qilichdan oʻtkazdi. Ey Egam, Sening paygʻambarlaringdan yolgʻiz men qoldim, xolos. Endi jonimni olish uchun meni ham qidirib yuribdilar.
11 — Chiq, togʻda Mening roʻparamda tur, yoningdan oʻtaman, — dedi Egamiz unga.
Egamiz oʻtayotganda, qudratli boʻron togʻlarni yorib, qoyalarni parcha–parcha qilib tashladi, lekin Egamiz boʻron ichida emasdi. Shamoldan soʻng zilzila boʻldi, lekin Egamiz zilzilada ham emasdi. 12 Zilziladan soʻng esa alanga koʻtarildi. Biroq Egamiz alanga ichida ham emas ekan. Alangadan keyin esa mayin shabada tovushi eshitildi. 13 Ilyos bu tovushni eshitib, yuzini chakmoni bilan berkitib oldi. Tashqariga chiqib, gʻorning ogʻzida turdi. Shunda yana: “Ilyos, bu yerda nima qilib turibsan?” degan sado keldi.
14 — Ey Parvardigori Olam — Egam, men Sen uchun koʻp jon kuydirgan edim, — dedi Ilyos. — Isroil xalqi Sen bilan qilgan ahddan qaytdi, qurbongohlaringni buzdi, paygʻambarlaringni qilichdan oʻtkazdi. Egamning paygʻambarlaridan yolgʻiz men qoldim, xolos. Endi jonimni olish uchun meni ham qidirib yuribdilar.
15 Egamiz unga aytdi:
— Sen kelgan yoʻlingdan orqaga qayt. Damashq yaqinidagi sahroga bor. U yerga borganingdan keyin, Xazayilning boshiga moy surt, u Oram yurtining shohi boʻlsin. 16 Nimshi oʻgʻli Yohuning boshiga ham moy surt, u Isroilning shohi boʻlsin. Ovil–Maxlalik Shofot oʻgʻli Elishayning boshiga ham moy surt, u sening oʻrningga paygʻambar boʻladi. 17 Xazayilning qilichidan qochib qutulganni Yohu oʻldiradi, Yohuning qilichidan qochib qutulganni Elishay oʻldiradi. 18 Men Isroil xalqidan yetti ming odamni qoldiraman, ular Baal oldida tiz choʻkmagan, birortasi ham Baalni oʻpmagan.
Elishay
19 Ilyos u yerdan ketib, Shofot oʻgʻli Elishayni topdi. U oʻn ikki juft hoʻkiz bilan yer haydayotganlarning orasida boʻlib, oʻn ikkinchi juft hoʻkizni haydab ketayotgan edi. Ilyos Elishayning yonidan oʻtayotib, chakmonini uning ustiga tashladi . 20 Elishay hoʻkizlarini qoldirib, Ilyosning orqasidan yugurib bordi.
— Ijozat ber, borib, ota–onamni oʻpib xayrlashib kelay, keyin orqangdan yetib boraman, — dedi u Ilyosga.
Ilyos Elishayga dedi:
— Bor, lekin men senga qilganimni oʻylab koʻr!
21 Elishay Ilyosning yonidan qaytib borib, oʻzining bir juft hoʻkizini soʻydi. Omoch–boʻyinturuqlarini yoqib, hoʻkizlarning goʻshtini pishirib, odamlarga berdi. Odamlar goʻshtni yeb boʻlgach, Elishay Ilyosning ortidan joʻnadi va unga xizmat qila boshladi.
19–БОБ
Илёс Синай тоғида
1 Ахаб Илёс қилган ҳамма ишларни, барча пайғамбарларни қандай қилиб қиличдан ўтказганини Изабелга айтиб берди. 2 Изабел Илёсга чопар орқали шу хабарни етказди: “Пайғамбарларнинг жонини қандай олган бўлсанг, эртага шу вақтда мен ҳам сенинг жонингни олмасам, худолар мени ҳар қандай жазога мубтало қилсин, ундан ҳам баттарроғига дучор қилсин.” 3 Илёс бу хабарни эшитди–ю, ўрнидан туриб, жонини қутқариш умидида Яҳудонинг Бершеба шаҳри томон йўл олди. Хизматкорини ўша шаҳарда қолдириб, 4 ёлғиз ўзи чўлда бир кун йўл юрди. Ниҳоят, бир юлғун дарахти остига келиб ўтирди. Ўзига ўзи ўлим тилаб:
— Етар, эй Эгам! — деб хитоб қилди у, — энди жонимни ола қол. Ахир, ота–боболаримдан менинг ортиқ жойим йўқ.
