65–BOB
Xudo hukmining odilligi
1 Egam aytar: “Meni soʻramaganlarga koʻrindim,
Meni izlamaganlar topdi.
Menga iltijo qilmagan bir xalqqa:
«Mana Men! Shu yerdaman!» deb aytdim.
2 Itoatsiz xalqni
Kun boʻyi quchoq ochib kutdim.
Ana, ular oʻzlari xohlagan,
Toʻgʻri boʻlmagan yoʻllardan yuradi.
3 Ular yuzimga qarab turib,
Jahlimni chiqaradi.
Sajdagoh bogʻlarda toʻxtovsiz qurbonliklar keltiradi,
Gʻisht qurbongohlarda tutatqilar tutatadi.
4 Ular qabrlar orasida oʻtirib,
Yashirin joylarda arvohlarga maslahat soladi .
Ular choʻchqa goʻshtini yeydi,
Qozonlarida harom goʻsht qaynatadi.
5 Ular boshqalarga shunday deydi:
«Nariroq tur, menga tegma,
Yana muqaddasligim yuqib qolmasin.»
Bularning hammasi kun boʻyi yonib turgan olov kabidir.
Ularning tutuni burnimni achitadi.
6 Mana, hammasi koʻz oʻngimda yozib qoʻyilgan.
Men jim turmayman, ularni jazolayman.
Qilmishlariga yarasha ularga toʻliq qaytaraman.
7 Ularni oʻzlarining gunohlari uchun
Hamda otalarining gunohlari uchun jazolayman,
— demoqda Egamiz. —
Axir, ular togʻlarda tutatqilar tutatdilar,
Tepaliklarda Meni haqorat qildilar.
Shu bois qilmishlariga yarasha
Ularga jazosini beraman.”
8 Egamiz shunday aytmoqda:
“Agar bir bosh uzumda hali sharbati bor boʻlsa,
Odamlar: «Uni tashlab yubormang,
Hali foydasi tegadi», deb aytadi.
Men ham Oʻz qullarim haqi shunday qilaman,
Oʻz xalqimning hammasini yoʻq qilmayman.
9 Togʻlarimni mulk qilib olsin deb,
Isroil va Yahudo xalqiga avlod beraman.
Tanlagan xalqim togʻlarimga egalik qiladi,
Mening qullarim u yerda yashaydi.
10 Sharon tekisligi qoʻylar suruvlari uchun yaylov boʻladi,
Oxor soyligi mol–qoʻylar uchun oʻtloq boʻladi.
Ha, bu yerlar Menga intilganlarniki boʻladi.
11 Ammo baʼzilaringiz Men, Egangizni tark etdingiz,
Muqaddas togʻimni unutdingiz!
«Omad» buti uchun dasturxon yozdingiz,
«Qismat» buti uchun qadahlarga sharob quydingiz!
12 Shundaylarni Men qilichning damiga roʻpara qilaman.
Hammangiz tiz choʻkasiz, boʻgʻizlanasiz.
Axir, Men chaqirganimda javob bermadingiz,
Gapirganimda quloq solmadingiz.
Mening oldimda qabihliklar qildingiz,
Men xohlamagan narsalarni tanladingiz.”
13 Shu bois Egamiz Rabbiy aytmoqda:
“Mening qullarim yeydi, sizlar esa och qolasiz,
Qullarim ichadi, sizlar tashnalikdan azob chekasiz,
Qullarim shod–xurram boʻladi,
Sizlar esa sharmandayu sharmisor boʻlasiz.
14 Qullarimning qalbi shodlikka toʻladi,
Ular qoʻshiqlar kuylaydi.
Sizlar esa yuragingizdagi qaygʻudan dod–voy qilasiz,
Ezilgan ruhingiz tufayli uvullab yigʻlaysiz.
15 Men, Egangiz Rabbiy, sizlarni oʻldiraman,
Sizning nomingiz tanlangan xalqim orasida
Laʼnat sifatida ishlatiladi.
Oʻz qullarimga esa boshqa nom beraman.
16 Kim oʻziga bu yurtda baraka tilasa,
Men, sodiq Xudoning nomi bilan duo qiladi.
Yurtda kim ont ichadigan boʻlsa,
Mening nomim bilan ont ichadi.
Oldingi qaygʻular unutiladi,
Qaygʻu koʻz oldimdan yoʻqotiladi.
Yangi ulugʻvor ijod
17 Mana, qarang! Yangi osmon, yangi yer yaratyapman.
Ilgari boʻlganlar endi eslanmaydi,
Ular hech qachon yodga olinmaydi.
18 Yaratayotgan ishlarim tufayli
To abad shodlaning, xursand boʻling.
Men Quddusni shodlik qilib,
Xalqini quvonch qilib yaratyapman.
19 Men Quddus tufayli sevinaman,
Xalqim Menga quvonch keltiradi.
Endi Quddusda hech qachon
Yigʻi, faryod tovushi eshitilmaydi.
20 U yerda endi goʻdaklar oʻlmaydi,
Biror qariya yoshini yashamay oʻtmaydi.
