2–БОБ
Юнус балиқ қорнида ибодат қилади
1 Юнусни ютсин деб, Эгамиз наҳанг балиқни юборди. Юнус уч кечаю уч кундуз балиқ қорнида қолди.
2 Юнус балиқнинг қорнида экан, ўзининг Эгаси Худога шундай деб ибодат қилди:

3 “Эй Эгам, қайғули дамларимда
Сенга қилдим илтижо,
Илтижоларимни Сен эшитдинг.
Ўликлар диёрининг қаъридан фарёд кўтардим,
Сен эшитдинг овозларимни.
4 Мени отгандинг тубсиз чуқурга,
Денгиз бағрига,
Мени қуршаб олганди сувнинг гирдоби.
Сенинг тўлқинларинг
Ўтгандилар устимдан босиб.
5 Сенинг ҳузурингдан қувилганман,
Дедим ўшанда,
Лекин муқаддас Маъбадингни
Яна кўраман!
6 Сувлар мени бўғзимгача кўмганди,
Тубсиз денгиз атрофимни ўради.
Денгиз ўтлари бошимга ўралиб қолди.
7 Тоғларнинг тубига чўккандим —
Занжирлари билан то абад менга тўсиқ қўйган жойга .
Сен эса, эй Эгам Худо,
Жонимни ўша жойдан қутқардинг!
8 Эй Эгам, ҳаётим онлари тугай деганда,
Мен Сени эсладим.
Илтижоларим Сенгача,
Муқаддас Маъбадинггача етиб борди.
9 Сохта, бемаъни бутларга сиғинадиганлар
Сенга бўлган садоқатидан воз кечдилар!
10 Мен эса шукрона айтиб,
Сенга қурбонлик келтираман.
Атаган назрларимни адо этаман.
Эй Эгам, нажот фақат Сендандир!”

11 Эгамиз шундан кейин наҳанг балиққа амр берган эди, наҳанг балиқ Юнусни қуруқликка чиқариб қўйди.
2–БОБ
Юнус балиқ қорнида ибодат қилади
1 Юнусни ютсин деб, Эгамиз наҳанг балиқни юборди. Юнус уч кечаю уч кундуз балиқ қорнида қолди.
2 Юнус балиқнинг қорнида экан, ўзининг Эгаси Худога шундай деб ибодат қилди:

3 “Эй Эгам, қайғули дамларимда
Сенга қилдим илтижо,
Илтижоларимни Сен эшитдинг.
Ўликлар диёрининг қаъридан фарёд кўтардим,
Сен эшитдинг овозларимни.
4 Мени отгандинг тубсиз чуқурга,
Денгиз бағрига,
Мени қуршаб олганди сувнинг гирдоби.
Сенинг тўлқинларинг
Ўтгандилар устимдан босиб.
5 Сенинг ҳузурингдан қувилганман,
Дедим ўшанда,
Лекин муқаддас Маъбадингни
Яна кўраман!
6 Сувлар мени бўғзимгача кўмганди,
Тубсиз денгиз атрофимни ўради.
Денгиз ўтлари бошимга ўралиб қолди.
7 Тоғларнинг тубига чўккандим —
Занжирлари билан то абад менга тўсиқ қўйган жойга .
Сен эса, эй Эгам Худо,
Жонимни ўша жойдан қутқардинг!
8 Эй Эгам, ҳаётим онлари тугай деганда,
Мен Сени эсладим.
Илтижоларим Сенгача,
Муқаддас Маъбадинггача етиб борди.
9 Сохта, бемаъни бутларга сиғинадиганлар
Сенга бўлган садоқатидан воз кечдилар!
10 Мен эса шукрона айтиб,
Сенга қурбонлик келтираман.
Атаган назрларимни адо этаман.
Эй Эгам, нажот фақат Сендандир!”

11 Эгамиз шундан кейин наҳанг балиққа амр берган эди, наҳанг балиқ Юнусни қуруқликка чиқариб қўйди.