22–BOB
Mulkni himoya qilish toʻgʻrisida qonun–qoidalar
1 Birortasi mol yoki qoʻyni oʻgʻirlab, soʻysa yoki sotsa, molning evaziga oʻgʻri beshta mol, qoʻyning evaziga toʻrtta qoʻy toʻlasin. 2-4 Oʻgʻirlangan hayvonni oʻgʻri qaytarishi kerak boʻlsa–yu, lekin tovon toʻlay olmasa, u oʻgʻirlagan hayvon evaziga qul qilib sotilsin. Oʻgʻirlangan hayvon tiriklayin oʻgʻrining qoʻlida topilsa, topilgan hayvon mol boʻladimi yo eshak yoki qoʻy boʻladimi, ikki baravar qilib tovon toʻlasin.
Birortasi kechasi devor teshayotgan oʻgʻrini koʻrib qolib, oʻgʻrini urib oʻldirib qoʻysa, oʻgʻrini oʻldirgan odam aybdor emas. Agar oʻgʻrilik kunduzi sodir boʻlsa, qon toʻkkan odam aybdor boʻladi.
5 Agar birortasi birovning dalasiga yoki uzumzoriga chorvasini oʻtlatgani qoʻyib yuborsa, chorva ekinzorni yoki uzumzorni payhon qilsa, chorva egasi oʻzining dalasidan yoki uzumzoridan yaxshi hosilini dalaning egasiga qaytarib berishi lozim.
6 Agar birortasi olov yoqsa, olov changalzor boʻylab birovning dalasiga oʻtib, oʻsayotgan donni yoki oʻrib, bogʻlab qoʻyilgan gʻallani yondirib yuborsa, olov yoqqan odam hamma zararni qoplashi lozim.
7 Birortasi pulini yoki buyumini qoʻshnisiga saqlash uchun bersa, ammo shular qoʻshnisining uyidan oʻgʻirlanib, oʻgʻri topilsa, oʻgʻri ikki baravar qilib toʻlashi kerak. 8 Oʻgʻri topilmasa, uy egasi hakamlar huzuriga kelib:
— Qoʻshnimning mulkiga qoʻlimni tekkizmaganman, — deb qasam ichsin.
9 Kimdir yoʻqotib qoʻygan biror buyumi, moli, eshagi, qoʻyi, kiyimi toʻgʻrisida qoʻshnisi bilan janjallashib qolsa, bu meniki, deb daʼvo qilsa, ikkovi ham, ajrim qilamiz deb, hakamlar huzuriga borsin. Hakamlar aybdor deb topgan odam buyum egasiga ikki baravar tovon toʻlashi kerak.
10 Birortasi qoʻshnisiga eshagini yo molini yoki qoʻyini yoxud boshqa hayvonini qarab turgani bersa–yu, oʻsha hayvon oʻlib qolsa, yoki shikastlansa, yoki oʻgʻirlab olib ketilgan boʻlsa, lekin guvoh boʻlmasa , 11 olgan odam hayvon egasiga: «Xudo haqi, aybim yoʻq», deb qasam ichsin. Hayvon egasi qasamga ishonsin, qoʻshnisi tovon toʻlamasin. 12 Bordi–yu, oʻsha hayvon qoʻshnisining aybi bilan oʻgʻirlangan boʻlsa, qoʻshnisi hayvon egasiga tovon toʻlasin. 13 Agarda hayvonni biror yirtqich tilka–pora qilgan boʻlsa, dalil qilib burdalarini koʻrsatsin. Burdalangan boʻlaklari uchun u tovon toʻlamaydi.
14 Birortasi boshqasining hayvonini soʻrab olgan boʻlsa–yu, hayvon shikastlansa yoki oʻlsa, lekin oʻsha paytda egasi hayvonning oldida boʻlmasa, soʻrab olgan odam hayvon uchun tovon toʻlasin. 15 Agar oʻshanda egasi oʻz hayvoni yonida boʻlsa, tovon toʻlamasin. Agar hayvon yollab olingan boʻlsa, yollangan bahosi toʻlansin.
Axloq va din toʻgʻrisida qonun–qoidalar
16 Kimki voyaga yetgan va unashtirilmagan qizni zoʻrlab, u bilan yotsa, oʻsha odam u qiz uchun qalin bersin, oʻsha qizga uylansin. 17 Agar otasi qizni oʻsha odamga berishga rozi boʻlmasa, oʻsha odam voyaga yetgan qizlarga beriladigan miqdordagi pulni qizning oilasiga toʻlasin.
18 Jodugarlarni tirik qoldirmanglar.
19 Hayvon bilan jinsiy aloqa qilgan odamning jazosi oʻlimdir.
20 Faqat Men, Egangizgagina qurbonlik keltiringlar. Mendan boshqa xudolarga qurbonlik keltirgan odamni oʻlimga hukm qilinglar.
21 Musofirni ezib, unga zulm oʻtkazmanglar. Oʻzlaringiz ham Misrda musofir boʻlgan edingizlar.
22 Bevalarga va yetimlarga jabr qilmanglar. 23 Agar shunday qilsangiz, ular Menga yolvoradilar. Men ularning nolalarini eshitaman. 24 Men qattiq gʻazablanib, erkaklaringizga qirgʻin keltiraman. Oqibatda xotinlaringiz beva, bolalaringiz yetim boʻlib qoladi.
