8–BOB
Muqaddas Ruhning yetakchiligida yashash
1 Iso Masihga tegishli boʻlganlar endi hukm qilinmaydilar. 2 Hayot ato etuvchi Ruhning qonun–qoidasi Iso Masih orqali bizni gunohdan va oʻlimga yetaklaydigan qonundan ozod qildi. 3 Inson Xudoning qonunini bajara olmagani uchun qonun taʼsirsiz boʻlib qoldi. Qonun insonni gunohdan qutqara olmagani uchun Xudoning Oʻzi odamlarni qutqardi. U Oʻz Oʻgʻlini gunohkor insonga oʻxshatib, bu dunyoga yubordi va gunohning qudratini yoʻq qildi . Shu yoʻsin Xudo inson orqali gunohni mahkum qildi. 4 Biz — bashariy tabiatning emas, balki Ruhning yetakchiligida yashayotganlar — qonun talab qilgan solihlikka erishishimiz uchun Xudo shunday qildi.
5 Bashariy tabiat yetakchiligida yashaydiganlar bashariy fikr qiladilar. Ruhning yetakchiligida yashaydiganlar esa Ruhni mamnun qiladigan narsalar haqida fikr qiladilar. 6 Bashariy tabiat yetakchiligida fikr qilish oʻlimga yetaklaydi, Ruh yetakchiligida fikr qiladiganlar esa hayot va tinchlikka ega boʻladilar. 7 Bashariy tabiat yetakchiligida fikr qilish Xudoga dushmanlikdir, chunki bunday tabiat Xudoning qonuniga itoat qilmaydi, darhaqiqat, itoat qila olmaydi ham. 8 Bashariy tabiat yetakchiligida yashaydiganlar Xudoni mamnun qila olmaydi.
9 Agar Xudoning Ruhi haqiqatan ham sizlarning qalbingizda makon qilgan boʻlsa, sizlar endi bashariy tabiat amri bilan emas, balki Ruh amri bilan yashayapsizlar. Kimki Masihning Ruhiga ega boʻlmasa, u Masihga tegishli emas. 10 Ammo Masih sizning qalbingizda makon qilgan. Toʻgʻri, gunoh tufayli tanangiz oʻlimga mahkum qilingan, lekin endi Xudoning Ruhi sizlar uchun hayot manbaidir , chunki sizlar oqlangansiz. 11 Isoni oʻlikdan tiriltirgan Xudoning Ruhi qalbingizda yashayapti. Iso Masihni oʻlikdan tiriltirgan Xudo yuragingizda yashayotgan Oʻz Ruhi orqali sizlarning foniy tanangizni ham oʻlikdan tiriltiradi.
12 Shunday qilib, ey birodarlar, endi biz bashariy tabiatimizning amri bilan yashashga majbur emasmiz. 13 Axir, bashariy tabiat yetakchiligida yashasangiz, oʻlasizlar, ammo Ruh orqali oʻsha tabiatning qilmishlariga chek qoʻysangiz, yashaysizlar.
14 Xudo Ruhining yetakchiligida yashaydiganlarning hammasi Xudoning farzandlaridir. 15 Xudo bizga Oʻz Ruhini berdi. Buni yana qul boʻlib, qoʻrquvda yashashimiz uchun emas, balki Uning farzandi boʻlib, Ruh orqali Xudoni “Otajon” deb chaqirishimiz uchun qildi. 16 Xudoning Ruhi bizning ruhimizga qoʻshilib, biz Xudo farzandlari ekanligimiz haqida guvohlik berib turadi. 17 Biz Xudoning farzandlari ekanmiz, demak, farzandlarday Uning vaʼda qilgan barakalariga ega boʻlamiz, Masih bilan birga bu barakalarni baham koʻramiz. Biz Masihning azob–uqubatlariga sherik ekanmiz, albatta, Uning ulugʻvorligiga ham sherik boʻlamiz.
