11–BOB
1 Men Masihdan oʻrnak olganim kabi, sizlar ham mendan oʻrnak olinglar.
Bosh yopinchiqlari haqida
2 Doim meni eslab turganlaringiz va men sizlarga oʻrgatgan urf–odatlarga amal qilayotganlaringiz uchun sizlarni maqtasam arziydi. 3 Lekin bilinglarki, ayol erkakdan yaratilgan, har bir erkakning hayot manbai Masihdir, Masihning hayot manbai esa Xudodir. 4 Boshini yopib ibodat qilgan yoki shu holda boshqalarga Xudoning soʻzini yetkazgan har bir erkak Masihni sharmanda qilgan boʻladi–ku! 5 Ayol kishi boshiga hech narsa oʻramay ibodat qilsa yoki Xudoning soʻzini gapirsa, erkaklarga isnod keltiradi, axir, boshini yopmaslik sochini qirib tashlash bilan barobar–ku! 6 Agar ayol kishi boshiga biror narsa oʻrashni xohlamasa, mayli, sochini kesib tashlayversin. Agar kalta soch va qirilgan bosh ayol kishining sharmanda ekanligini koʻrsatsa, ayollar boshlariga roʻmol oʻrasinlar.
7 Erkak kishi boshini yopmasligi kerak, chunki u Xudoning suratida yaratilgan va Uning ulugʻvorligini aks ettiradi. Ayol kishi esa erkak kishining ulugʻvorligini aks ettiradi. 8 Axir, erkak ayoldan emas, balki ayol erkakdan yaratilgan. 9 Erkak ayol kishi uchun emas, balki ayol erkak uchun yaratilgan.
10 Sizlarga shuni aytmoqchiman: ayol kishi boshiga biror narsa oʻraydimi yoki yoʻqmi, bu haqda oʻzi qaror qilishga haqi bor. Axir, erkaklar qatori, ular ham farishtalarni hukm qiladilar–ku! 11 Holbuki, Rabbimiz Isoga tegishli boʻlganlar orasida ayol kishi erkakdan mustaqil emas, erkak kishi esa ayoldan mustaqil emas. 12 Ayol kishi erkakdan yaratilgani toʻgʻri, lekin oʻsha paytdan beri har bir erkak ayol kishidan tugʻilgan. Aslida esa butun borliqning manbai Xudodir. 13 Oʻzingiz oʻylab koʻring–chi, ayol kishi boshini yopmay Xudoga ibodat qilishi toʻgʻrimi? 14 Erkak kishining sochlari uzun boʻlsa, bu erkak uchun sharmandalik ekanligini tabiatning oʻzi oʻrgatadi–ku! 15 Xuddi shunga oʻxshab, ayol kishining sochi uzun boʻlsa, bu ayol kishi uchun sharaf emasmi?! Axir, uzun soch boshiga roʻmol oʻrash kerakligini koʻrsatadi. 16 Agar birortasi bu masaladagi yoʻl–yoʻriqlarim haqida bahslashmoqchi boʻlsa, bilsinki, Xudoning jamoatlarida biz aytib oʻtganlardan boshqa urf–odatlar yoʻq.
Rabbimiz Isoni xotirlash haqidagi yoʻl–yoʻriqlar
17 Quyidagi masalalarga kelganda esa sizlarni maqtay olmayman. Yigʻilishlaringiz foydadan koʻra, koʻproq zarar keltirayotgan ekan. 18 Avvalo, siz — imonlilar birga yigʻilganingizda har xil guruhlarga boʻlinar ekansiz, bunga qisman boʻlsa ham ishonaman. 19 Toʻgʻri, kelishmovchiliklarning oldini olib boʻlmaydi. Axir, kelishmovchilik boʻlgandagina orangizda kim toʻgʻri fikr qilayotgani bilinadi.
20 Sizlar birga yigʻilganingizda hech ham Rabbimiz Isoni xotirlayotganga oʻxshamaysiz. 21 Chunki hamma oʻzi olib kelgan ovqatini oʻzi tanovul qilayotgan ekan. Shunday qilib, baʼzilar och qolayotgan ekan, baʼzilar esa mast boʻlib qolayotgan ekan. 22 Nahotki yeyish va ichish uchun uylaringiz boʻlmasa?! Yoki Xudoning jamoatini pisand qilmay, yoʻqsillarni xijolatda qoldirmoqchimisizlar? Sizlarga yana nima aytayin? Sizlarni maqtaymi? Yoʻq, sizlarni bu xususda maqtamayman.
23 Men sizlarga bergan yoʻl–yoʻriqlarni Rabbimiz Isodan oʻrganganman. Rabbimiz Iso xoinlarcha tutib berilgan kechada qoʻliga non oldi–da, 24 shukrona duosini aytib, sindirdi va shunday dedi : “Bu non Mening tanamni bildiradi. Tanam sizlar uchun fido boʻladi. Birgalikda non sindirib yeganingizda Meni xotirlanglar.” 25 Ovqatlanib boʻlganlaridan keyin, Iso yana shukrona aytib, sharob quyilgan kosani oldi–da, shunday dedi: “Bu kosa Xudoning yangi ahdini bildiradi. Bu ahd sizlar uchun toʻkiladigan qonim evaziga kuchga kiradi. Birgalikda kosadan sharob ichganingizda Meni xotirlanglar.” 26 Har safar birgalikda shu tarzda non yeb, sharob ichar ekansiz, Rabbimiz kelguniga qadar Uning oʻlimini eʼlon qilayotgan boʻlasizlar.
