1–BOB
Duoyi salom
1 Iso Masihning havoriysi men — Butrusdan Xudoning tanlangan xalqiga salom! Ey Xudoning aziz xalqi, sizlar bu dunyoda musofir boʻlib yashayapsizlar, Pontus, Galatiya, Kappadokiya, Asiya va Bitiniya viloyatlariga tarqalib ketgansizlar, 2 ammo Otamiz Xudo azalda qaror qilib, sizlarni tanlagan edi. Sizlar Iso Masihga itoat etishingiz va Uning toʻkilgan qoni orqali poklanishingiz uchun Xudo qudratli Ruhi bilan sizlarni Oʻziga ajratib oldi.
Xudoning cheksiz inoyati va tinchligi sizlarga yor boʻlsin.
Masihdagi umidimiz
3 Rabbimiz Iso Masihning Otasi Xudoga hamdu sanolar boʻlsin! U bizga behad rahm–shafqat koʻrsatib, yangi hayot berdi. Iso Masih oʻlikdan tirilib, barhayot boʻlgani uchun endi bizning umidimiz bor. 4 Shu bois Xudo Oʻz xalqiga atagan qut–barakaga biz koʻz tikkanmiz. Ha, samoda saqlanayotgan bu abadiy, soʻlmas, begʻubor baraka sizlarni kutmoqda. 5 Oxirzamonda oshkora boʻladigan najotdan bahramand boʻlishingiz uchun Xudo Oʻz qudrati bilan sizlarni omon saqlaydi. Imoningiz tufayli U sizlarni qoʻriqlaydi. 6 Shuning uchun xursand boʻlinglar! Sizlar turli sinovlar tufayli vaqtincha qiynalyapsizlar, shunday boʻlsa ham quvoninglar. 7 Chunki sinovlar imoningizning samimiy ekanligini isbotlash uchun kerakdir. Hatto yoʻq boʻlib ketadigan oltin ham olovda toblanib, sinaladi. Sizning imoningiz esa oltindan ming barobar qadrliroqdir. Iso Masih oxiratda kelganda sinovdan oʻtgan imoningiz sizlarga maqtov va shon–sharaf keltiradi. 8 Sizlar Masihni koʻrmagan boʻlsangiz ham, Uni yaxshi koʻrasizlar. Hozir ham Masihni koʻrmay turib, Unga ishonyapsizlar, qalbingiz soʻz bilan ifodalab boʻlmaydigan ajoyib bir quvonchga toʻla. 9 Axir, imoningiz tufayli jonlaringiz najot topadi.
10 Paygʻambarlar izlanib, bu najotni chuqur oʻrganganlar. Sizlarga beriladigan Xudoning inoyati haqida karomat qilganlar. 11 Ularning qalblarida Masihning Ruhi bor edi. Bu Ruh ularga Masihning chekadigan azob–uqubatlari va azoblar ketidan keladigan ulugʻvorligi haqida oldindan maʼlum qilgan edi. Bu voqealar qachon va qay tarzda yuz berishini paygʻambarlar bilmoqchi boʻlar edilar. 12 Aslida ularning bu izlanishlari oʻz manfaati uchun emas, balki sizlarning manfaatingiz uchun qilinganini Xudo ularga ayon etdi. Paygʻambarlar eʼlon qilgan najot haqidagi Xushxabar sizning davringizda amalga oshdi. Bu Xushxabarni sizlarga osmondan yuborilgan Muqaddas Ruhning qudratiga toʻlgan odamlar bayon etishdi. Hatto farishtalar ham bu najotning qay tarzda amalga oshishini intizorlik bilan kutayotgan edilar.
Xudoga manzur hayot kechiringlar
13 Xullas, es–hushingizni yigʻib olinglar, hushyor boʻlinglar. Butun umidingizni Xudoning inoyatiga bogʻlanglar. Axir, Iso Masih oxiratda kelganda Xudo sizlarga inoyat koʻrsatib, najot beradi. 14 Xudoga itoatkor farzandlar boʻlinglar, oldingi gʻaflat paytida sizlarni qamragan ehtiroslarga qul boʻlib qolmanglar. 15 Aksincha, butun yurish–turishingizda muqaddas boʻlinglar, zero, sizlarni daʼvat etgan Xudo muqaddasdir. 16 Axir, Xudoning Oʻzi: “Muqaddas boʻlinglar, chunki Men muqaddasman” , deb aytgan.
