4–BOB
1 Men bunday demoqchiman: merosxoʻr hali yosh bola ekan, garchi u butun mulkning egasi boʻlsa ham, quldan hech farq qilmaydi. 2 U otasi belgilagan fursatgacha vasiyga va uy–roʻzgʻorni boshqaruvchi xizmatkorga boʻysunadi. 3 Xuddi shu singari, bizlar ham oldin bolalarday boʻlib, xurofot kuchlariga qul edik. 4 Muddat bitgandan keyin, Xudo Oʻz Oʻgʻlini yubordi. Uning Oʻgʻli qonun ostidagi hayot uchun ayoldan tugʻildi. 5 Xudoning Oʻz Oʻgʻlini yuborishdan maqsadi bizni qonun ostidagi hayotdan xalos etib, Oʻziga farzand qilib olish edi. 6 Biz Xudoning farzandlari ekanligimizni koʻrsatish uchun U yuragimizga Oʻz Oʻgʻlining Ruhini yubordi. Bu Ruh orqali biz Xudoni “Otajon” deb chaqiramiz. 7 Demak, endi siz qul emas, balki farzandsiz. Farzand ekansiz, Xudoning sharofati bilan U Oʻz farzandlariga atagan qut–barakalarga ega boʻlasiz.
Pavlus Galatiyaliklar uchun qaygʻuradi
8 Oldin sizlar Xudoni bilmagan paytingizda, asli xudolar boʻlmagan kuchlarga qul edingiz. 9 Endi esa Xudoni bilasizlar, toʻgʻrirogʻi, Xudo sizlarni biladi. Shunday ekan, qanday qilib yana oʻsha kuchsiz, qadrsiz xurofotlarga qaytyapsiz?! Qanday qilib yana oʻshalarga qul boʻlishni xohlayapsiz?! 10 Sizlar belgilangan alohida kunlar, oylar, yillarga rioya qilib, diniy marosimlar oʻtkazyapsiz! 11 Sizlar uchun qaygʻuryapman! Nahotki sizlarni deb chekkan zahmatlarim bekor ketgan boʻlsa?!
12 Ey birodarlar, sizlardan iltimos qilaman, menga oʻxshagan boʻlinglar, chunki men ham sizlarga oʻxshab qonun ostidagi hayotdan ozodman. Sizlar menga hech ham ozor bermagansiz. 13 Oʻzingiz bilasiz, men sizlarga birinchi marta Xushxabar aytganimda, jisman ojiz edim. 14 Ojizligim tufayli sizlarga ogʻirligim tushgan boʻlsa ham, mendan nafratlanmadingiz, meni rad etmadingiz. Aksincha, meni Xudoning farishtasiday, xuddi Iso Masihning Oʻzini qabul qilganday qabul qildingiz. 15 Qani endi oʻsha xayrixohligingiz?! Axir, oʻzim shohidman: agar iloji boʻlganda, hatto koʻzlaringizni ham sugʻurib olib, menga bergan boʻlardingiz! 16 Nahotki endi sizlarga haqiqatni aytganim uchun dushmaningiz boʻlib qolgan boʻlsam?!
17 Baʼzi birovlar sizlarni oʻzlariga ogʻdirib olishga tirishmoqdalar . Lekin ular sizlarning foydangizni koʻzlamayaptilar. Sizlar ularning atrofida girdikapalak boʻlishingiz uchun ular bizni bir–birimizdan ajratib tashlamoqchi. 18 Yaxshi gʻoyaga bagʻishlanish yaxshidir. Lekin bu faqat men sizlarning oldingizdaligimda emas, balki doim shunday boʻlishi kerak. 19 Bolalarim, men sizlarni yangidan tugʻayotganday, toʻlgʻoq azobidaman. Maqsadim shuki, sizlarda Masihning tabiati namoyon boʻlsin. 20 Sizlar meni taajjubga solib qoʻydingiz! Qani, endi sizlarning oldingizda boʻlsam–u, boshqa ohangda gapira olsam!
