3–BOB
Er–xotinlik munosabatlari
1-2 Egamiz haqi–hurmati, siz, xotinlar, oʻz erlaringizga boʻysuninglar. Erlaringiz Xushxabarni rad etishsa ham, ularga itoat etinglar. Sizning ibratli xulq–atvoringiz har qanday soʻzdan koʻra, taʼsirliroq boʻladi. Erlaringiz pokiza hayotingizni va Xudodan qoʻrqib yashayotganingizni koʻrib, imonga kelishadi. 3 Sizning jozibangiz oʻrilgan sochlar, oltin taqinchoqlar, chiroyli kiyimlar kabi tashqi zeb–ziynatdan iborat boʻlmasin. 4 Ammo qalbingizdagi yuvosh va sokin ruh sizlarning soʻlmaydigan ichki goʻzalligingiz boʻlsin. Xudoning nazarida bunday goʻzallikning qadri yuksakdir. 5 Oʻtmishda Xudoga umid bogʻlagan muqaddas xotinlar ham oʻzlari shu yoʻsinda bezanib, erlariga boʻysunar edilar. 6 Masalan, Sora ham Ibrohimga itoat etib, uni xoʻjayin deb atar edi. Agar sizlar yaxshilik qilib, har qanday qoʻrquvdan sarosimaga tushmasangiz, Soraning qizlari hisoblanasizlar.
7 Ey erlar, sizlar ham, Egamiz haqi–hurmati, xotinlaringizga eʼtiborli boʻlinglar, ular zaif jinsdan ekanligini hisobga olinglar. Ular ham abadiy hayot inoyatidan bahramand boʻlganlari uchun ularni hurmat qilinglar. Aks holda, ibodatlaringiz ijobat boʻlmaydi.
Haqiqat yoʻlida azob chekish haqida
8 Xullas, oʻzaro hamfikr, hamdard boʻlinglar, bir–biringizni birodarlarcha yaxshi koʻringlar, mehr–shafqatli va kamtar boʻlinglar. 9 Yomonlikka yomonlik, haqoratga haqorat bilan javob qaytarmanglar, aksincha, hammani duo qilinglar. Zero, Xudo sizlarni shunga daʼvat etgan. Bularga rioya qilsangiz, baraka topasizlar. 10 Axir, Muqaddas bitiklarda shunday yozilgan:
“Kimki hayotdan zavqlanishni,
Baxtli umr koʻrishni istasa,
U tilini yomon soʻzdan tiysin,
Ogʻzini yolgʻon gapdan asrasin.
11 Yomonlikdan qaytib, yaxshilik qilsin.
Tinchlik istab, tinchlik payida boʻlsin.
12 Chunki Egamiz solihlarni kuzatib turadi,
Ularning iltijosini Egamiz eshitadi.
Badkirdorlardan esa yuz oʻgiradi .”
13 Agar yaxshilik qilishga bel bogʻlasangiz, kim ham sizlarga ozor bera olardi?! 14 Hatto toʻgʻri ish uchun azob chekayotgan boʻlsangiz ham, baxtiyorsizlar! Doʻq–poʻpisa qiluvchilardan qoʻrqmanglar, hayajonga tushmanglar. 15 Qoʻrquvga tobe boʻlmanglar, balki butun qalbingiz bilan Rabbimiz Iso Masihning hokimiyatiga boʻysuninglar. Masihga boʻlgan umidingiz haqida sizdan soʻragan har bir kishiga javob berishga doimo tayyor turinglar. Lekin buni muloyimlik va hurmat bilan bajo qilinglar. 16 Vijdoningiz toza boʻlsin, toki Masih yoʻlidagi ibratli hayotingizni yomonlaganlar oʻz gaplaridan uyalib qolsinlar.
