8–BOB
Quddusdagi jamoat uchun hadya
1 Endi birodarlar, Xudoning Makedoniyadagi jamoatlarga koʻrsatgan inoyati haqida sizlarga aytmoqchimiz. 2 Ular ogʻir kulfatlarga yoʻliqib, sinalgan boʻlsalar–da, joʻshqin bir sevinchga toʻlib–toshdilar, oʻta kambagʻal boʻlsalar–da, yuraklari saxiylikka boy ekanligini koʻrsatdilar. 3 Ular oʻz xohishlari bilan, qoʻllaridan kelgancha, hatto imkonlaridan ortiq xayr–ehson berganlariga men shohidman. 4 Ular, Xudoning Quddusdagi azizlariga yordam berishda ishtirok etaylik, deb bizdan oʻtinib soʻradilar. 5 Hatto umid qilganimizdan ham ziyodrogʻini qildilar. Xudoning irodasi boʻyicha ular oʻzlarini avval Rabbimiz Isoga, keyin esa bizga bagʻishladilar.
6 Titus sizlarning orangizda boshlagan xayrli ishini bitirsin deb, uni ragʻbatlantirdik. 7 Sizlar imon va ilm–maʼrifatga boy, gapga chechan, notiqlikda mohirsizlar, gʻayratu tirishqoqlikda hech kimdan qolishmaysizlar, biz tufayli qalbingizda uygʻongan mehr–muhabbatingiz cheksizdir. Shunday ekan, bu xayrli ish orqali saxiyligingizning cheksizligini ham koʻrsating. 8 Men buni sizlarga buyruq tariqasida emas, balki mehr–muhabbatingizning samimiyligini isbot qilishingiz uchun aytyapman. Shuning uchun boshqalarning gʻayratiyu tirishqoqligiga eʼtiboringizni qaratyapman. 9 Axir, oʻzingiz Rabbimiz Iso Masihning koʻrsatgan inoyatini bilasizlar–ku, U boy boʻlsa ham, sizlarni boy qilish uchun kambagʻal boʻldi .
10-11 Yuqorida aytib oʻtilgan xayr–ehsonlar haqida maslahatim quyidagichadir: oʻtgan yili nafaqat oʻsha xayrli ishni qilishni boshladingiz, balki bu ishga qoʻshilish haqida oʻzingiz xohish bildirgan edingiz. Endi oʻz manfaatingiz uchun xayrli ishingizni oxiriga yetkazinglar, qanday niyat bilan boshlagan boʻlsangiz, shunday qilib, qoʻlingizdan kelganicha bitirishga harakat qilinglar. 12 Agar inson hadya berishni xohlasa, undan yoʻq boʻlgan narsa talab qilinmaydi, balki oʻzida bor narsasini bergani qabul qilinadi.
13 Boshqalarning hayoti yengillashib, sizlar esa ogʻir ahvolda qolishingizni istamaymiz. Hammaning orasida tenglik boʻlsin. 14 Hozirgi paytda sizlardagi baraka ulardagi yetishmovchiliklarni toʻldirsin, payti kelganda ulardagi baraka sizlardagi yetishmovchiliklarni toʻldiradi, shunday qilib tenglik boʻladi. 15 Muqaddas bitiklarda quyidagicha yozilgan: “Koʻp yigʻib olganlardan hech narsa ortib qolmadi, oz yigʻib olganlar uchun esa yetarli boʻldi.”
