144–SANO
Dovudning hamdu sanosi.
1 Ey Xudoyim, Shohim! Seni ulugʻlayman!
To abad Sening nomingni olqishlayman!
2 Har kuni Seni olqishlayman,
Senga to abad hamdu sano aytaman.
3 Egamiz buyukdir, madh etilsin yanada,
Aql yetmas Uning buyukligiga.
4 Ey Egam, bir nasl boshqasiga maqtar ishlaringni,
Ular eʼlon qilar qudratli ishlaringni.
5 Ular shonli dabdabangni, ulugʻvorligingni soʻylaydilar,
Men esa ajoyib moʻjizalaring haqida oʻylayman .
6 Odamlar qoʻrqinchli ishlaring qudrati haqida aytadilar,
Men esa buyukligingni eʼlon qilgayman.
7 Insonlar cheksiz ezguligingni xotirlab, gapiraveradilar.
Adolatingni ular sevinch ila kuylaydilar.
8 Egamiz inoyatli, rahmdildir,
Jahli tez chiqmaydi, sodiq sevgisi moʻldir.
9 Egamiz har kimsaga himmat qilar,
Yaratganlarining har biriga shafqat aylar.
10 Ey Egam, jamiki yaratganlaring Senga shukur aytar,
Jamiki taqvodorlaring Senga olqishlar kuylar.
11 Saltanating shuhratini ular hikoya qilar,
Sening qudrating haqida ular soʻylab yurar.
12 Hammani qudratli ishlaringdan,
Saltanating shuhratiyu dabdabasidan xabardor qilar.
13 Sening saltanating abadiy shohlikdir,
Hukmronliging nasllar osha davom etar .
14 Yiqilayotganlarga Egamiz tayanch boʻladi,
Ikki bukilganlarning qaddini rostlaydi.
15 Ey Egam, hammaning koʻzi umid bilan Senga tikilar,
Oʻz paytida ularning rizqini berasan.
16 Sen qoʻlingni ochib,
Jamiki jonzotning istagini qondirasan.
17 Egamiz hamma yoʻllarida adolat qilar,
Hamma ishlarida sevgisini koʻrsatar.
18 Egamiz Oʻziga yolvorganlarning yonidadir,
Chin dildan iltijo qilganlarning yonidadir.
19 Undan qoʻrqqanlarning tilagini Egamiz qondirar,
Ularning nolasini eshitib, ularga najot berar.
20 Egamiz Oʻzini sevuvchilarni asraydi,
Hamma fosiqlarni qirib tashlaydi.
21 Egamizning hamdu sanosi doimo tilimda boʻladi,
Jamiki jonzot Uning muqaddas nomini to abad olqishlaydi.
A Psalm of David.
1 Blessed be the LORD my strength, which teacheth my hands to war, and my fingers to fight:
2 My goodness, and my fortress; my high tower, and my deliverer; my shield, and he in whom I trust; who subdueth my people under me.
3 LORD, what is man, that thou takest knowledge of him! or the son of man, that thou makest account of him!
4 Man is like to vanity: his days are as a shadow that passeth away.
5 Bow thy heavens, O LORD, and come down: touch the mountains, and they shall smoke.
6 Cast forth lightning, and scatter them: shoot out thine arrows, and destroy them.
7 Send thine hand from above; rid me, and deliver me out of great waters, from the hand of strange children;
8 Whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood.
9 I will sing a new song unto thee, O God: upon a psaltery and an instrument of ten strings will I sing praises unto thee.
10 It is he that giveth salvation unto kings: who delivereth David his servant from the hurtful sword.
11 Rid me, and deliver me from the hand of strange children, whose mouth speaketh vanity, and their right hand is a right hand of falsehood:
12 That our sons may be as plants grown up in their youth; that our daughters may be as corner stones, polished after the similitude of a palace:
13 That our garners may be full, affording all manner of store: that our sheep may bring forth thousands and ten thousands in our streets:
14 That our oxen may be strong to labour; that there be no breaking in, nor going out; that there be no complaining in our streets.
15 Happy is that people, that is in such a case: yea , happy is that people, whose God is the LORD.