25 Mening xalqimdan birorta kambagʻalga qarz bersangiz, qarz beruvchi sifatida uni siquvga olmanglar, undan foiz talab qilmanglar. 26 Agar qoʻshningizning toʻnini garovga olgan boʻlsangiz, kun botmasdan oldin toʻnini qaytarib bering. 27 Oʻsha toʻn qoʻshningizning bittayu bitta yopinchigʻidir. Boʻlmasa, qoʻshningiz nimani yopinib uxlaydi?! U Menga yolvorganda, eshitaman. Men rahmdilman.
28 Men, Xudoyingizni xoʻrlamanglar, oqsoqollaringizdan birontasini ham qargʻamanglar.
29 Xirmoningizning hosilidan, zaytun moyi va sharobdan Menga nazr qilishni kechiktirmanglar.
Toʻngʻich oʻgʻillaringizni Menga bagʻishlanglar . 30 Mol va qoʻy–echkilaringizning birinchi erkak bolasini ham Menga bagʻishlanglar. Ular yetti kun onasi bilan boʻlsin, sakkizinchi kuni esa ularni Menga nazr qilinglar.
31 Sizlar Mening muqaddas xalqim boʻlinglar. Dalada yirtqich tilka–pora qilgan hayvonning goʻshtini oʻzlaringiz yemanglar, itlarga beringlar.
1 If a man shall steal an ox, or a sheep, and kill it, or sell it; he shall restore five oxen for an ox, and four sheep for a sheep.
2 ¶ If a thief be found breaking up, and be smitten that he die, there shall no blood be shed for him. 3 If the sun be risen upon him, there shall be blood shed for him; for he should make full restitution; if he have nothing, then he shall be sold for his theft. 4 If the theft be certainly found in his hand alive, whether it be ox, or ass, or sheep; he shall restore double.
5 ¶ If a man shall cause a field or vineyard to be eaten, and shall put in his beast, and shall feed in another man’s field; of the best of his own field, and of the best of his own vineyard, shall he make restitution.
6 ¶ If fire break out, and catch in thorns, so that the stacks of corn, or the standing corn, or the field, be consumed therewith; he that kindled the fire shall surely make restitution.
7 ¶ If a man shall deliver unto his neighbour money or stuff to keep, and it be stolen out of the man’s house; if the thief be found, let him pay double. 8 If the thief be not found, then the master of the house shall be brought unto the judges, to see whether he have put his hand unto his neighbour’s goods. 9 For all manner of trespass, whether it be for ox, for ass, for sheep, for raiment, or for any manner of lost thing, which another challengeth to be his, the cause of both parties shall come before the judges; and whom the judges shall condemn, he shall pay double unto his neighbour. 10 If a man deliver unto his neighbour an ass, or an ox, or a sheep, or any beast, to keep; and it die, or be hurt, or driven away, no man seeing it: 11 Then shall an oath of the LORD be between them both, that he hath not put his hand unto his neighbour’s goods; and the owner of it shall accept thereof , and he shall not make it good. 12 And if it be stolen from him, he shall make restitution unto the owner thereof. 13 If it be torn in pieces, then let him bring it for witness, and he shall not make good that which was torn.
14 ¶ And if a man borrow ought of his neighbour, and it be hurt, or die, the owner thereof being not with it, he shall surely make it good. 15 But if the owner thereof be with it, he shall not make it good: if it be an hired thing , it came for his hire.
16 ¶ And if a man entice a maid that is not betrothed, and lie with her, he shall surely endow her to be his wife. 17 If her father utterly refuse to give her unto him, he shall pay money according to the dowry of virgins.
18 ¶ Thou shalt not suffer a witch to live.
19 ¶ Whosoever lieth with a beast shall surely be put to death.
20 ¶ He that sacrificeth unto any god, save unto the LORD only, he shall be utterly destroyed.
21 ¶ Thou shalt neither vex a stranger, nor oppress him: for ye were strangers in the land of Egypt.
22 ¶ Ye shall not afflict any widow, or fatherless child. 23 If thou afflict them in any wise, and they cry at all unto me, I will surely hear their cry; 24 And my wrath shall wax hot, and I will kill you with the sword; and your wives shall be widows, and your children fatherless.
25 ¶ If thou lend money to any of my people that is poor by thee, thou shalt not be to him as an usurer, neither shalt thou lay upon him usury. 26 If thou at all take thy neighbour’s raiment to pledge, thou shalt deliver it unto him by that the sun goeth down: 27 For that is his covering only, it is his raiment for his skin: wherein shall he sleep? and it shall come to pass, when he crieth unto me, that I will hear; for I am gracious.
28 ¶ Thou shalt not revile the gods, nor curse the ruler of thy people.
29 ¶ Thou shalt not delay to offer the first of thy ripe fruits, and of thy liquors: the firstborn of thy sons shalt thou give unto me. 30 Likewise shalt thou do with thine oxen, and with thy sheep: seven days it shall be with his dam; on the eighth day thou shalt give it me.
31 ¶ And ye shall be holy men unto me: neither shall ye eat any flesh that is torn of beasts in the field; ye shall cast it to the dogs.