17 Agar yaxshilik qilib azob chekishingizni Xudo lozim koʻrsa, har holda yomonlik qilib azob chekishdan bu afzalroqdir.
Masih yovuzlik ustidan gʻalaba qozondi
18 Masih bizni gunohlarimizdan to abad forigʻ qilish uchun azob chekkanini yodingizda tutinglar. U solih boʻla turib, biz, gunohkorlarni Xudoga yaqinlashtirish uchun jonini fido qildi. Uni jisman oʻldirishdi, ammo U yangi, ulugʻvor hayot uchun tirildi . 19 Soʻng zindonga qamalgan yovuz ruhlar oldiga borib, ular ustidan gʻalaba qilganini eʼlon etdi. 20 Qadim zamonda bu ruhlar Xudoga itoatsizlik qilib, insoniyatni yoʻldan ozdirgandi. Ammo Xudo sabr qildi. Nuh oʻz kemasini qurib boʻlguncha Xudo insoniyatni hukm qilmay, kutib turdi. Oʻsha kemaga faqat sakkiztagina odam kirib, toʻfon suvlaridan omon qolgandi. 21 Nuh va uning oilasi bilan roʻy bergan bu hodisa biz uchun timsol hisoblanadi. Bu timsol bizning imonga kelishimizni va suvga choʻmdirilishimizni bildiradi. Choʻmdirilish marosimi badanni kirdan tozalash emas, balki Xudoga: “Senga sodiq qolaman”, deb chin yurakdan vaʼda berish demakdir. Darhaqiqat, sizlar suvga choʻmdirilganingizda, Iso Masihning tirilishi tufayli najot topdingizlar. 22 Masih osmonga koʻtarilib, Xudoning oʻng tomonida oʻtiribdi . Koinotdagi har bir farishta, har qanday kuchlaru hukmronlar Masihga tobedir.
1 Likewise, ye wives, be in subjection to your own husbands; that, if any obey not the word, they also may without the word be won by the conversation of the wives; 2 While they behold your chaste conversation coupled with fear. 3 Whose adorning let it not be that outward adorning of plaiting the hair, and of wearing of gold, or of putting on of apparel; 4 But let it be the hidden man of the heart, in that which is not corruptible, even the ornament of a meek and quiet spirit, which is in the sight of God of great price. 5 For after this manner in the old time the holy women also, who trusted in God, adorned themselves, being in subjection unto their own husbands: 6 Even as Sara obeyed Abraham, calling him lord: whose daughters ye are, as long as ye do well, and are not afraid with any amazement. 7 Likewise, ye husbands, dwell with them according to knowledge, giving honour unto the wife, as unto the weaker vessel, and as being heirs together of the grace of life; that your prayers be not hindered. 8 Finally, be ye all of one mind, having compassion one of another, love as brethren, be pitiful, be courteous: 9 Not rendering evil for evil, or railing for railing: but contrariwise blessing; knowing that ye are thereunto called, that ye should inherit a blessing. 10 For he that will love life, and see good days, let him refrain his tongue from evil, and his lips that they speak no guile: 11 Let him eschew evil, and do good; let him seek peace, and ensue it. 12 For the eyes of the Lord are over the righteous, and his ears are open unto their prayers: but the face of the Lord is against them that do evil.
13 And who is he that will harm you, if ye be followers of that which is good? 14 But and if ye suffer for righteousness’ sake, happy are ye : and be not afraid of their terror, neither be troubled; 15 But sanctify the Lord God in your hearts: and be ready always to give an answer to every man that asketh you a reason of the hope that is in you with meekness and fear: 16 Having a good conscience; that, whereas they speak evil of you, as of evildoers, they may be ashamed that falsely accuse your good conversation in Christ. 17 For it is better, if the will of God be so, that ye suffer for well doing, than for evil doing. 18 For Christ also hath once suffered for sins, the just for the unjust, that he might bring us to God, being put to death in the flesh, but quickened by the Spirit: 19 By which also he went and preached unto the spirits in prison; 20 Which sometime were disobedient, when once the longsuffering of God waited in the days of Noah, while the ark was a preparing, wherein few, that is, eight souls were saved by water. 21 The like figure whereunto even baptism doth also now save us (not the putting away of the filth of the flesh, but the answer of a good conscience toward God,) by the resurrection of Jesus Christ: 22 Who is gone into heaven, and is on the right hand of God; angels and authorities and powers being made subject unto him.
