1–BOB
Duoyi salom
1 Iso Masihning qullari Pavlus va Timoʻtiydan Filippi shahridagi Iso Masihning barcha azizlariga hamda jamoat yetakchilari va xizmatchilariga salom! 2 Otamiz Xudo va Rabbimiz Iso Masih sizlarga inoyat va tinchlik ato qilsin.
Pavlusning Filippilik imonlilar uchun shukronasi va ibodati
3 Har safar sizlar haqingizda oʻylaganimda Xudoyimga shukurlar aytaman. 4 Hammangiz uchun ibodat qilganimda, har doim shodlik bilan ibodat qilaman, 5 chunki sizlar Xushxabarga ishonganingizdan boshlab, to hozirga qadar oʻsha Xushxabarni yoyishda men bilan birga ishtirok etib kelmoqdasizlar. 6 Xudo sizlarning hayotingizda boshlagan ezgu ishini Iso Masih keladigan kungacha bitirishiga aminman. 7 Sizlarni yaxshi koʻrganim uchun hammangiz haqingizda shunday fikr qilishim oʻrinlidir. Axir, qamoqdaligimda ham, Xushxabar haqiqat ekanligini himoya qilish va taʼkidlashimda ham Xudo bergan inoyatda sizlar menga sheriksizlar. 8 Mana, Xudo shohid: men sizlarni rosa sogʻinganman, chunki sizlarni Iso Masihnikiday boʻlgan mehr–muhabbat bilan yaxshi koʻraman.
9 Sizlarning muhabbatingiz yanada oshib, bilim va aql–idrok bilan boyisin, deb ibodat qilyapman, 10 chunki men sizlarning aʼlo narsalarni tanlashingizni, Masih keladigan kunda pok va aybsiz boʻlishingizni istayman. 11 Toki sizlarning hayotingiz Iso Masih kuchi orqali solihlik samarasiga toʻlib, Xudoga sharaf va maqtov keltirsin.
Xushxabar yoyilayotganidan Pavlus xursand
12 Ey birodarlar, shuni bilishingizni istaymanki, boshimga tushganlarning hammasi Xushxabarning yanada koʻproq yoyilishiga turtki boʻldi. 13 Masih tufayli qamalganim butun saroy qoʻriqchilariga va bu yerdagilarning hammasiga maʼlum boʻldi. 14 Mening qamoqdagi vaziyatim koʻp birodarlarning Rabbimiz Isoga boʻlgan ishonchini oshirdi, shuning uchun ular qoʻrqmasdan, katta jasorat bilan Masih haqidagi xabarni targʻib qilmoqdalar.
15 Toʻgʻri, Masih haqidagi Xushxabarni baʼzilar baxillik va hasadgoʻylik bilan, baʼzilar esa yaxshi niyat bilan targʻib qilyaptilar. 16 Yaxshi niyat bilan targʻib qilayotganlar meni yaxshi koʻrganlari uchun va men Xushxabarni himoya qilishga tayinlanganimni bilib shunday qilyaptilar. 17 Qolganlar esa Xushxabarni raqobat ruhi bilan targʻib qilyaptilar. Ular pok niyatda emas, balki mening qamoqda tortayotgan azoblarim koʻpaysin deb, shunday qilyaptilar . 18 Ammo nima farqi bor? Yomon niyatdami, yaxshi niyatdami, muhimi, Masih haqidagi Xushxabar targʻib qilinmoqda. Mana shu meni xursand qiladi.
Pavlus Masihni ulugʻlashni istaydi
Men xursand boʻlishda davom etaveraman, 19 chunki bilaman, sizlarning ibodatlaringiz orqali va Iso Masih Ruhining yordami bilan mana shularning hammasi mening ozod boʻlishimga olib keladi. 20 Ishonch bilan umid qilaman: isnodga qolmayman, aksincha, jasorat koʻrsataman. Ha, umidim shuki, hozir ham oldingiday, oʻlsam ham, yashasam ham mening tanam orqali Masih ulugʻlanadi. 21 Zotan, men uchun hayot Masihdir, oʻlim esa yutuqdir. 22 Axir, tirik qoladigan boʻlsam, samarali ishlar qilaveraman, shunday ekan, nimani tanlashni ham bilmayman. 23 Ikki yoʻlning qay birini tanlashni bilmay, boshim qotib qoldi. Mening istagim bu dunyodan ketib, Masih bilan birga boʻlishdir. Shunday boʻlsa juda yaxshi boʻlardi. 24 Ammo tirik qolishim sizlar uchun zarurroqdir. 25 Bunga ishonchim komil, shuning uchun tirik qolishimni bilaman. Sizlarning imoningiz mustahkamlanib, quvonchingiz oshib boraverishi uchun men sizlar bilan birga qolaman. 26 Shunday qilib, men yana sizlarning oldingizga kelganimda, men tufayli Iso Masihdan yanada koʻproq faxrlanasiz.