Titus va uning yoʻldoshlari
16 Xudoga shukur! Men sizlarga qanday gʻamxoʻr boʻlsam, Xudo sizlarga nisbatan shunday gʻamxoʻrlikni Titusning diliga jo qildi. 17 Axir, Titusdan sizlarning oldingizga borishni iltimos qilganimda, u nafaqat rozi boʻldi, balki xohish va ishtiyoq bilan bordi. 18 U bilan birga barcha jamoatlarda Xushxabarning voizi deb maqtalgan birodarni ham yubordik. 19 Xayrli ishda yordam qilib, ular bilan birga Quddusga borsin deb, jamoatlar uni bizga yoʻldosh qilib saylagan edilar . Biz bu ishni Egamizni ulugʻlash uchun hamda oʻzimizning ishtiyoqimizni koʻrsatish uchun qilyapmiz. 20 Saxiylik bilan berilgan xayr–ehsonlarni atalgan odamlarga yetkazishda hech qanday ayb ish qilmayapmiz. 21 Biz nafaqat Egamizning nazarida, balki insonlar oldida ham toʻgʻri ish qilishga harakat qilyapmiz.
22 Titus va vaʼzxon birodarga qoʻshib, yana bir birodarni ham yuboryapmiz. U biz tomondan koʻp sinalgan va har jihatdan gʻayratli ekanligini koʻrsatgan. Sizlarga nisbatan ishonchi komil boʻlgani uchun uning sizlarga xizmat qilish ishtiyoqi yanada koʻpaygan. 23 Agar Titus haqida kimdir soʻrasa, u mening hamrohim va sizlar uchun xizmat qilayotgan hamkorim ekanligini aytinglar. Haligi ikki birodar esa jamoatlar tomonidan yuborilgan va ular Masihga ulugʻvorlik keltiradilar. 24 Shunday qilib, jamoatlar oldida oʻsha birodarlarga boʻlgan mehr–muhabbatingizni koʻrsatib, ularga sizlarni maqtaganimiz bekor emasligini isbotlang.
1 Moreover, brethren, we do you to wit of the grace of God bestowed on the churches of Macedonia; 2 How that in a great trial of affliction the abundance of their joy and their deep poverty abounded unto the riches of their liberality. 3 For to their power, I bear record, yea, and beyond their power they were willing of themselves; 4 Praying us with much intreaty that we would receive the gift, and take upon us the fellowship of the ministering to the saints. 5 And this they did , not as we hoped, but first gave their own selves to the Lord, and unto us by the will of God. 6 Insomuch that we desired Titus, that as he had begun, so he would also finish in you the same grace also. 7 Therefore, as ye abound in every thing, in faith, and utterance, and knowledge, and in all diligence, and in your love to us, see that ye abound in this grace also. 8 I speak not by commandment, but by occasion of the forwardness of others, and to prove the sincerity of your love. 9 For ye know the grace of our Lord Jesus Christ, that, though he was rich, yet for your sakes he became poor, that ye through his poverty might be rich. 10 And herein I give my advice: for this is expedient for you, who have begun before, not only to do, but also to be forward a year ago. 11 Now therefore perform the doing of it ; that as there was a readiness to will, so there may be a performance also out of that which ye have. 12 For if there be first a willing mind, it is accepted according to that a man hath, and not according to that he hath not. 13 For I mean not that other men be eased, and ye burdened: 14 But by an equality, that now at this time your abundance may be a supply for their want, that their abundance also may be a supply for your want: that there may be equality: 15 As it is written, He that had gathered much had nothing over; and he that had gathered little had no lack. 16 But thanks be to God, which put the same earnest care into the heart of Titus for you. 17 For indeed he accepted the exhortation; but being more forward, of his own accord he went unto you. 18 And we have sent with him the brother, whose praise is in the gospel throughout all the churches; 19 And not that only, but who was also chosen of the churches to travel with us with this grace, which is administered by us to the glory of the same Lord, and declaration of your ready mind: 20 Avoiding this, that no man should blame us in this abundance which is administered by us: 21 Providing for honest things, not only in the sight of the Lord, but also in the sight of men. 22 And we have sent with them our brother, whom we have oftentimes proved diligent in many things, but now much more diligent, upon the great confidence which I have in you. 23 Whether any do enquire of Titus, he is my partner and fellowhelper concerning you: or our brethren be enquired of, they are the messengers of the churches, and the glory of Christ. 24 Wherefore shew ye to them, and before the churches, the proof of your love, and of our boasting on your behalf.