21–SANO
1 Ijrochilar rahbariga. “Tongda chiqqan kiyik” kuyiga aytiladigan Dovud sanosi.
2 Ey Xudoyim! Nega meni tark etding?!
Nega mendan uzoqdasan shu qadar?!
Ey Xudoyim! Nechun menga najot bermaysan?!
Ohu nolalarimni eshitmaysan?!
3 Ey Xudoyim, kun boʻyi iltijo qilaman,
Sen esa javob bermaysan.
Tun boʻyi yolvoraman,
Ammo menga tinchlik yoʻq.
4 Baribir Sen Muqaddas Xudosan,
Isroilning hamdu sanosi qurshab olgan taxtingni.
5 Ota–bobolarimning umidi Senda edi,
Sen ularga najot berding.
6 Ular Senga nola qilib, najot topdilar,
Ular Senga ishonib, uyalib qolmadilar.
7 Axir, men inson emas, bir qurtdirman.
Odamlar hazar qilgan, xalqlar nafratlangan.
8 Meni koʻrgan har kim ustimdan kular,
Meni haqoratlab, bosh chayqab derlar:
9 “Egangga ishon, Oʻzi qutqarib olar,
Egang sendan mamnun boʻlsa, U najot berar.”
10 Onam qornidan Sen meni chiqargan eding,
Onam bagʻrida Oʻzing meni omon saqlagan eding.
11 Senga tayanaman tugʻilganimdan buyon,
Mening Xudoyimsan onam dunyoga keltirgandan buyon.
12 Mendan uzoq boʻlmagin!
Axir, kulfat yonginamda–ku,
Menga madad berguvchi biron kimsa yoʻq!
13 Bir gala buqalar Meni qurshab olgan,
Ha, Bashan oʻlkasining kuchli buqalari Meni oʻrab olgan.
14 Oʻkirib oʻljasini pora qiladigan sherga oʻxshab,
Men tomon ular ogʻizlarini katta ochgan.
15 Hayotim suv kabi toʻkildi,
Suyaklarim boʻgʻinidan boʻshashdi,
Yuragim mum kabi ichimda erib ketdi.
16 Madorim qurib, sopol parchasiday boʻlib qoldim ,
Tilim tanglayimga yopishib qoldi,
Meni oʻlim toʻshagiga yotqizding.
17 Atrofimda koʻppaklar izgʻiydi,
Badkirdorlar toʻdasi meni qurshab olgandir,
Qoʻlu oyoqlarimni ular ilma–teshik qiladi .
18 Hamma suyaklarim koʻrinib turadi,
Dushmanlarim koʻzlarini chaqchaytirib,
Yeb qoʻygudek boʻladi.
19 Kiyimlarimni ular oʻzaro boʻlishgan,
Libosim uchun qurʼa tashlashgan.
20 Mendan uzoq turma, ey Egam!
Kuchim manbai Sensan! Tez kel, yordam ber!
21 Jonimni qilich damidan qutqar,
Hayotimni koʻppaklar changalidan qutqar!
22 Sherlar ogʻzidan qutqargin meni!
Yovvoyi buqalar shoxidan asragin meni!
Sen iltijoimga javob berding.
23 Birodarlarimga Sen haqingda aytaman,
Jamoa orasida Senga hamdu sano oʻqiyman.
24 Ularga shunday deyman:
“Egamizga hamdu sano ayting, ey Undan qoʻrqqanlar!
Egamizni ulugʻlang, ey Yoqub nasli!
Egamizni izzatlang, ey Isroil nasli!
25 Kulfatda qolgan bechoradan Egamiz yuz oʻgirmadi.
Uning qaygʻularidan hazar qilmadi, nafratlanmadi.
Bechoraning nolalarini Egamiz eshitdi.”
26 Ulugʻ jamoa ichra
Hamdu sano aytishimning sababi Sensan.
Sendan qoʻrqqanlar oldida ontimni ado etaman.
27 Ey Egam, qashshoqlar yeb toʻyadilar ,
Senga yuz burganlar Seni madh qiladilar,
Ular dunyo turguncha tursinlar!
28 Egamizni eslab, Unga yuz bursinlar
Yer yuzidagi jamiki insonlar!
Jamiki urugʻu elatlar
Unga sajda qilsinlar!
29 Egamiz hokimiyati mutlaqdir,
Elatlar ustidan U hukmrondir.
30 Jamiki boylar ham ziyofat yeb, Unga taʼzim qiladi.
Tuproq ostiga ketayotganlar ham Unga sajda qiladi,
Hatto oʻz hayotini saqlay olmaydiganlar taʼzim qiladi.
31 Avlodlar Unga xizmat qiladi,
Kelgusi nasllar Rabbiy haqida eshitadi.
32 Ular kelib Egamizning najoti haqida eʼlon qiladi,
Uning qilganlarini hali tugʻilmagan xalqlarga aytadi.
To the chief Musician, A Psalm of David.
1 The king shall joy in thy strength, O LORD; and in thy salvation how greatly shall he rejoice!
2 Thou hast given him his heart’s desire, and hast not withholden the request of his lips. Selah.
3 For thou preventest him with the blessings of goodness: thou settest a crown of pure gold on his head.
4 He asked life of thee, and thou gavest it him, even length of days for ever and ever.
5 His glory is great in thy salvation: honour and majesty hast thou laid upon him.
6 For thou hast made him most blessed for ever: thou hast made him exceeding glad with thy countenance.
7 For the king trusteth in the LORD, and through the mercy of the most High he shall not be moved.
8 Thine hand shall find out all thine enemies: thy right hand shall find out those that hate thee.
9 Thou shalt make them as a fiery oven in the time of thine anger: the LORD shall swallow them up in his wrath, and the fire shall devour them.
10 Their fruit shalt thou destroy from the earth, and their seed from among the children of men.
11 For they intended evil against thee: they imagined a mischievous device, which they are not able to perform .
12 Therefore shalt thou make them turn their back, when thou shalt make ready thine arrows upon thy strings against the face of them.
13 Be thou exalted, LORD, in thine own strength: so will we sing and praise thy power.
