6–BOB
1 Xudoning hamkorlari sifatida sizlarga yolvoramiz: Xudoning inoyati hayotingizda samarasiz boʻlmasin. 2 Xudo shunday deb aytyapti:
“Muruvvat payti kelganda,
Men senga quloq solaman.
Najot kuni kelganda,
Men senga yordam beraman.”
Oʻsha muruvvat payti hozirgi paytdir, oʻsha najot kuni bugungi kundir.
Xudoning haqiqiy xizmatkorlari
3 Xizmatimizda birorta ayb topilmasin deb, biz hech kimni zarracha ranjitmaymiz. 4 Xudoning haqiqiy xizmatkorlari ekanligimizni oʻz harakatlarimiz bilan isbotlayapmiz. Har xil qiyinchiliklaru kulfatlar boshimizga tushganda, tang ahvolda qolganimizda sabr–toqat koʻrsatyapmiz. 5 Bizni urganlarida, qamoqqa tashlaganlarida, gʻalayonlarda qolganimizda, mashaqqat bilan mehnat qilganimizda, uyqusizlikda va och qolganimizda, hammasiga bardosh berdik. 6 Poklik, donolik, sabr–toqat bilan yashab, mehribon boʻlib, Muqaddas Ruh bizda maskan qilganini koʻrsatib, samimiy muhabbatimiz bilan Xudoning xizmatkorlari ekanimizni isbotladik. 7 Biz haqiqatni eʼlon qilyapmiz, Xudoning qudratiga tayanib xizmat qilyapmiz. Ham oʻng qoʻlimizda, ham chap qoʻlimizda solihlik qurollarini tutib yuribmiz. 8 Sharafga erishamizmi yoki isnodga qolamizmi, boshqalar bizni haqorat qiladimi yoki maqtaydimi, har qanday vaziyatda Xudoning xizmatkorlari ekanligimizni koʻrsatyapmiz. Bizni yolgʻonchi, deb aytishadi, ammo biz haqiqatgoʻymiz. 9 Mashhur emasmiz, ammo bizni bilishadi. Bizni oʻlgan deb hisoblaydilar, ammo mana, tirikmiz. Bizni jazoga tortadilar, ammo oʻlimga mahkum qilmaydilar. 10 Bizni xafa qilyaptilar, ammo doimo xursandmiz. Oʻzimiz kambagʻalmiz–u, koʻp kishilarni boyitamiz. Hech narsamiz yoʻgʻ–u, ammo hamma narsaga egamiz.
11 Ey Korinfliklar! Sizlarga bemalol, ochiq–oydin gapirdik. Sizlarga bagʻrimizni keng ochdik. 12 Biz sizlardan mehr–muhabbatimizni ayamadik, sizlar esa oʻz mehringizni bizdan qizgʻanasiz. 13 Sizlarga oʻz farzandlarimga gapirayotganday gapiryapman. Biz sizlarga qanday muomala qilsak, sizlar ham bizga shunday muomala qiling: bizga bagʻringizni keng oching.
Barhayot Xudoning maʼbadi
14 Imonsizlar bilan sherik boʻlmanglar . Solihlik bilan qabihlikning orasida qanday aloqa bor?! Nur bilan zulmat orasida qanday umumiylik boʻlishi mumkin?! 15 Masih bilan shayton orasida qanday ittifoq boʻlishi mumkin?! Imonli bilan imonsizning orasida qanday sheriklik boʻlishi mumkin?! 16 Xudoning maʼbadi bilan butlar orasida qanday umumiylik bor?! Axir, biz barhayot Xudoning maʼbadimiz–ku! Xudo shunday deb aytgan:
“Men ularning orasida yashayman,
Ularning orasida yuraman.
Men ularning Xudosi boʻlaman,
Ular esa Mening xalqim boʻladi.”
17 Binobarin, Egamiz shunday degan:
“Xalqlar orasidan chiqinglar,
Ulardan ajralib chiqinglar,
Haromga qoʻl tekkizmang,
Shunda Men sizlarni qabul qilaman.”
18 Qodir Xudo — Egamiz yana shunday deb aytgan:
“Men sizlarga ota boʻlaman,
Sizlar esa Menga oʻgʻil–qizlar boʻlasizlar.”
1 We then, as workers together with him , beseech you also that ye receive not the grace of God in vain. 2 (For he saith, I have heard thee in a time accepted, and in the day of salvation have I succoured thee: behold, now is the accepted time; behold, now is the day of salvation.) 3 Giving no offence in any thing, that the ministry be not blamed: 4 But in all things approving ourselves as the ministers of God, in much patience, in afflictions, in necessities, in distresses, 5 In stripes, in imprisonments, in tumults, in labours, in watchings, in fastings; 6 By pureness, by knowledge, by longsuffering, by kindness, by the Holy Ghost, by love unfeigned, 7 By the word of truth, by the power of God, by the armour of righteousness on the right hand and on the left, 8 By honour and dishonour, by evil report and good report: as deceivers, and yet true; 9 As unknown, and yet well known; as dying, and, behold, we live; as chastened, and not killed; 10 As sorrowful, yet alway rejoicing; as poor, yet making many rich; as having nothing, and yet possessing all things.
11 O ye Corinthians, our mouth is open unto you, our heart is enlarged. 12 Ye are not straitened in us, but ye are straitened in your own bowels. 13 Now for a recompence in the same, (I speak as unto my children,) be ye also enlarged. 14 Be ye not unequally yoked together with unbelievers: for what fellowship hath righteousness with unrighteousness? and what communion hath light with darkness? 15 And what concord hath Christ with Belial? or what part hath he that believeth with an infidel? 16 And what agreement hath the temple of God with idols? for ye are the temple of the living God; as God hath said, I will dwell in them, and walk in them ; and I will be their God, and they shall be my people. 17 Wherefore come out from among them, and be ye separate, saith the Lord, and touch not the unclean thing ; and I will receive you, 18 And will be a Father unto you, and ye shall be my sons and daughters, saith the Lord Almighty.
