13–BOB
Ayub Xudo bilan daʼvolashmoqchi boʻladi
1 Bularning hammasini oʻz koʻzlarim bilan koʻrganman.
Oʻz qulogʻim bilan eshitib, anglab olganman.
2 Sizlar bilganlarni men ham bilaman,
Sizlar mendan ustun emassizlar.
3 Qani endi, Qodir Xudo bilan gaplasha olsam!
Xudoga oʻz daʼvoimni bildirishni xohlayman.
4 Sizlar esa yolgʻonlar toʻqiysizlar,
Hech foyda keltirmaydigan tabibdaysizlar.
5 Qaniydi, jim oʻtirsangiz,
Ana oʻshanda dono ish qilgan boʻlardingiz.
6 Endi mening arzimga quloq solinglar,
Shikoyatlarimga diqqat qilinglar.
7 Yolgʻon soʻzlaringiz, nohaq gaplaringiz bilan
Xudoni himoya qilyapmiz, deb oʻylayapsizlarmi?!
8 Xudoning tarafini olib, Unga yon bosasizlarmi?!
Sizlar Xudoning daʼvosini himoya qilasizmi?!
9 Qilayotganlaringizni U tekshirib koʻrsa, yaxshi boʻladimi?
Yoki insonni aldaganday Uni ham aldaysizlarmi?!
10 Agar hatto xayolingizda ham tarafkashlik qilsangiz,
U sizlarga albatta tanbeh beradi.
11 Uning ulugʻvorligi yuragingizga vahima solmaydimi?!
Undan qoʻrqib, dahshatga tushmaysizmi?!
12 Sizlarning gapingiz kulday foydasiz,
Himoyangiz loy idishday kuchsizdir.
13 Endi jim boʻlinglar! Men gapiray.
Mayli, keyin nima boʻlsa, boʻlsin.
14 Jonimni xavf ostiga qoʻyib boʻlsa ham,
Ichimdagilarni aytaman.
15 Mayli, U meni oʻldirsin. Boshqa umidim yoʻq–ku!
Oʻz ishlarimni Uning oldida himoya qilaman.
16 Uning oldiga borishga jurʼat qilganim mening najotim boʻladi,
Axir, betavfiq odam Xudoning oldiga bora olmaydi–ku!
17 Mening soʻzlarimga quloq solinglar,
Gaplarim quloqlaringizga kirsin.
18 Men oʻz arzimni tayyorlab qoʻydim,
Bilaman, aybsizligim isbot boʻladi.
19 Xoʻsh, kim men bilan bahslashadi?
Agar meni aybdor deb topsangiz,
Ovozimni oʻchiraman–u, oʻlaman.
Ayubning ibodati
20 Sendan ikki narsa soʻrayman, ey Xudo,
Shuni qilsang yuzimni Sendan yashirmayman.
21 Endi qiynoqlaringni bas qilgin,
Vahimang bilan meni qoʻrquvga solma.
22 Shundan keyin meni chaqir, javob beraman,
Yoki men gapiray, Sen esa menga javob ber.
23 Mening qancha aybu gunohlarim bor ekan?
Itoatsizliklarimni, gunohlarimni bildirgin menga.
24 Nima uchun mendan yuz oʻgirasan,
Meni Oʻz dushmaning deb hisoblaysan?
25 U yoqdan–bu yoqqa uchib yurgan bargni qoʻrqitasanmi,
Quruq somonni taʼqib qilasanmi?
26 Menga qarshi achchiq ayblar keltiryapsan,
Yoshligimdagi gunohlarimni eslatyapsan.
27 Oyoqlarimni kishanlab,
Yurgan yoʻllarimni poylaysan,
Hatto har bir qadamimni oʻlchaysan.
28 Evoh, inson chirik narsaday,
Kuya yegan kiyimday yoʻq boʻlib ketadi.
1 Lo, mine eye hath seen all this , mine ear hath heard and understood it. 2 What ye know, the same do I know also: I am not inferior unto you. 3 Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God. 4 But ye are forgers of lies, ye are all physicians of no value. 5 O that ye would altogether hold your peace! and it should be your wisdom. 6 Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips. 7 Will ye speak wickedly for God? and talk deceitfully for him? 8 Will ye accept his person? will ye contend for God? 9 Is it good that he should search you out? or as one man mocketh another, do ye so mock him? 10 He will surely reprove you, if ye do secretly accept persons. 11 Shall not his excellency make you afraid? and his dread fall upon you? 12 Your remembrances are like unto ashes, your bodies to bodies of clay.
13 Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what will . 14 Wherefore do I take my flesh in my teeth, and put my life in mine hand? 15 Though he slay me, yet will I trust in him: but I will maintain mine own ways before him. 16 He also shall be my salvation: for an hypocrite shall not come before him. 17 Hear diligently my speech, and my declaration with your ears. 18 Behold now, I have ordered my cause; I know that I shall be justified. 19 Who is he that will plead with me? for now, if I hold my tongue, I shall give up the ghost. 20 Only do not two things unto me: then will I not hide myself from thee. 21 Withdraw thine hand far from me: and let not thy dread make me afraid. 22 Then call thou, and I will answer: or let me speak, and answer thou me.
23 How many are mine iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin. 24 Wherefore hidest thou thy face, and holdest me for thine enemy? 25 Wilt thou break a leaf driven to and fro? and wilt thou pursue the dry stubble? 26 For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth. 27 Thou puttest my feet also in the stocks, and lookest narrowly unto all my paths; thou settest a print upon the heels of my feet. 28 And he, as a rotten thing, consumeth, as a garment that is moth eaten.
