5–BOB
Xudo bilan yarashish
1 Biz imonimiz tufayli oqlanganimiz uchun Rabbimiz Iso Masih orqali Xudo bilan yarashib, tinchlikka erishdik. 2 Rabbimiz Iso Xudoning inoyati eshigini bizga ochib berdi. Biz imon tufayli bu inoyatga erishib, mahkam turamiz hamda Xudoning ulugʻvorligiga sherik boʻlish umidimiz borligidan faxrlanamiz. 3 Faqatgina oʻsha umidimiz bilan emas, balki azob–uqubatlarimiz bilan ham faxrlanamiz, chunki azob–uqubatlar sabr–toqat hosil qilishini bilamiz. 4 Sabr–toqat Xudoga maʼqul feʼl–atvorni, bunday feʼl–atvor esa umidni hosil qiladi. 5 Umidimiz bizni uyatga qoldirmaydi. Chunki bizga berilgan Muqaddas Ruh orqali yuraklarimiz Xudoning mehr–muhabbati bilan toʻlib–toshadi.
6 Ha, biz chorasiz boʻlganimizda, belgilangan vaqtda Masih biz — betavfiqlar uchun oʻldi. 7 Solih inson uchun ham oʻlishga rozi boʻladigan birorta insonni topish qiyin. Ehtimol, kimdir himmatli inson uchun oʻlishga jurʼat qilar. 8 Lekin biz hali gunohga botgan chogʻimizda, Masih biz uchun oʻldi. Shu yoʻsinda Xudo bizga boʻlgan Oʻz mehr–muhabbatini namoyon qildi. 9 Demak, biz Masihning toʻkilgan qoni tufayli oqlangan ekanmiz, albatta U bizni Xudoning qahr–gʻazabidan qutqaradi. 10 Biz hali Xudoning dushmanlari boʻlgan paytimizda, Xudo Oʻz Oʻgʻlining oʻlimi orqali bizlarni Oʻzi bilan yarashtirdi. Biz endi Xudo bilan yarashgan ekanmiz, albatta Oʻgʻlining hayoti tufayli najot topamiz. 11 Bundan tashqari, biz Rabbimiz Iso Masih tufayli Xudo bilan boʻlgan munosabatimizdan faxrlanamiz. Axir, Iso Masih orqali biz Xudo bilan yarashganmiz–ku.
Odam Atodan — oʻlim, Masihdan — hayot
12 Bir odamning dastidan dunyoga gunoh kirib keldi. Gunohdan esa oʻlim kelib chiqdi. Natijada insonlar oʻladigan boʻldi, chunki hamma gunohkordir. 13 Qonun mavjud boʻlmasdan oldin ham dunyoda gunoh bor edi, lekin qonun yoʻqligida gunoh hisobga olinmaydi. 14 Shunga qaramay, Odam Atodan Musoga qadar yashaganlarning gunohlari aynan Odam Atoning gunohiday boʻlmasa–da, oʻlim ularning ustidan hokimlik qildi.
Odam Ato keladigan Zotning timsoli boʻldi: 15 bir kishining gunohi tufayli hamma oʻladigan boʻldi, shunga oʻxshab bir Odam, yaʼni Iso Masihning inoyati orqali hamma Xudoning boy ehsonidan bahramand boʻla oladi. Biroq Xudoning ehsonini Odam Atoning gunohi bilan solishtirib boʻlmaydi. 16 Xudoning ehsoni bilan Odam Atoning gunohi orasidagi farq quyidagidan iborat: oʻsha bir gunohning oqibati mahkum qilinishga olib bordi, koʻp gunohlardan keyin berilgan ehson esa oqlanishni keltirib chiqardi. 17 Toʻgʻri, bittagina odamning gunohi tufayli, oʻsha odamning dastidan oʻlim hokimlik qila boshladi. Ammo Xudoning cheksiz inoyati bilan oqlanganlarning hammasi endi bir Odam, yaʼni Iso Masih orqali abadiy hayotda hokimlik qiladilar.
18 Shunga koʻra, bir gunoh hammani mahkum qilganday, bir solih ish tufayli hamma oqlanib, yangi hayotdan bahramand boʻla oladi. 19 Bir odamning itoatsizligi tufayli koʻp odamlar gunohkor boʻlgan boʻlsa, endi bir Kishining itoatkorligi tufayli hamma solih boʻla oladi. 20 Qonun berilgandan keyin gunoh koʻpayib ketdi. Lekin qayerda gunoh koʻp boʻlsa, Xudoning inoyati yanada koʻproq namoyon boʻladi. 21 Gunoh hokimlik qilib, bizni oʻlimga boshlar edi. Ammo biz oqlandik va Rabbimiz Iso Masih orqali abadiy hayotga egamiz. Bundan koʻrinib turibdiki, endi Xudoning inoyati hukm surmoqda.
1 Therefore being justified by faith, we have peace with God through our Lord Jesus Christ: 2 By whom also we have access by faith into this grace wherein we stand, and rejoice in hope of the glory of God. 3 And not only so , but we glory in tribulations also: knowing that tribulation worketh patience; 4 And patience, experience; and experience, hope: 5 And hope maketh not ashamed; because the love of God is shed abroad in our hearts by the Holy Ghost which is given unto us. 6 For when we were yet without strength, in due time Christ died for the ungodly. 7 For scarcely for a righteous man will one die: yet peradventure for a good man some would even dare to die. 8 But God commendeth his love toward us, in that, while we were yet sinners, Christ died for us. 9 Much more then, being now justified by his blood, we shall be saved from wrath through him. 10 For if, when we were enemies, we were reconciled to God by the death of his Son, much more, being reconciled, we shall be saved by his life. 11 And not only so , but we also joy in God through our Lord Jesus Christ, by whom we have now received the atonement.
12 Wherefore, as by one man sin entered into the world, and death by sin; and so death passed upon all men, for that all have sinned: 13 (For until the law sin was in the world: but sin is not imputed when there is no law. 14 Nevertheless death reigned from Adam to Moses, even over them that had not sinned after the similitude of Adam’s transgression, who is the figure of him that was to come. 15 But not as the offence, so also is the free gift. For if through the offence of one many be dead, much more the grace of God, and the gift by grace, which is by one man, Jesus Christ, hath abounded unto many. 16 And not as it was by one that sinned, so is the gift: for the judgment was by one to condemnation, but the free gift is of many offences unto justification. 17 For if by one man’s offence death reigned by one; much more they which receive abundance of grace and of the gift of righteousness shall reign in life by one, Jesus Christ.) 18 Therefore as by the offence of one judgment came upon all men to condemnation; even so by the righteousness of one the free gift came upon all men unto justification of life. 19 For as by one man’s disobedience many were made sinners, so by the obedience of one shall many be made righteous. 20 Moreover the law entered, that the offence might abound. But where sin abounded, grace did much more abound: 21 That as sin hath reigned unto death, even so might grace reign through righteousness unto eternal life by Jesus Christ our Lord.