5 Илёс юлғун остида ётиб ухлаб қолди. Бир пайт фаришта уни туртиб: “Тур, таом еб ол”, — деди. 6 Илёс туриб қараса, бош томонида иссиқ тош устида пишган нон, кўзада сув турибди. У еб–ичиб бўлиб, яна ётди.
7 Эгамизнинг фариштаси иккинчи дафъа қайтиб келди ва Илёсга тегиб: “Тур, таом еб ол, олдингда ҳали узоқ йўл турибди”, деди. 8 Илёс ўрнидан туриб еб–ичиб олди. Таомнинг қуввати билан қирқ кечаю қирқ кундуз йўл юриб, Худонинг тоғи Синайга етиб келди. 9 Илёс Синай тоғидаги бир ғорга кириб, ўша ерда тунади. Бир пайт Эгамиз ундан: “Эй Илёс, бу ерларда нима қилиб юрибсан?” деб сўради.
10 — Эй Парвардигори Олам — Эгам, Сен учун кўп жон куйдирган эдим, — деди Илёс. — Чунки Исроил халқи Сен билан қилган аҳддан қайтди, қурбонгоҳларингни бузди, пайғамбарларингни қиличдан ўтказди. Эй Эгам, Сенинг пайғамбарларингдан ёлғиз мен қолдим, холос. Энди жонимни олиш учун мени ҳам қидириб юрибдилар.
11 — Чиқ, тоғда Менинг рўпарамда тур, ёнингдан ўтаман, — деди Эгамиз унга.
Эгамиз ўтаётганда, қудратли бўрон тоғларни ёриб, қояларни парча–парча қилиб ташлади, лекин Эгамиз бўрон ичида эмасди. Шамолдан сўнг зилзила бўлди, лекин Эгамиз зилзилада ҳам эмасди. 12 Зилзиладан сўнг эса аланга кўтарилди. Бироқ Эгамиз аланга ичида ҳам эмас экан. Алангадан кейин эса майин шабада товуши эшитилди. 13 Илёс бу товушни эшитиб, юзини чакмони билан беркитиб олди. Ташқарига чиқиб, ғорнинг оғзида турди. Шунда яна: “Илёс, бу ерда нима қилиб турибсан?” деган садо келди.
14 — Эй Парвардигори Олам — Эгам, мен Сен учун кўп жон куйдирган эдим, — деди Илёс. — Исроил халқи Сен билан қилган аҳддан қайтди, қурбонгоҳларингни бузди, пайғамбарларингни қиличдан ўтказди. Эгамнинг пайғамбарларидан ёлғиз мен қолдим, холос. Энди жонимни олиш учун мени ҳам қидириб юрибдилар.
15 Эгамиз унга айтди:
— Сен келган йўлингдан орқага қайт. Дамашқ яқинидаги саҳрога бор. У ерга борганингдан кейин, Хазайилнинг бошига мой сурт, у Орам юртининг шоҳи бўлсин. 16 Нимши ўғли Ёҳунинг бошига ҳам мой сурт, у Исроилнинг шоҳи бўлсин. Овил–Махлалик Шофот ўғли Элишайнинг бошига ҳам мой сурт, у сенинг ўрнингга пайғамбар бўлади. 17 Хазайилнинг қиличидан қочиб қутулганни Ёҳу ўлдиради, Ёҳунинг қиличидан қочиб қутулганни Элишай ўлдиради. 18 Мен Исроил халқидан етти минг одамни қолдираман, улар Баал олдида тиз чўкмаган, бирортаси ҳам Баални ўпмаган.
Элишай
19 Илёс у ердан кетиб, Шофот ўғли Элишайни топди. У ўн икки жуфт ҳўкиз билан ер ҳайдаётганларнинг орасида бўлиб, ўн иккинчи жуфт ҳўкизни ҳайдаб кетаётган эди. Илёс Элишайнинг ёнидан ўтаётиб, чакмонини унинг устига ташлади . 20 Элишай ҳўкизларини қолдириб, Илёснинг орқасидан югуриб борди.
— Ижозат бер, бориб, ота–онамни ўпиб хайрлашиб келай, кейин орқангдан етиб бораман, — деди у Илёсга.
Илёс Элишайга деди:
— Бор, лекин мен сенга қилганимни ўйлаб кўр!
21 Элишай Илёснинг ёнидан қайтиб бориб, ўзининг бир жуфт ҳўкизини сўйди. Омоч–бўйинтуруқларини ёқиб, ҳўкизларнинг гўштини пишириб, одамларга берди. Одамлар гўштни еб бўлгач, Элишай Илёснинг ортидан жўнади ва унга хизмат қила бошлади.