Hozirgi azob–uqubatlar va kelajakdagi ulugʻvorlik
18 Ishonchim komilki, hozirgi azob–uqubatlarimiz bizga zohir qilinadigan ulugʻvorlik oldida hech narsa emas. 19 Axir, Xudoning farzandlari kim ekanligining ayon qilinishini butun mavjudot intizorlik bilan kutyapti. 20-21 Chunki mavjudot behudalikka mubtalo boʻlgan . Bu — mavjudotning ixtiyori bilan emas, balki Xudoning ixtiyori bilan boʻldi. Shunday boʻlsa–da, mavjudot chirib–bitish qulligidan ozod etilib, Xudoning farzandlari bilan birga ulugʻvor erkinlikdan bahramand boʻlishiga umid bor .
22 Axir, butun mavjudot goʻyo toʻlgʻoq azobida, hozirga qadar oh–nola qilayotganini bilamiz. 23 Nafaqat mavjudot, balki biz oʻzimiz — Xudoning Ruhi bilan yashash qanday ekanligini tatib koʻrganlar ham — ich–ichimizdan oh–nola qilyapmiz. Xudoning farzandlari qilib asrab olinganimizning toʻliq roʻyobga chiqishini hamda oʻladigan badanimizning chirib–bitishdan ozod boʻlishini intizorlik bilan kutyapmiz. 24 Umidimizning roʻyobga chiqishini kutib, najot topganmiz. Koʻzga koʻrinib turgan narsa umid emas. Axir, kim koʻrib turgan narsani umid qiladi?! 25 Agarda biz koʻrmaganimizni umid qilayotgan boʻlsak, buni sabr bilan kutsak boʻladi.
26 Buning ustiga, ojizligimizda Ruh bizga madad beradi. Chunki biz qanday ibodat qilishni bilmaymiz, ammo Ruhning Oʻzi ifoda qilib boʻlmas oh–nolalar bilan biz uchun Xudo oldida shafoat qiladi. 27 Insonlarning yuragini sinovchi Xudo Ruhning fikri nimada ekanligini biladi, chunki Ruh Xudoning irodasiga koʻra, Uning azizlari uchun shafoat qiladi.
28 Biz bilamizki, Xudoni yaxshi koʻrganlarga hamma narsa yaxshilikka xizmat qiladi, chunki Xudo ularni Oʻzining maqsadiga koʻra, daʼvat etgan. 29 Xudo ularni azaldan tanlab olgan edi va “Mening Oʻgʻlimga oʻxshagan boʻlsinlar”, deb oldindan belgilab qoʻygan edi, toki Oʻgʻil koʻp birodarlar orasida toʻngʻich boʻlsin . 30 Xudo oldindan belgilab qoʻyganlarni daʼvat etdi, daʼvat etganlarni oqladi, oqlaganlarni Oʻzining ulugʻvorligidan bahramand qildi.
Xudoning mehr–muhabbati
31 Endi bunga nima deymiz? Xudo biz tomonda ekan, hech kim bizga qarshi tura olmaydi! 32 Xudo Oʻz Oʻgʻlini ayamay, hammamiz uchun Uni fido qilgan boʻlsa, Unga qoʻshib, qolgan hamma narsani ham bizga ato qilmasmikan?! 33 Xudoning tanlaganlarini kim ayblay olardi?! Xudoning Oʻzi ularni oqlaydi–ku! 34 Bizni kim mahkum qilar ekan?! Axir, oʻlib, tirilgan, Xudoning oʻng tomonida oʻtirgan Iso Masihning Oʻzi biz uchun shafoat qilmoqda–ku! 35 Kim bizni Masihning mehr–muhabbatidan ajrata oladi? Azob–uqubatmi, iztirobmi, quvgʻinmi, ochlikmi, yalangʻochlikmi, xavf–xatarmi yoki qilichmi? 36 Muqaddas bitiklarda yozilgan–ku:
“Sen tufayli har kuni oʻlimga duch kelamiz,
Boʻgʻizlanadigan qoʻyday boʻlib qolganmiz.”
37 Axir, bizni yaxshi koʻradigan Masih orqali hamma qiyinchiliklar ustidan butunlay gʻalaba qozonamiz. 38 Men aminmanki, oʻlim ham, hayot ham, farishtalaru jinlar ham, hech qanday gʻayritabiiy kuchlar ham, hozirgiyu kelgusi hodisalar ham, 39 balandliklaru chuqurliklar ham, yaratilgan bironta mavjudot ham bizni Rabbimiz Iso Masih shaxsidagi Xudoning mehr–muhabbatidan judo qilishga qodir emas.