27 Shunday qilib, kimda–kim Rabbimizning yoʻlida yurganlarga nomunosib ravishda bu nondan yesa yoki Rabbimizning kosasidan ichsa, Rabbimizning tanasi va qoniga qarshi gunoh qilgan boʻladi. 28 Shuning uchun har bir kishi oʻzini oʻzi tekshirib koʻrsin, shundan soʻnggina nondan yesin va sharobdan ichsin. 29 Rabbimizning tanasini pisand qilmasdan yeb–ichgan odam oʻzini oʻzi mahkum qilgan boʻladi. 30 Mana shu sababdan koʻplaringiz zaif va xastasizlar, hatto baʼzilar oʻlib ketgan. 31 Agar oʻzimizni oʻzimiz yaxshilab tekshirganimizda edi, mahkum boʻlmas edik. 32 Dunyo bilan birga mahkum boʻlmasligimiz uchun Rabbimiz Iso bizni hukm qilib, adabimizni beryapti. 33 Shuning uchun, birodarlarim, Rabbimizni xotirlash niyatida birgalikda yeb–ichish uchun yigʻilganingizda, bir–biringizni kutib turinglar. 34 Agar biror kishi och boʻlsa, oʻz uyida ovqat yeb kelsin. Shunda yigʻilishingizdagi xulq–atvoringiz sizlarni mahkum qilmaydi. Qolgan masalalar haqida oldingizga borganimdan keyin yoʻl–yoʻriq koʻrsataman.
1 Be ye followers of me, even as I also am of Christ.
2 Now I praise you, brethren, that ye remember me in all things, and keep the ordinances, as I delivered them to you. 3 But I would have you know, that the head of every man is Christ; and the head of the woman is the man; and the head of Christ is God. 4 Every man praying or prophesying, having his head covered, dishonoureth his head. 5 But every woman that prayeth or prophesieth with her head uncovered dishonoureth her head: for that is even all one as if she were shaven. 6 For if the woman be not covered, let her also be shorn: but if it be a shame for a woman to be shorn or shaven, let her be covered. 7 For a man indeed ought not to cover his head, forasmuch as he is the image and glory of God: but the woman is the glory of the man. 8 For the man is not of the woman; but the woman of the man. 9 Neither was the man created for the woman; but the woman for the man. 10 For this cause ought the woman to have power on her head because of the angels. 11 Nevertheless neither is the man without the woman, neither the woman without the man, in the Lord. 12 For as the woman is of the man, even so is the man also by the woman; but all things of God. 13 Judge in yourselves: is it comely that a woman pray unto God uncovered? 14 Doth not even nature itself teach you, that, if a man have long hair, it is a shame unto him? 15 But if a woman have long hair, it is a glory to her: for her hair is given her for a covering. 16 But if any man seem to be contentious, we have no such custom, neither the churches of God.
17 Now in this that I declare unto you I praise you not, that ye come together not for the better, but for the worse. 18 For first of all, when ye come together in the church, I hear that there be divisions among you; and I partly believe it. 19 For there must be also heresies among you, that they which are approved may be made manifest among you. 20 When ye come together therefore into one place, this is not to eat the Lord’s supper. 21 For in eating every one taketh before other his own supper: and one is hungry, and another is drunken. 22 What? have ye not houses to eat and to drink in? or despise ye the church of God, and shame them that have not? What shall I say to you? shall I praise you in this? I praise you not. 23 For I have received of the Lord that which also I delivered unto you, That the Lord Jesus the same night in which he was betrayed took bread: 24 And when he had given thanks, he brake it , and said, Take, eat: this is my body, which is broken for you: this do in remembrance of me. 25 After the same manner also he took the cup, when he had supped, saying, This cup is the new testament in my blood: this do ye, as oft as ye drink it , in remembrance of me. 26 For as often as ye eat this bread, and drink this cup, ye do shew the Lord’s death till he come. 27 Wherefore whosoever shall eat this bread, and drink this cup of the Lord, unworthily, shall be guilty of the body and blood of the Lord. 28 But let a man examine himself, and so let him eat of that bread, and drink of that cup. 29 For he that eateth and drinketh unworthily, eateth and drinketh damnation to himself, not discerning the Lord’s body. 30 For this cause many are weak and sickly among you, and many sleep. 31 For if we would judge ourselves, we should not be judged. 32 But when we are judged, we are chastened of the Lord, that we should not be condemned with the world. 33 Wherefore, my brethren, when ye come together to eat, tarry one for another. 34 And if any man hunger, let him eat at home; that ye come not together unto condemnation. And the rest will I set in order when I come.
