2–BOB
Xudoning kalomiga intilinglar
1 Endi har qanday yomon niyat, hiyla–nayrang, ikkiyuzlamachilik, rashk–hasad va gʻiybatni oʻzingizdan soqit qilinglar. 2 Yangi tugʻilgan chaqaloq sof ona sutini tusaganday, sizlar ham Xudo kalomiga tashna boʻlinglar. Kalom bilan oziqlanib, ulgʻayib, najotga erishinglar. 3 Axir, sizlar Rabbimiz Isoning muruvvatidan bahramand boʻldingizlar.
Xudoning maʼbadi uchun tirik toshlar
4 Insonlar rad etgan, lekin Xudo qimmatbaho deb tanlagan tirik toshga — Rabbimiz Isoga yaqinlashinglar. 5 Shunda oʻzlaringiz ham tirik toshlarday boʻlasizlar. Xudo sizlardan ruhiy maʼbad barpo etadi. Sizlar muqaddas ruhoniylar boʻlib xizmat qilasizlar va Iso Masih orqali Xudoga maqbul ruhiy qurbonliklar keltirasizlar. 6 Zero, Muqaddas bitiklarda Xudo shunday degan:
“Mana, Men joylashtiryapman Quddusda
Tanlangan, qimmatbaho tamal toshini .
Unga tayangan hech bir inson uyatga qolmaydi.”
7 Sizlar — Masihga ishonganlar uchun bu tosh qimmatbahodir. Ammo ishonmaganlarga Muqaddas bitiklardagi shu soʻzlar toʻgʻri keladi:
“Binokorlar rad etgan tosh
Binoning tamal toshi boʻldi.
Baʼzilar bu toshga qoqinadi,
Uning dastidan yiqiladi.”
8 Imonsizlar Xushxabarni rad etib, itoatsizlik qilganlari uchun qoqinadilar. Ular ana shu qismatga mahkum boʻlganlar.
9 Ammo sizlar — tanlangan bir nasl, ruhoniylar shohligi, muqaddas qavm , Xudoning aziz xalqisiz. Xudo sizlarni zulmatdan Oʻzining ajoyib nuriga daʼvat etgan, Uning buyuk ishlarini eʼlon qilishingiz uchun sizlarni tanlagan. 10 Sizlar bir vaqtlar Xudoga begona edingizlar, endi esa Uning xalqisizlar. Bir vaqtlar Xudoning marhamatidan bebahra edingizlar, endi esa Undan marhamat topdingizlar .
Jamiyatda Xudoga munosib hayot kechiringlar
11 Ey azizlarim, sizlardan oʻtinib soʻrayman, jonga qarshi kurashadigan nafs ehtiroslaridan saqlaninglar. Axir, sizlar bu dunyoda gʻaribu musofirsizlar. 12 Imonsizlar orasida Xudoga munosib hayot kechiringlar. Ular sizlarni yomonlikda ayblasalar–da, ezgu ishlaringizni koʻrib, kim bilsin, balki tavba qilishar va qiyomat kuni Xudoni ulugʻlashar.
13 Insonlar tomonidan oʻrnatilgan har qanday hokimiyatga, Egamiz haqi–hurmati, boʻysuninglar. Oliy hokim boʻlgan shohga ham, 14 u tayinlagan hokimlarga ham itoat qilinglar. Zero, hokimlar yomonlik qilganlarni jazolash uchun, yaxshilik qilganlarni esa taqdirlash uchun tayinlangan. 15 Siz haqiqatni bilmagan nodon odamlarning ogʻizlarini qilgan yaxshiligingiz bilan yopinglar, chunki bu Xudoning xohishidir. 16 Ozod odamlardek yashanglar, ammo ozodlik niqobi ostida yomonlik qilmanglar. Xudoning qullariday hayot kechiringlar. 17 Hamma odamlarni hurmat qilinglar. Imonli birodarlaringizni yaxshi koʻringlar. Xudodan qoʻrqinglar, davlat rahbariga izzat–ehtirom koʻrsatinglar.