Hayotni Masihga bagʻishlab yashash
27 Nima boʻlishidan qatʼi nazar, Masih Xushxabariga loyiq tarzda hayot kechirishingiz kerak. Shunday yashanglarki, men sizlarni koʻrishga borganimda, Xushxabarning samarasi boʻlgan imon uchun yakdillik bilan kurashib, bir ruhda mustahkam turganingizni koʻray! Ammo sizlarni koʻrishga borolmasam, shunday xabar eshitay. 28 Sizlarga qarshilik koʻrsatayotganlardan hech hayiqmanglar. Sizlarning qatʼiyatingiz ularning halok boʻlishidan, sizlarning esa najot topishingizdan dalolat beradi. Bu Xudoning ishidir. 29 Zotan, Xudo sizlarga nafaqat Masihga ishonish, balki Uning uchun azob–uqubat tortish sharafini ato qilgan. 30 Axir, sizlar azob–uqubatlarimni koʻrdingiz, hozir ham aziyat chekayotganim haqida eshityapsiz. Endi mana shu kurashda sizlar mening sheriklarimsiz.
1 Paul and Timotheus, the servants of Jesus Christ, to all the saints in Christ Jesus which are at Philippi, with the bishops and deacons: 2 Grace be unto you, and peace, from God our Father, and from the Lord Jesus Christ. 3 I thank my God upon every remembrance of you, 4 Always in every prayer of mine for you all making request with joy, 5 For your fellowship in the gospel from the first day until now; 6 Being confident of this very thing, that he which hath begun a good work in you will perform it until the day of Jesus Christ: 7 Even as it is meet for me to think this of you all, because I have you in my heart; inasmuch as both in my bonds, and in the defence and confirmation of the gospel, ye all are partakers of my grace. 8 For God is my record, how greatly I long after you all in the bowels of Jesus Christ. 9 And this I pray, that your love may abound yet more and more in knowledge and in all judgment; 10 That ye may approve things that are excellent; that ye may be sincere and without offence till the day of Christ; 11 Being filled with the fruits of righteousness, which are by Jesus Christ, unto the glory and praise of God.
12 But I would ye should understand, brethren, that the things which happened unto me have fallen out rather unto the furtherance of the gospel; 13 So that my bonds in Christ are manifest in all the palace, and in all other places ; 14 And many of the brethren in the Lord, waxing confident by my bonds, are much more bold to speak the word without fear. 15 Some indeed preach Christ even of envy and strife; and some also of good will: 16 The one preach Christ of contention, not sincerely, supposing to add affliction to my bonds: 17 But the other of love, knowing that I am set for the defence of the gospel. 18 What then? notwithstanding, every way, whether in pretence, or in truth, Christ is preached; and I therein do rejoice, yea, and will rejoice. 19 For I know that this shall turn to my salvation through your prayer, and the supply of the Spirit of Jesus Christ, 20 According to my earnest expectation and my hope, that in nothing I shall be ashamed, but that with all boldness, as always, so now also Christ shall be magnified in my body, whether it be by life, or by death. 21 For to me to live is Christ, and to die is gain. 22 But if I live in the flesh, this is the fruit of my labour: yet what I shall choose I wot not. 23 For I am in a strait betwixt two, having a desire to depart, and to be with Christ; which is far better: 24 Nevertheless to abide in the flesh is more needful for you. 25 And having this confidence, I know that I shall abide and continue with you all for your furtherance and joy of faith; 26 That your rejoicing may be more abundant in Jesus Christ for me by my coming to you again. 27 Only let your conversation be as it becometh the gospel of Christ: that whether I come and see you, or else be absent, I may hear of your affairs, that ye stand fast in one spirit, with one mind striving together for the faith of the gospel; 28 And in nothing terrified by your adversaries: which is to them an evident token of perdition, but to you of salvation, and that of God. 29 For unto you it is given in the behalf of Christ, not only to believe on him, but also to suffer for his sake; 30 Having the same conflict which ye saw in me, and now hear to be in me.