58–BOB
Haqiqiy roʻza
1 Egam aytar:
“Ovozingni ayamay, qattiq hayqirgin,
Karnayga oʻxshab, barala baqirgin.
Xalqimning itoatsizligini fosh qilgin,
Yoqub xonadonining gunohlarini yuziga solgin.
2 Xuddi toʻgʻri yoʻldan yurgan xalqqa oʻxshab,
Ular har kuni Menga intilganday boʻladi.
Xudosining amrlarini unutmagan xalqday,
Yoʻllarimni bilmoq istaydi.
Mendan odil hukm soʻraydi,
Men, Xudoga yaqinlashishni istaganga oʻxshaydi.
3 Ey xalqim, sizlar Menga:
«Roʻza tutyapmiz–ku, Sen koʻrmayapsan,
Senga itoat qilyapmiz–ku, nega bilmaysan?!» deb aytasizlar.
Axir, roʻza tutgan kuningizda xohlagan ishingizni qilyapsiz,
Ishchilaringizdan ogʻir mehnat talab etyapsiz.
4 Mana, roʻza tutsangiz ham
Janjal, gʻavgʻo qilaverasiz.
Zoʻravonlik bilan qoʻl koʻtaraverasiz.
Bunday roʻzangiz bilan
Ovozingizni samolarga yetkaza olmaysiz!
5 Roʻza tutganingizda oʻzingizni qiynaysiz,
Egilgan qamishday boshingizni egib yurasiz,
Qanor yoyib, kul sochib ustiga yotasiz .
Shuni roʻza deb ataysizmi?!
Mana shular Men, Egangizni mamnun qiladi, deb oʻylaysizmi?!
6 Men istagan roʻza quyidagicha:
Adolatsizlik kishanlarini parchalang,
Boʻyinturuq arqonlarini uzib tashlang,
Mazlumlarni ozodlikka chiqaring,
Har qanday boʻyinturuqni sindiring!
7 Ovqatingizni ochlar bilan baham koʻring,
Uysizlarga uyingizdan joy bering.
Yalangʻochni koʻrganingizda kiyim bering,
Yaqinlaringizdan yordamingizni ayamang.”
8 Shunda nuringiz tong kabi porlaydi,
Oʻzingiz tezda shifo topasiz.
Egamiz doim oldingizda yurib, sizlarni asraydi,
Ortingizdan Uning ulugʻvorligi sizni qoʻriqlaydi.
9 Shunda yordam soʻraganingizda, Egamiz javob beradi,
Faryod qilganingizda, “Shu yerdaman”, deb aytadi.
Orangizdan zulm boʻyinturugʻini yoʻq qilganingizda,
Barmoqni bigiz qilib, haqorat aytishni bas qilganingizda,
10 Ochlar uchun jon kuydirganingizda,
Mazlumlarning joniga oro kirganingizda,
Nuringiz zulmatda ham porlaydi,
Eng qorongʻi davringiz yop–yorugʻ kunduzday boʻladi.
11 Egamiz doimo sizga yoʻl koʻrsatadi,
Qaqragan yerlarda ham joningizga oziq beradi,
Shunda siz sugʻorilgan bogʻday,
Suvlari qurimas buloqday boʻlasiz.
12 Qadimgi vayronalaringiz qayta tiklanadi,
Koʻhna poydevorlarni qayta koʻtarasiz.
Shunda sizlarni “Buzuq devorni tiklovchi”,
“Koʻchalarni qayta quruvchi” deb chaqirishadi.
Shabbat kuniga rioya qilganning mukofoti
13 Shabbat kunini oyoq osti qilmang,
Shu muqaddas kunda
Xohlaganingizni qilishdan oʻzingizni tiying.
Shabbat kunini zavqli deb biling.
Egamizning muqaddas kunini sharafli deb biling.
Bu kunda oʻzingiz istagan yoʻldan yurmang,
Xohlaganlaringizni qilavermang,
Istagan gaplaringizni gapiravermang.
14 Shabbat kuniga rioya qilsangiz,
Egamiz tufayli shodlik topasiz,
U sizlarni yurtning baland choʻqqilariga olib chiqadi,
Otangiz Yoqubning mulkidan bahramand qiladi.
Egamizning kalomi shudir!
1 Cry aloud, spare not, lift up thy voice like a trumpet, and shew my people their transgression, and the house of Jacob their sins. 2 Yet they seek me daily, and delight to know my ways, as a nation that did righteousness, and forsook not the ordinance of their God: they ask of me the ordinances of justice; they take delight in approaching to God.
3 ¶ Wherefore have we fasted, say they , and thou seest not? wherefore have we afflicted our soul, and thou takest no knowledge? Behold, in the day of your fast ye find pleasure, and exact all your labours. 4 Behold, ye fast for strife and debate, and to smite with the fist of wickedness: ye shall not fast as ye do this day, to make your voice to be heard on high. 5 Is it such a fast that I have chosen? a day for a man to afflict his soul? is it to bow down his head as a bulrush, and to spread sackcloth and ashes under him ? wilt thou call this a fast, and an acceptable day to the LORD? 6 Is not this the fast that I have chosen? to loose the bands of wickedness, to undo the heavy burdens, and to let the oppressed go free, and that ye break every yoke? 7 Is it not to deal thy bread to the hungry, and that thou bring the poor that are cast out to thy house? when thou seest the naked, that thou cover him; and that thou hide not thyself from thine own flesh?
8 ¶ Then shall thy light break forth as the morning, and thine health shall spring forth speedily: and thy righteousness shall go before thee; the glory of the LORD shall be thy rereward. 9 Then shalt thou call, and the LORD shall answer; thou shalt cry, and he shall say, Here I am . If thou take away from the midst of thee the yoke, the putting forth of the finger, and speaking vanity; 10 And if thou draw out thy soul to the hungry, and satisfy the afflicted soul; then shall thy light rise in obscurity, and thy darkness be as the noonday: 11 And the LORD shall guide thee continually, and satisfy thy soul in drought, and make fat thy bones: and thou shalt be like a watered garden, and like a spring of water, whose waters fail not. 12 And they that shall be of thee shall build the old waste places: thou shalt raise up the foundations of many generations; and thou shalt be called, The repairer of the breach, The restorer of paths to dwell in.
13 ¶ If thou turn away thy foot from the sabbath, from doing thy pleasure on my holy day; and call the sabbath a delight, the holy of the LORD, honourable; and shalt honour him, not doing thine own ways, nor finding thine own pleasure, nor speaking thine own words: 14 Then shalt thou delight thyself in the LORD; and I will cause thee to ride upon the high places of the earth, and feed thee with the heritage of Jacob thy father: for the mouth of the LORD hath spoken it .