17 Sizlar Xudoga iltijo qilib, Uni Ota deb ataysizlar. Ammo esingizda tutinglar, Xudo yuz–xotirchilik qilmaydi, U har bir kishini qilgan ishiga yarasha taqdirlaydi yoki jazolaydi. Shunday ekan, bu dunyodagi musofirchilik davringizda Xudodan qoʻrqib yashanglar. 18-19 Zotan, sizlar ota–bobolaringizdan oʻrgangan bemaʼni turmush tarzingizdan kumush yoki oltinga oʻxshash oʻtkinchi narsalar evaziga emas, balki Masihning qimmatbaho qoni evaziga qutulgansizlar. Axir, Masih Xudoning benuqson qurbonlik Qoʻzisidir. 20 Xudo Masihni dunyo yaratilishidan oldin bu xizmat uchun tayinladi. Endi shu oxirgi kunlarda esa Uni sizlar uchun zohir qildi. 21 Sizlar Masih orqali Xudoga ishonasizlar. Xudo Masihni tiriltirib, ulugʻvorlikka erishtirgani uchun ham sizlar imoningizda sobit turibsiz, chin qalbdan Xudoga umid bogʻlagansiz.
22 Sizlar haqiqatga boʻysunib , gunohdan poklanganingiz uchun birodarlarga samimiy mehr qoʻya olasizlar. Shunday ekan, bir–biringizni chin yurakdan, ixlos bilan yaxshi koʻringlar. 23 Axir, sizlar yangidan tugʻilgansizlar. Bu yangi hayotni sizga foniy bandalar emas, balki abadiy va hayotbaxsh Xudoning kalomi ato etgan. 24 Muqaddas bitiklarda shunday yozilgan:

“Inson zotining hammasi maysaday,
Ularning shuhrati dala guli kabidir.
Oʻtlar quriydi, gullar soʻlib qoladi.
25 Egamizning kalomi esa abadiy turadi.”

Ana shu kalom sizlarga eʼlon qilingan Xushxabardir.
1 Peter, an apostle of Jesus Christ, to the strangers scattered throughout Pontus, Galatia, Cappadocia, Asia, and Bithynia, 2 Elect according to the foreknowledge of God the Father, through sanctification of the Spirit, unto obedience and sprinkling of the blood of Jesus Christ: Grace unto you, and peace, be multiplied.
3 Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ, which according to his abundant mercy hath begotten us again unto a lively hope by the resurrection of Jesus Christ from the dead, 4 To an inheritance incorruptible, and undefiled, and that fadeth not away, reserved in heaven for you, 5 Who are kept by the power of God through faith unto salvation ready to be revealed in the last time. 6 Wherein ye greatly rejoice, though now for a season, if need be, ye are in heaviness through manifold temptations: 7 That the trial of your faith, being much more precious than of gold that perisheth, though it be tried with fire, might be found unto praise and honour and glory at the appearing of Jesus Christ: 8 Whom having not seen, ye love; in whom, though now ye see him not, yet believing, ye rejoice with joy unspeakable and full of glory: 9 Receiving the end of your faith, even the salvation of your souls. 10 Of which salvation the prophets have enquired and searched diligently, who prophesied of the grace that should come unto you: 11 Searching what, or what manner of time the Spirit of Christ which was in them did signify, when it testified beforehand the sufferings of Christ, and the glory that should follow. 12 Unto whom it was revealed, that not unto themselves, but unto us they did minister the things, which are now reported unto you by them that have preached the gospel unto you with the Holy Ghost sent down from heaven; which things the angels desire to look into. 13 Wherefore gird up the loins of your mind, be sober, and hope to the end for the grace that is to be brought unto you at the revelation of Jesus Christ; 14 As obedient children, not fashioning yourselves according to the former lusts in your ignorance: 15 But as he which hath called you is holy, so be ye holy in all manner of conversation; 16 Because it is written, Be ye holy; for I am holy. 17 And if ye call on the Father, who without respect of persons judgeth according to every man’s work, pass the time of your sojourning here in fear: 18 Forasmuch as ye know that ye were not redeemed with corruptible things, as silver and gold, from your vain conversation received by tradition from your fathers; 19 But with the precious blood of Christ, as of a lamb without blemish and without spot: 20 Who verily was foreordained before the foundation of the world, but was manifest in these last times for you, 21 Who by him do believe in God, that raised him up from the dead, and gave him glory; that your faith and hope might be in God. 22 Seeing ye have purified your souls in obeying the truth through the Spirit unto unfeigned love of the brethren, see that ye love one another with a pure heart fervently: 23 Being born again, not of corruptible seed, but of incorruptible, by the word of God, which liveth and abideth for ever. 24 For all flesh is as grass, and all the glory of man as the flower of grass. The grass withereth, and the flower thereof falleth away: 25 But the word of the Lord endureth for ever. And this is the word which by the gospel is preached unto you.