Ibrohimning ikki oʻgʻli va ularning onalari misoli
21 Ey sizlar, qonun ostidagi hayotni afzal koʻrganlar, menga aytinglar–chi, nahot sizlar Tavrotdagi qonunlarni tushunmasangizlar?! 22 Axir, unda yozilganlardan bilamizki, Ibrohimning ikki oʻgʻli boʻlgan. Oʻgʻillarining biri choʻridan , ikkinchisi esa ozod ayoldan tugʻilgan. 23 Choʻrisiniki inson tashabbusi bilan, ozod xotininiki esa Xudoning vaʼdasiga binoan tugʻilgan edi. 24 Bunda ramziy maʼno bor. Ikki ona Xudoning ikki ahdini bildiradi: birinchisi — qullarni tugʻadigan Hojar bibi Sinay togʻida qilingan ahdning ramzidir. 25 Hojar Arabistondagi Sinay togʻini bildirsa–da, u yahudiy dinining markazi boʻlmish hozirgi Quddusning ramzidir. Axir, Quddus va uning bolalari qullikdalar–ku. 26 Samoviy Quddus esa ozoddir: u bizlarning onamizdir! 27 Muqaddas bitiklarda shunday yozilgan:
“Ey bola koʻrmagan bepusht ayol!
Shod boʻlgin!
Ey toʻlgʻoq ogʻrigʻini bilmagan ayol!
Xitob qil, hayqirgin!
Axir, tashlab ketilgan ayolning bolalari
Eri bor xotinnikidan ham koʻproq boʻladi!”
28 Sizlar esa, ey birodarlar, Isʼhoqqa oʻxshab vaʼdaga binoan tugʻilgan farzandlarsiz. 29 Oʻsha zamonda tabiiy yoʻl bilan tugʻilgan oʻgʻil Ruhning kuchi bilan tugʻilgan oʻgʻilni quvgʻin qildi. Hozir ham xuddi shunday. 30 Ammo bu haqda Muqaddas bitiklarda nima deyilgan? “Choʻrini va uning oʻgʻlini haydab yuboring, chunki choʻrining oʻgʻli ozod ayolning oʻgʻli bilan birga merosxoʻr boʻlmaydi” , — deb yozilgan–ku! 31 Shunday qilib, ey birodarlar, biz choʻrining emas, balki ozod ayolning farzandlarimiz.
1 Now I say, That the heir, as long as he is a child, differeth nothing from a servant, though he be lord of all; 2 But is under tutors and governors until the time appointed of the father. 3 Even so we, when we were children, were in bondage under the elements of the world: 4 But when the fulness of the time was come, God sent forth his Son, made of a woman, made under the law, 5 To redeem them that were under the law, that we might receive the adoption of sons. 6 And because ye are sons, God hath sent forth the Spirit of his Son into your hearts, crying, Abba, Father. 7 Wherefore thou art no more a servant, but a son; and if a son, then an heir of God through Christ.
8 Howbeit then, when ye knew not God, ye did service unto them which by nature are no gods. 9 But now, after that ye have known God, or rather are known of God, how turn ye again to the weak and beggarly elements, whereunto ye desire again to be in bondage? 10 Ye observe days, and months, and times, and years. 11 I am afraid of you, lest I have bestowed upon you labour in vain.
12 Brethren, I beseech you, be as I am ; for I am as ye are : ye have not injured me at all. 13 Ye know how through infirmity of the flesh I preached the gospel unto you at the first. 14 And my temptation which was in my flesh ye despised not, nor rejected; but received me as an angel of God, even as Christ Jesus. 15 Where is then the blessedness ye spake of? for I bear you record, that, if it had been possible, ye would have plucked out your own eyes, and have given them to me. 16 Am I therefore become your enemy, because I tell you the truth? 17 They zealously affect you, but not well; yea, they would exclude you, that ye might affect them. 18 But it is good to be zealously affected always in a good thing , and not only when I am present with you. 19 My little children, of whom I travail in birth again until Christ be formed in you, 20 I desire to be present with you now, and to change my voice; for I stand in doubt of you.
21 Tell me, ye that desire to be under the law, do ye not hear the law? 22 For it is written, that Abraham had two sons, the one by a bondmaid, the other by a freewoman. 23 But he who was of the bondwoman was born after the flesh; but he of the freewoman was by promise. 24 Which things are an allegory: for these are the two covenants; the one from the mount Sinai, which gendereth to bondage, which is Agar. 25 For this Agar is mount Sinai in Arabia, and answereth to Jerusalem which now is, and is in bondage with her children. 26 But Jerusalem which is above is free, which is the mother of us all. 27 For it is written, Rejoice, thou barren that bearest not; break forth and cry, thou that travailest not: for the desolate hath many more children than she which hath an husband. 28 Now we, brethren, as Isaac was, are the children of promise. 29 But as then he that was born after the flesh persecuted him that was born after the Spirit, even so it is now. 30 Nevertheless what saith the scripture? Cast out the bondwoman and her son: for the son of the bondwoman shall not be heir with the son of the freewoman. 31 So then, brethren, we are not children of the bondwoman, but of the free.