18 Ey qullar, Xudodan qoʻrqqaningiz uchun xoʻjayinlarga itoat qilinglar. Nafaqat mehribon va muloyimlarga, balki qattiqqoʻl xoʻjayinlarga ham boʻysuninglar. 19 Agar sizlar Xudoni mamnun qilmoqchi boʻlib, toʻgʻri ish qilsangiz–u, nohaq azoblarga chidasangiz, Xudoni rozi qilgan boʻlasiz. 20 Bordi–yu, qilgan gunohingiz uchun tayoq yeb chidasangiz, bu sizga sharaf keltirarmidi?! Ammo yaxshilik qilib turib, nohaq azoblarga chidasangiz, Xudoning maqtoviga sazovor boʻlasiz.
Masihdan ibrat olinglar
21 Hatto azob chekkaningizda ham Xudo sizlarni yaxshilik qilishga daʼvat etgan. Masih sizlar uchun azob chekib, namuna boʻldi. Unga taqlid qilinglar. 22 Axir, U hech qanday gunoh qilmagan, ogʻzidan biron yolgʻon soʻz chiqmagan . 23 U haqorat qilinganda hech kimga haqorat bilan javob qaytarmadi, azob chekkanda hech kimga tahdid qilmadi. Faqat odilona hukm qiladigan Xudoga Oʻzini topshirdi. 24 U gunohlarimizni Oʻziga oldi, aʼzoi badani yogʻochda azob chekdi. Shu tufayli biz gunoh uchun oʻlganmiz va solih hayot kechira olamiz. Uning yaralaridan biz shifo topdik. 25 Ilgari sizlar adashib yurgan choʻponsiz qoʻylarga oʻxshar edingizlar, endi esa jonlaringizning posboni boʻlgan Choʻponga qaytib keldingizlar.
1 Wherefore laying aside all malice, and all guile, and hypocrisies, and envies, and all evil speakings, 2 As newborn babes, desire the sincere milk of the word, that ye may grow thereby: 3 If so be ye have tasted that the Lord is gracious. 4 To whom coming, as unto a living stone, disallowed indeed of men, but chosen of God, and precious, 5 Ye also, as lively stones, are built up a spiritual house, an holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices, acceptable to God by Jesus Christ. 6 Wherefore also it is contained in the scripture, Behold, I lay in Sion a chief corner stone, elect, precious: and he that believeth on him shall not be confounded. 7 Unto you therefore which believe he is precious: but unto them which be disobedient, the stone which the builders disallowed, the same is made the head of the corner, 8 And a stone of stumbling, and a rock of offence, even to them which stumble at the word, being disobedient: whereunto also they were appointed. 9 But ye are a chosen generation, a royal priesthood, an holy nation, a peculiar people; that ye should shew forth the praises of him who hath called you out of darkness into his marvellous light: 10 Which in time past were not a people, but are now the people of God: which had not obtained mercy, but now have obtained mercy.
11 Dearly beloved, I beseech you as strangers and pilgrims, abstain from fleshly lusts, which war against the soul; 12 Having your conversation honest among the Gentiles: that, whereas they speak against you as evildoers, they may by your good works, which they shall behold, glorify God in the day of visitation.
13 Submit yourselves to every ordinance of man for the Lord’s sake: whether it be to the king, as supreme; 14 Or unto governors, as unto them that are sent by him for the punishment of evildoers, and for the praise of them that do well. 15 For so is the will of God, that with well doing ye may put to silence the ignorance of foolish men: 16 As free, and not using your liberty for a cloke of maliciousness, but as the servants of God. 17 Honour all men . Love the brotherhood. Fear God. Honour the king. 18 Servants, be subject to your masters with all fear; not only to the good and gentle, but also to the froward. 19 For this is thankworthy, if a man for conscience toward God endure grief, suffering wrongfully. 20 For what glory is it , if, when ye be buffeted for your faults, ye shall take it patiently? but if, when ye do well, and suffer for it , ye take it patiently, this is acceptable with God. 21 For even hereunto were ye called: because Christ also suffered for us, leaving us an example, that ye should follow his steps: 22 Who did no sin, neither was guile found in his mouth: 23 Who, when he was reviled, reviled not again; when he suffered, he threatened not; but committed himself to him that judgeth righteously: 24 Who his own self bare our sins in his own body on the tree, that we, being dead to sins, should live unto righteousness: by whose stripes ye were healed. 25 For ye were as sheep going astray; but are now returned unto the Shepherd and Bishop of your souls.