1–BOB
Duoyi salom
1-2 Men — Pavlus va men bilan birga boʻlgan hamma birodarlar Galatiya viloyatidagi imonlilar jamoatlariga salom yoʻllaymiz. Men insonlar tomonidan emas, inson orqali ham emas, balki Iso Masih va Uni tiriltirgan Otamiz Xudo tomonidan havoriy qilib tayinlanganman. 3 Otamiz Xudo va Rabbimiz Iso Masih sizlarga inoyat hamda tinchlik ato qilsin. 4 Iso Masih bizni hozirgi yovuz zamondan qutqaray deb, bizning gunohlarimiz uchun Oʻzini fido qildi. U shu yoʻsin Otamiz Xudoning irodasini ado etdi. 5 Xudoga abadulabad shon–sharaflar boʻlsin! Omin.
Yagona Xushxabar
6 Sizlar Xudodan shunchalik tez yuz oʻgirib, boshqa bir xushxabarga yuz burayotganingizdan juda hayronman. Axir, Masihning inoyati orqali Xudo sizlarni Oʻz Xushxabariga daʼvat qilgan edi. 7 Oʻsha Xushxabardan boshqa hech qanday xushxabar yoʻq–ku! Faqat baʼzilar sizlarni chalgʻitib, Masih haqidagi Xushxabarni buzib koʻrsatmoqchi boʻladilar. 8 Ammo kimda–kim, hatto biz oʻzimizmi yoki osmondan kelgan biror farishtami, sizlarga biz yetkazgan Xushxabardan boshqa bir xushxabar keltirsa, u laʼnati boʻlsin! 9 Men oldin ham aytgan edim, hozir ham aytyapman: kimki sizlar qabul qilgan Xushxabarga zid boʻlgan xabarni targʻib etsa, laʼnati boʻlsin!
10 Xoʻsh, men kimning maqtoviga sazovor boʻlmoqchiman: insonlarningmi yoki Xudoningmi?! Nahotki insonlarni mamnun qilmoqchi boʻlsam?! Agar men hali ham insonlarni mamnun qilayotgan boʻlsam edi, Masihning quli boʻlolmas edim!
Xushxabarni targʻib etishga Pavlusni Xudo daʼvat qilgan
11 Ey birodarlar, sizlarga aytib qoʻyay: men targʻib etayotgan Xushxabar inson ijodi emas. 12 Axir, men bu Xushxabarni insondan qabul qilmaganman yoki biror odamdan oʻrganmaganman. Uni menga Iso Masihning Oʻzi vahiy orqali ayon qilgan.
13 Men yahudiy diniga eʼtiqod qilib, qanday hayot kechirganim haqida eshitgansizlar. Oʻsha paytlarda Xudoning jamoatini shafqatsizlarcha quvgʻin qilardim, uni qirib tashlashga harakat qilardim. 14 Qavmimdan boʻlgan koʻp tengdoshlarimga qaraganda, yahudiy dinini chuqurroq tushunib, ulardan ancha ilgarilab ketgan edim. Ota–bobolarimning urf–odatlarini deb, jonkuyarlik qilardim. 15 Ammo Xudo menga muruvvat qildi, inoyati bilan meni Oʻziga daʼvat etib, onam qornida boʻlganimdayoq meni tanlagan edi. 16 Men gʻayriyahudiylar orasida Xudo Oʻgʻli haqidagi Xushxabarni targʻib qilishim uchun, Xudo Oʻz Oʻgʻlini menga zohir qildi. Shunda men hech bir inson bilan maslahatlashmadim. 17 Hatto mendan oldin havoriy boʻlganlarni koʻrish uchun Quddusga bormay, darhol Arabistonga joʻnadim. Undan keyin yana Damashqqa qaytdim .
18 Uch yildan keyin , Butrus bilan tanishay deb, Quddusga bordim . Uning yonida oʻn besh kun boʻldim. 19 Ammo Quddusda Butrusdan va Rabbimiz Isoning ukasi Yoqubdan boshqa hech bir havoriyni koʻrmadim. 20 Men sizlarga nima yozayotgan boʻlsam, Xudo shohid, hech biri yolgʻon emas.
21 Undan soʻng Suriya va Kilikiya hududlariga bordim . 22 Yahudiya oʻlkasidagi imonlilar jamoatlari meni hali shaxsan tanimas edilar. 23 Oʻsha imonlilar men haqimda faqat boshqalarning: “U bir vaqtlar bizlarni quvgʻin qilib yurgan kishi edi. Endi esa ilgari ildizi bilan quritmoqchi boʻlgan imonni oʻzi targʻib qilmoqda” degan gaplarini eshitardilar 24 va men tufayli Xudoni ulugʻlar edilar.
1 Paul, an apostle, (not of men, neither by man, but by Jesus Christ, and God the Father, who raised him from the dead;) 2 And all the brethren which are with me, unto the churches of Galatia: 3 Grace be to you and peace from God the Father, and from our Lord Jesus Christ, 4 Who gave himself for our sins, that he might deliver us from this present evil world, according to the will of God and our Father: 5 To whom be glory for ever and ever. Amen.
6 I marvel that ye are so soon removed from him that called you into the grace of Christ unto another gospel: 7 Which is not another; but there be some that trouble you, and would pervert the gospel of Christ. 8 But though we, or an angel from heaven, preach any other gospel unto you than that which we have preached unto you, let him be accursed. 9 As we said before, so say I now again, If any man preach any other gospel unto you than that ye have received, let him be accursed.
10 For do I now persuade men, or God? or do I seek to please men? for if I yet pleased men, I should not be the servant of Christ. 11 But I certify you, brethren, that the gospel which was preached of me is not after man. 12 For I neither received it of man, neither was I taught it , but by the revelation of Jesus Christ. 13 For ye have heard of my conversation in time past in the Jews’ religion, how that beyond measure I persecuted the church of God, and wasted it: 14 And profited in the Jews’ religion above many my equals in mine own nation, being more exceedingly zealous of the traditions of my fathers. 15 But when it pleased God, who separated me from my mother’s womb, and called me by his grace, 16 To reveal his Son in me, that I might preach him among the heathen; immediately I conferred not with flesh and blood: 17 Neither went I up to Jerusalem to them which were apostles before me; but I went into Arabia, and returned again unto Damascus. 18 Then after three years I went up to Jerusalem to see Peter, and abode with him fifteen days. 19 But other of the apostles saw I none, save James the Lord’s brother. 20 Now the things which I write unto you, behold, before God, I lie not. 21 Afterwards I came into the regions of Syria and Cilicia; 22 And was unknown by face unto the churches of Judaea which were in Christ: 23 But they had heard only, That he which persecuted us in times past now preacheth the faith which once he destroyed. 24 And they glorified God in me.