1 There is therefore now no condemnation to them which are in Christ Jesus, who walk not after the flesh, but after the Spirit. 2 For the law of the Spirit of life in Christ Jesus hath made me free from the law of sin and death. 3 For what the law could not do, in that it was weak through the flesh, God sending his own Son in the likeness of sinful flesh, and for sin, condemned sin in the flesh: 4 That the righteousness of the law might be fulfilled in us, who walk not after the flesh, but after the Spirit. 5 For they that are after the flesh do mind the things of the flesh; but they that are after the Spirit the things of the Spirit. 6 For to be carnally minded is death; but to be spiritually minded is life and peace. 7 Because the carnal mind is enmity against God: for it is not subject to the law of God, neither indeed can be. 8 So then they that are in the flesh cannot please God. 9 But ye are not in the flesh, but in the Spirit, if so be that the Spirit of God dwell in you. Now if any man have not the Spirit of Christ, he is none of his. 10 And if Christ be in you, the body is dead because of sin; but the Spirit is life because of righteousness. 11 But if the Spirit of him that raised up Jesus from the dead dwell in you, he that raised up Christ from the dead shall also quicken your mortal bodies by his Spirit that dwelleth in you.
12 Therefore, brethren, we are debtors, not to the flesh, to live after the flesh. 13 For if ye live after the flesh, ye shall die: but if ye through the Spirit do mortify the deeds of the body, ye shall live. 14 For as many as are led by the Spirit of God, they are the sons of God. 15 For ye have not received the spirit of bondage again to fear; but ye have received the Spirit of adoption, whereby we cry, Abba, Father. 16 The Spirit itself beareth witness with our spirit, that we are the children of God: 17 And if children, then heirs; heirs of God, and joint-heirs with Christ; if so be that we suffer with him , that we may be also glorified together.
18 For I reckon that the sufferings of this present time are not worthy to be compared with the glory which shall be revealed in us. 19 For the earnest expectation of the creature waiteth for the manifestation of the sons of God. 20 For the creature was made subject to vanity, not willingly, but by reason of him who hath subjected the same in hope, 21 Because the creature itself also shall be delivered from the bondage of corruption into the glorious liberty of the children of God. 22 For we know that the whole creation groaneth and travaileth in pain together until now. 23 And not only they , but ourselves also, which have the firstfruits of the Spirit, even we ourselves groan within ourselves, waiting for the adoption, to wit , the redemption of our body. 24 For we are saved by hope: but hope that is seen is not hope: for what a man seeth, why doth he yet hope for? 25 But if we hope for that we see not, then do we with patience wait for it . 26 Likewise the Spirit also helpeth our infirmities: for we know not what we should pray for as we ought: but the Spirit itself maketh intercession for us with groanings which cannot be uttered. 27 And he that searcheth the hearts knoweth what is the mind of the Spirit, because he maketh intercession for the saints according to the will of God. 28 And we know that all things work together for good to them that love God, to them who are the called according to his purpose. 29 For whom he did foreknow, he also did predestinate to be conformed to the image of his Son, that he might be the firstborn among many brethren. 30 Moreover whom he did predestinate, them he also called: and whom he called, them he also justified: and whom he justified, them he also glorified. 31 What shall we then say to these things? If God be for us, who can be against us? 32 He that spared not his own Son, but delivered him up for us all, how shall he not with him also freely give us all things? 33 Who shall lay any thing to the charge of God’s elect? It is God that justifieth. 34 Who is he that condemneth? It is Christ that died, yea rather, that is risen again, who is even at the right hand of God, who also maketh intercession for us. 35 Who shall separate us from the love of Christ? shall tribulation, or distress, or persecution, or famine, or nakedness, or peril, or sword? 36 As it is written, For thy sake we are killed all the day long; we are accounted as sheep for the slaughter. 37 Nay, in all these things we are more than conquerors through him that loved us. 38 For I am persuaded, that neither death, nor life, nor angels, nor principalities, nor powers, nor things present, nor things to come, 39 Nor height, nor depth, nor any other creature, shall be able to separate us from the love of God, which is in Christ Jesus our Lord.