Birontasi yuz yoshga kirib olamdan oʻtsa,
U haqda: «Evoh, yosh ketdi», deb aytadilar.
Yuzga yetmay oʻlganni laʼnati deb biladilar .
21 Xalqim uylar qurib, oʻzlari oʻsha yerda yashaydi,
Tokzorlar oʻtqazib, hosilini oʻzlari yeydi.
22 Endi ular qurgan uylarda boshqalar yashamaydi,
Ekkan daraxtlarining hosili boshqalarga nasib boʻlmaydi.
Xalqimning umri chinor umriday uzoq boʻladi,
Tanlagan xalqim oʻz qoʻllarining mahsulidan uzoq vaqt bahramand boʻladi.
23 Ularning mehnati behuda ketmaydi,
Nasllari baxtsizlikka mubtalo boʻlmaydi.
Ular Men, Egasidan baraka topgan xalqdir,
Ularning avlodiga ham Men baraka beraman.
24 Menga yolvormaslaridan ham oldin
Xalqimga javob beraman.
Gapirayotgan paytining oʻzidayoq
Ularga quloq tutaman.
25 Boʻri bilan qoʻzichoq birga oʻtlab yuradi,
Sher ham hoʻkiz kabi somon yeydi,
Ilon esa tuproq yalaydi.
Muqaddas togʻimning biron yerida
Hech bir yovuzligu yomonlik qilinmaydi.”
Egamizning kalomi shudir.
1 I am sought of them that asked not for me; I am found of them that sought me not: I said, Behold me, behold me, unto a nation that was not called by my name. 2 I have spread out my hands all the day unto a rebellious people, which walketh in a way that was not good, after their own thoughts; 3 A people that provoketh me to anger continually to my face; that sacrificeth in gardens, and burneth incense upon altars of brick; 4 Which remain among the graves, and lodge in the monuments, which eat swine’s flesh, and broth of abominable things is in their vessels; 5 Which say, Stand by thyself, come not near to me; for I am holier than thou. These are a smoke in my nose, a fire that burneth all the day. 6 Behold, it is written before me: I will not keep silence, but will recompense, even recompense into their bosom, 7 Your iniquities, and the iniquities of your fathers together, saith the LORD, which have burned incense upon the mountains, and blasphemed me upon the hills: therefore will I measure their former work into their bosom.
8 ¶ Thus saith the LORD, As the new wine is found in the cluster, and one saith, Destroy it not; for a blessing is in it: so will I do for my servants’ sakes, that I may not destroy them all. 9 And I will bring forth a seed out of Jacob, and out of Judah an inheritor of my mountains: and mine elect shall inherit it, and my servants shall dwell there. 10 And Sharon shall be a fold of flocks, and the valley of Achor a place for the herds to lie down in, for my people that have sought me.
11 ¶ But ye are they that forsake the LORD, that forget my holy mountain, that prepare a table for that troop, and that furnish the drink offering unto that number. 12 Therefore will I number you to the sword, and ye shall all bow down to the slaughter: because when I called, ye did not answer; when I spake, ye did not hear; but did evil before mine eyes, and did choose that wherein I delighted not. 13 Therefore thus saith the Lord GOD, Behold, my servants shall eat, but ye shall be hungry: behold, my servants shall drink, but ye shall be thirsty: behold, my servants shall rejoice, but ye shall be ashamed: 14 Behold, my servants shall sing for joy of heart, but ye shall cry for sorrow of heart, and shall howl for vexation of spirit. 15 And ye shall leave your name for a curse unto my chosen: for the Lord GOD shall slay thee, and call his servants by another name: 16 That he who blesseth himself in the earth shall bless himself in the God of truth; and he that sweareth in the earth shall swear by the God of truth; because the former troubles are forgotten, and because they are hid from mine eyes.
17 ¶ For, behold, I create new heavens and a new earth: and the former shall not be remembered, nor come into mind. 18 But be ye glad and rejoice for ever in that which I create: for, behold, I create Jerusalem a rejoicing, and her people a joy. 19 And I will rejoice in Jerusalem, and joy in my people: and the voice of weeping shall be no more heard in her, nor the voice of crying. 20 There shall be no more thence an infant of days, nor an old man that hath not filled his days: for the child shall die an hundred years old; but the sinner being an hundred years old shall be accursed. 21 And they shall build houses, and inhabit them; and they shall plant vineyards, and eat the fruit of them. 22 They shall not build, and another inhabit; they shall not plant, and another eat: for as the days of a tree are the days of my people, and mine elect shall long enjoy the work of their hands. 23 They shall not labour in vain, nor bring forth for trouble; for they are the seed of the blessed of the LORD, and their offspring with them. 24 And it shall come to pass, that before they call, I will answer; and while they are yet speaking, I will hear. 25 The wolf and the lamb shall feed together, and the lion shall eat straw like the bullock: and dust shall be the serpent’s meat. They shall not hurt nor destroy in all my holy mountain, saith the LORD.
