10–BOB
Pavlusga Xudo bergan hokimiyat
1 Masihning Oʻzi koʻrsatgan muloyimlik va mehribonlik bilan sizlardan iltijo qilaman. Baʼzilar men haqimda: “Pavlus shaxsan oramizda boʻlganda moʻmin–u, uzoqda boʻlganda esa juda jasur ekan–a!” deb aytayotgan ekan. 2 Baʼzilar meni boʻshang odam, deb aytayotgan ekan. Men albatta bunday odamlarga qattiq muomala qilaman. Sizlardan oʻtinaman, sizlarga qattiq gapirishga meni majbur qilmanglar. 3 Biz inson boʻlib, bu dunyoda yashasak ham, bashariy kuch bilan jang qilmaymiz. 4 Bizning qurol–aslahalarimiz bashariy manfaat uchun emas, balki ilohiy manfaat uchun ishlatiladi. Bizning qurol–aslahalarimiz bu dunyoning qurol–aslahalariday emas. Xudoning qudrati bilan bu qurol–aslahalarimiz qalʼaday mustahkam boʻlgan insoniy oʻy–xayollarni hamda quruq safsatalarni yoʻq qilishga qodir. 5 Xudoni tanib–bilishga toʻsqinlik qilayotgan takabburona dunyoqarashga biz barham beramiz. Har qanday oʻy–xayolni Masihga boʻysundirib, asir qilamiz. 6 Shunday qilib, oʻzlaringiz ham toʻla boʻysunganingizdan keyin, biz birgalikda har xil itoatsizlikni jazolashga tayyor boʻlamiz.
7 Sizlar mening havoriy ekanligimni nahotki bilmasangizlar?! Agar birortasi ishonch bilan: “Men Masihga tegishliman”, desa, shuni oʻylab koʻrsin: u tegishli boʻlgan Masihga biz ham tegishlimiz! 8 Egamiz tomonidan berilgan hokimiyat haqida juda koʻp maqtansam ham, bundan hech xijolat boʻlmayman. Axir, bu hokimiyat menga sizlarning imoningizni vayron qilish uchun emas, balki mustahkamlash uchun berilgan.
9-11 Darvoqe, baʼzilar: “U maktublarida talabchan va kuchli, lekin shaxsan biz bilan boʻlganda esa zaif, soʻzlari ham taʼsirsiz”, deb aytayotgan ekan. Bunday deb aytayotganlar shuni bilib qoʻysinlarki, men faqatgina maktublarimda ogohlantirib qolmayapman. Men maktublarimda qanday inson ekanligimni koʻrsatgan boʻlsam, huzuringizda boʻlganimda ham shunday inson ekanligimni oʻz harakatlarim bilan isbotlayman.
Maqtanishu maqtanmaslik haqida
12 Oʻzlariga yuqori baho beradigan odamlarning qatoriga biz oʻzimizni qoʻshmaymiz, hatto ular bilan solishtirmaymiz. Ular oʻzlarini oʻzlari bilan oʻlchab, oʻzlarini oʻzlariga qiyos qiladilar. Bu qanday ahmoqlik! 13 Biz haddan tashqari maqtanmaymiz. Xudo bizga yuklagan masʼuliyat va vazifa doirasidan chiqib ketmaymiz. Sizlar ham bizning masʼuliyatimiz doirasiga kirasizlar. 14 Agar biz sizlarga masʼul boʻlmaganimizda edi, sizlarga qilgan muomalamizda haddimizdan oshgan boʻlardik. Ammo oʻzlaringiz bilasiz–ku, birinchi boʻlib sizlarga Masihning Xushxabarini keltirgan bizmiz.
15 Biz haddimizdan oshib, boshqalarning qilgan mehnati bilan maqtanmaymiz. Umid qilamizki, imoningiz oshib boraveradi, shunda sizlarning yordamingiz bilan xizmatimiz yanada koʻpayadi. 16 Shunday qilib, boshqalarning tayyor ishlari bilan maqtanmay, sizlardan uzoqroq boʻlgan joylarga ham Xushxabarni yetkazaylik. 17 Muqaddas bitiklarda oʻrgatilganday, kim maqtanmoqchi boʻlsa, Egamizning qilgan ishlari bilan maqtansin! 18 Oʻzini oʻzi maqtagan odam emas, balki Egamizning maqtoviga sazovor boʻlgan odamgina Unga maqbul boʻladi.
1 Now I Paul myself beseech you by the meekness and gentleness of Christ, who in presence am base among you, but being absent am bold toward you: 2 But I beseech you , that I may not be bold when I am present with that confidence, wherewith I think to be bold against some, which think of us as if we walked according to the flesh. 3 For though we walk in the flesh, we do not war after the flesh: 4 (For the weapons of our warfare are not carnal, but mighty through God to the pulling down of strong holds;) 5 Casting down imaginations, and every high thing that exalteth itself against the knowledge of God, and bringing into captivity every thought to the obedience of Christ; 6 And having in a readiness to revenge all disobedience, when your obedience is fulfilled. 7 Do ye look on things after the outward appearance? If any man trust to himself that he is Christ’s, let him of himself think this again, that, as he is Christ’s, even so are we Christ’s. 8 For though I should boast somewhat more of our authority, which the Lord hath given us for edification, and not for your destruction, I should not be ashamed: 9 That I may not seem as if I would terrify you by letters. 10 For his letters, say they, are weighty and powerful; but his bodily presence is weak, and his speech contemptible. 11 Let such an one think this, that, such as we are in word by letters when we are absent, such will we be also in deed when we are present. 12 For we dare not make ourselves of the number, or compare ourselves with some that commend themselves: but they measuring themselves by themselves, and comparing themselves among themselves, are not wise. 13 But we will not boast of things without our measure, but according to the measure of the rule which God hath distributed to us, a measure to reach even unto you. 14 For we stretch not ourselves beyond our measure , as though we reached not unto you: for we are come as far as to you also in preaching the gospel of Christ: 15 Not boasting of things without our measure, that is , of other men’s labours; but having hope, when your faith is increased, that we shall be enlarged by you according to our rule abundantly, 16 To preach the gospel in the regions beyond you, and not to boast in another man’s line of things made ready to our hand. 17 But he that glorieth, let him glory in the Lord. 18 For not he that commendeth himself is approved, but whom the Lord commendeth.
