2–БОБ
Бечораҳолни эзган золимларнинг қисмати
1 Эй тўшагида ётиб, ёвузликни режалаштирганлар!
Сизнинг ҳолингизга вой!
Тонг отганда сиз
Режаларингизни амалга оширасиз.
Ҳа, бу сизнинг қўлингиздан келади.
2 Сизлар бировнинг экинзорига кўз олайтириб,
Уни тортиб оласиз.
Бировнинг уйини ёқтириб қолиб,
Уни ўзингизники қилиб оласиз.
Бирини ўз уйидан,
Бошқасини мерос қилиб олган еридан маҳрум этасиз.
3 Шу сабабдан Эгамиз демоқда:
“Мен сизларга қарши фалокатни режа қиляпман.
Сизлар бўйинтуруқдан қочиб қутулолмайсиз,
Бурнингизни осмонга кўтариб юрмайсиз.
Бу оғир дамлар бўлади.”
4 Ўша вақт келганда, сизларни масхара қилиб,
Одамлар шундай аччиқ марсия куйлашади:
“Биз меросимиздан маҳрум бўлдик!
Далаларимиз душманларга бўлиб берилди.
Энди биз бутунлай хароб бўлдик!”
5 Шундай экан,
Эгамизнинг халқи қайтадан бўлганда юртни,
Улуш қилиб олмайсиз сиз бир парча ерни.
6 Сизлар менга ақл ўргатиб деяпсиз:
“Бизга ақл ўргатма!
Нафасингни иссиқ қил,
Биз шарманда бўлмаймиз.”
7 Эй Ёқуб насли , сизлар айтасиз:
“Наҳотки Эгамизнинг сабри тугаган бўлса?!
Наҳотки Худо шундай ишларни қилса?!”
Бу сўзларни айтишингиз жоизми?!
Ахир, Худонинг сўзлари тўғри одамга яхшилик келтиради–ку!
8 Эгамиз демоқда:
“Сизлар ўз халқингизга зулм қилдингиз!
Хотиржам юрган одамнинг қадамини пойладингиз.
Жангда талафот кўрган одамга ўхшатиб,
Унинг эгнидаги тўнини ечиб олдингиз.
9 Халқимнинг аёлларини шинам уйларидан чиқариб юбордингиз,
Фарзандларининг насибасини Менинг юртимдан уздингиз .
10 Қани, туринглар, кетинглар бу ердан!
Ором топа олмайсиз энди бу юртда!
Ахир, қилган гуноҳларингиз юртимни ҳаром қилди,
Юртимнинг хароб бўлишига сабаб бўлди.
11 Борди–ю, олдингизга ёлғончи одам келса,
— Шароб, бўзадан ваъз айтаман, — деб айтса,
Сизлар уни пайғамбар дея қабул қиласиз!
Умидбахш ваъда
12 Эй Ёқуб насли ,
Мен сизларни албатта йиғаман,
Эй Исроилнинг омон қолганлари,
Мен сизларни тўплаб оламан.
Қўрадаги қўйлардай, яйловдаги сурувдай,
Сизларни Мен бир жойга йиғаман.
Ўшанда юртингиз одамларга тўлиб–тошади.
13 Мен Йўлбошчингиз бўлиб, сизларга йўл очаман,
Сизларни сургундан олиб чиқаман.
Сизлар шаҳар дарвозасидан чиқиб кетасиз.
Мен, Шоҳингиз сизларни бошлаб бораман.
Мен, Эгангиз, олдинда юраман.”
2–БОБ
Бечораҳолни эзган золимларнинг қисмати
1 Эй тўшагида ётиб, ёвузликни режалаштирганлар!
Сизнинг ҳолингизга вой!
Тонг отганда сиз
Режаларингизни амалга оширасиз.
Ҳа, бу сизнинг қўлингиздан келади.
2 Сизлар бировнинг экинзорига кўз олайтириб,
Уни тортиб оласиз.
Бировнинг уйини ёқтириб қолиб,
Уни ўзингизники қилиб оласиз.
Бирини ўз уйидан,
Бошқасини мерос қилиб олган еридан маҳрум этасиз.
3 Шу сабабдан Эгамиз демоқда:
“Мен сизларга қарши фалокатни режа қиляпман.
Сизлар бўйинтуруқдан қочиб қутулолмайсиз,
Бурнингизни осмонга кўтариб юрмайсиз.
Бу оғир дамлар бўлади.”
4 Ўша вақт келганда, сизларни масхара қилиб,
Одамлар шундай аччиқ марсия куйлашади:
“Биз меросимиздан маҳрум бўлдик!
Далаларимиз душманларга бўлиб берилди.
Энди биз бутунлай хароб бўлдик!”
5 Шундай экан,
Эгамизнинг халқи қайтадан бўлганда юртни,
Улуш қилиб олмайсиз сиз бир парча ерни.
6 Сизлар менга ақл ўргатиб деяпсиз:
“Бизга ақл ўргатма!
Нафасингни иссиқ қил,
Биз шарманда бўлмаймиз.”
7 Эй Ёқуб насли , сизлар айтасиз:
“Наҳотки Эгамизнинг сабри тугаган бўлса?!
Наҳотки Худо шундай ишларни қилса?!”
Бу сўзларни айтишингиз жоизми?!
Ахир, Худонинг сўзлари тўғри одамга яхшилик келтиради–ку!
8 Эгамиз демоқда:
“Сизлар ўз халқингизга зулм қилдингиз!
Хотиржам юрган одамнинг қадамини пойладингиз.
Жангда талафот кўрган одамга ўхшатиб,
Унинг эгнидаги тўнини ечиб олдингиз.
9 Халқимнинг аёлларини шинам уйларидан чиқариб юбордингиз,
Фарзандларининг насибасини Менинг юртимдан уздингиз .
10 Қани, туринглар, кетинглар бу ердан!
Ором топа олмайсиз энди бу юртда!
Ахир, қилган гуноҳларингиз юртимни ҳаром қилди,
Юртимнинг хароб бўлишига сабаб бўлди.
11 Борди–ю, олдингизга ёлғончи одам келса,
— Шароб, бўзадан ваъз айтаман, — деб айтса,
Сизлар уни пайғамбар дея қабул қиласиз!
Умидбахш ваъда
12 Эй Ёқуб насли ,
Мен сизларни албатта йиғаман,
Эй Исроилнинг омон қолганлари,
Мен сизларни тўплаб оламан.
Қўрадаги қўйлардай, яйловдаги сурувдай,
Сизларни Мен бир жойга йиғаман.
Ўшанда юртингиз одамларга тўлиб–тошади.
13 Мен Йўлбошчингиз бўлиб, сизларга йўл очаман,
Сизларни сургундан олиб чиқаман.
Сизлар шаҳар дарвозасидан чиқиб кетасиз.
Мен, Шоҳингиз сизларни бошлаб бораман.
Мен, Эгангиз, олдинда юраман.”
