32–SANO
1 Sevinch ila Egamizga qoʻshiq kuylang, ey solihlar!
Unga hamdu sano aytmoq pokdil insonlarga munosibdir!
2 Lira chalib, Egamizga hamdlar ayting,
Oʻn torli arfa chalib, Unga qoʻshiq kuylang.
3 Egamizga yangi bir qoʻshiq ayting,
Mahorat ila tor chalib, shodlikdan hayqiring.
4 Egamizning kalomi haqiqatdir,
Uning barcha ishlari ishonchlidir.
5 Egamiz adolatu haqiqatni sevadi,
Zamin Uning sodiq sevgisiga toʻla.
6 Samolar bunyod boʻlgan Egamizning kalomidan,
Samodagi jismlar yaralgan Uning nafasidan.
7 U dengiz suvlarini yigʻib qoʻygan,
Tubsiz suvlarni goʻyo omborga joylab qoʻygan .
8 Butun yer yuzi Egamizdan qoʻrqsin,
Butun olam ahli Undan hayiqsin.
9 U gapirdi, aytgani mavjud boʻldi,
Amr qildi, zamin yaratildi.
10 Egamiz xalqlarning rejalarini parokanda qiladi,
U xalqlarning niyatlarini puchga chiqaradi.
11 Egamizning rejalari to abad sobit turadi,
Uning niyatlari nasldan naslga oʻtib boradi.
12 Egamizni oʻz Xudosi deb bilgan xalq baxtlidir!
Egamiz, azizim deb tanlagan xalq baxtlidir!
13 Egamiz samodan boqar,
Inson zotini U koʻrib turar.
14 U taxt qurgan joyidan turib,
Hamma yer yuzida yashovchilarni kuzatar.
15 U hammaning yuragini yaratgan,
Hammaning ishlarini anglagan.
16 Lashkari koʻpligidan shoh qutulmaydi,
Kuchi koʻpligidan jangchi gʻolib boʻlavermaydi.
17 “Jang otlari najot berar” deyish puch xayoldir,
Ular qudratli kuchi bilan qutqara olmaydi.
18 Egamiz koʻrib turar Oʻzidan qoʻrqqanlarni,
Uning sodiq sevgisiga umid qilganlarni.
19 Egamiz ularni oʻlimdan qutqaradi,
Ochlikdan saqlab, tirik qoldiradi.
20 Jonimiz Egamizga muntazirdir,
U bizning madadkorimiz, qalqonimizdir.
21 Biz Muqaddas Xudoga umid bogʻlaymiz,
U tufayli yuragimiz shodlikka toʻla.
22 Ey Egam! Senga hamon umid bogʻlaymiz,
Sodiq sevging bizga yor boʻlsin.
A Psalm of David, Maschil.
1 Blessed is he whose transgression is forgiven, whose sin is covered.
2 Blessed is the man unto whom the LORD imputeth not iniquity, and in whose spirit there is no guile.
3 When I kept silence, my bones waxed old through my roaring all the day long.
4 For day and night thy hand was heavy upon me: my moisture is turned into the drought of summer. Selah.
5 I acknowledged my sin unto thee, and mine iniquity have I not hid. I said, I will confess my transgressions unto the LORD; and thou forgavest the iniquity of my sin. Selah.
6 For this shall every one that is godly pray unto thee in a time when thou mayest be found: surely in the floods of great waters they shall not come nigh unto him.
7 Thou art my hiding place; thou shalt preserve me from trouble; thou shalt compass me about with songs of deliverance. Selah.
8 I will instruct thee and teach thee in the way which thou shalt go: I will guide thee with mine eye.
9 Be ye not as the horse, or as the mule, which have no understanding: whose mouth must be held in with bit and bridle, lest they come near unto thee.
10 Many sorrows shall be to the wicked: but he that trusteth in the LORD, mercy shall compass him about.
11 Be glad in the LORD, and rejoice, ye righteous: and shout for joy, all ye that are upright in heart.
