48–SANO
1 Ijrochilar rahbariga. Koʻrax naslining sanosi.
2 Eshitinglar, ey xalqlar,
Quloq soling, olam ahli,
3 Ey insonlar, jamiki odamzod,
Boylaru faqirlar, quloq solingiz!
4 Ogʻzimdan toʻkiladi dono soʻzlar,
Qalbimning mulohazalari ham idroklidir.
5 Qulogʻimni hikmatga buraman,
Maʼnosini lira bilan anglataman.

6 Nega qoʻrqishim kerak qaro kunlarda?!
Nega qoʻrqishim kerak taʼqib qiluvchilar
Qabih ishlari bilan meni oʻrab olganlarida?!
7 Ular mol–mulkiga ishonadilar,
Behisob boyliklari ila maqtanadilar.
8 Axir, hech kim hayotini pul toʻlab qutqara olmas,
Yoki uning uchun Xudoga toʻlov berolmas.
9 Inson hayoti uchun toʻlov gʻoyat qimmatdir,
Hech qanday toʻlov yetarli boʻlmas.
10 Yoʻqsa inson to abad yashardi,
Qabr yuzini aslo koʻrmasdi.

11 Dononi qarang, ular ham oʻladi,
Ahmoq, bemaʼni birday halok boʻladi,
Ularning boyligi boshqalarga qoladi.
12 Yurtlarga oʻzlarining nomini berganda ham,
Mozor to abad uyi boʻlib qoladi,
Maskani nasldan naslga oʻtaveradi .
13 Boyligiga qaramay inson to abad qolmas,
Oʻladigan jonzotga oʻxshaydi ular.

14 Oʻzlariga ishonganlarning qismati shudir,
Ularning soʻzini maʼqullaganlarning taqdiri shudir:
15 Ular qoʻylar kabi oʻliklar diyoriga haydaladilar,
Oʻlim ularning choʻponi boʻladi,
Tongda toʻgʻri insonlar ularning ustidan hukmron boʻladi,
Tanalari chirib ketadi,
Oʻliklar diyori ularning qasri boʻladi.
16 Oʻliklar diyori hukmidan Xudo meni qutqaradi,
Shubhasiz, U meni Oʻz yoniga oladi.

17 Birontasi boyib ketganda,
Uyining hashamati oshib ketganda,
Vahimaga tushma!
18 Olamdan oʻtganda, u oʻzi bilan hech narsa olib ketmaydi,
Boyligi ham uning ortidan qabrga ergashib bormaydi.
19 Hayotligida oʻzini baxtiyor hisoblaydi,
Oshib–toshib yashagani uchun
Koʻplar unga hamdu sano aytadi.
20 U ham ota–bobolari yoniga ketadi,
Ular kabi yorugʻlikni boshqa koʻrmaydi.
21 Boyligi boʻla turib aqlsiz boʻlganlar
Oʻladigan jonzotga oʻxshaydilar.
A Song and Psalm for the sons of Korah.
1 Great is the LORD, and greatly to be praised in the city of our God, in the mountain of his holiness.
2 Beautiful for situation, the joy of the whole earth, is mount Zion, on the sides of the north, the city of the great King.
3 God is known in her palaces for a refuge.
4 For, lo, the kings were assembled, they passed by together.
5 They saw it, and so they marvelled; they were troubled, and hasted away.
6 Fear took hold upon them there, and pain, as of a woman in travail.
7 Thou breakest the ships of Tarshish with an east wind.

8 As we have heard, so have we seen in the city of the LORD of hosts, in the city of our God: God will establish it for ever. Selah.
9 We have thought of thy lovingkindness, O God, in the midst of thy temple.
10 According to thy name, O God, so is thy praise unto the ends of the earth: thy right hand is full of righteousness.
11 Let mount Zion rejoice, let the daughters of Judah be glad, because of thy judgments.
12 Walk about Zion, and go round about her: tell the towers thereof.
13 Mark ye well her bulwarks, consider her palaces; that ye may tell it to the generation following.
14 For this God is our God for ever and ever: he will be our guide even unto death.