13–БОБ
Зиғир толасидан тўқилган қийиқча
1 Эгамиз менга шундай деди: “Бор, ўзинг учун зиғир қийиқча сотиб ол. Уни белингга боғла, аммо сувга теккизма.” 2 Эгамизнинг амрига биноан, мен қийиқча сотиб олиб, белимга боғлаб олдим. 3 Кейин Эгамиз менга шу сўзини аён қилди: 4 “Сотиб олган белингдаги қийиқчани қўлингга олгин–у, Поро анҳорининг бўйига туш. Қийиқчани қоянинг ёриқ жойига яшириб қўй.” 5 Мен Эгамиз буюрганидек қилдим. Қийиқчани Поро анҳорининг бўйига яшириб қўйдим. 6 Орадан анча кун ўтгандан сўнг, Эгамиз менга шундай деди: “Қани, Поро анҳорининг бўйига бор, Менинг амримга биноан, у ерга яшириб қўйган қийиқчангни олиб кел.” 7 Шунда мен бориб, қийиқчани ўзим яшириб қўйган жойдан ковлаб олдим. Аммо қийиқча чириб кетган, ҳеч нарсага ярамайдиган бўлиб қолган эди.
8 Шунда Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди. 9 Эгамиз шундай демоқда: “Мен Яҳудо халқининг мағрурлигини ва Қуддус аҳолисининг такаббурлигини қийиқча каби чиритаман. 10 Бу фосиқ халқ сўзларимни эшитишдан бош тортди, ёвуз юрагининг ўжарликларига итоат қилди. Бегона худоларга эргашди, уларга хизмат қилиб, сажда этди. Улар ўша чириб кетган қийиқча каби, ҳеч нарсага ярамайдиган бўлиб қоладилар. 11 Қийиқча одамнинг белига ёпишиб тургани каби, Мен жамики Исроил ва Яҳудо халқларини Ўзимга яқин тутар эдим: улар Менинг халқим бўлишади, Менга шон–шуҳрат, олқишлар ва шараф келтиришади деб, шундай қилган эдим. Аммо улар Менга қулоқ солмадилар.” Эгамизнинг каломи шудир.
Шароб учун мешлар
12 Исроил халқининг Худоси — Эгамиз менга шундай деди: “Эй Еремиё, халққа айт: «Шароб мешлари шароб билан тўлдирилиши керак.» Борди–ю, улар сенга: «Шароб мешлари шароб билан тўлдирилиши кераклигини ўзимиз ҳам биламиз», деб айтишса, 13 сен уларга шундай деб жавоб бер: «Эгамиз демоқда: Мен бу юртдаги ҳамма одамларни маст қиламан. Довуд тахтида ўтирган шоҳдан тортиб, руҳонийлар, пайғамбарлар ва Қуддуснинг бутун аҳолисигача — ҳаммасини маст қиламан. 14 Мен уларни бир–бирларига, ота–оналарни болаларига қарши қилиб қўяман, — деб айтмоқда Эгамиз. — Уларни аямай йўқ қилиб ташлайман, уларга ачинмайман, раҳм–шафқат қилмайман.»”
Еремиё такаббурлик оқибатлари ҳақида огоҳлантиради
15 Эшитинглар, қулоқ солинглар,
Катта кетманглар,
Зотан, Эгамиз гапирмоқда.
16 Худо устингизга зулмат юбормасдан олдин,
Қоронғи қирларда қоқилмасингиздан олдин,
Эгангиз Худони улуғланг.
Акс ҳолда, сиз кутаётган ёруғликни
У зулматга айлантиради,
Ўша ёруғликни тим қоронғи қилади.
17 Агар сиз гапларимга қулоқ солмасангиз,
Мағрурлигингиз учун қалбим пинҳон йиғлайди.
Мен аччиқ–аччиқ кўз ёш тўкаман,
Ахир, Эгамизнинг қўйлари
Асирликка олиб кетилади.
18 Эгамиз менга деди:
“Шоҳга ва она маликага шундай дегин:
«Тахтдан тушинглар,
Ахир, чиройли тожингиз
Бошингиздан тушиб кетди.»
19 Нагав чўлидаги шаҳарлар беркитилган,
Дарвозаларни очадиган кимса йўқ.
Яҳудо халқи асирликка олиб кетилди,
Ҳа, бутун халқ сургун қилинди.”
20 Эй Қуддус, шимолдан келаётганларга бир қара!
Қани сенинг чиройли қўйларинг?
Қани сенга топширилган сурувинг?
21 Сен иттифоқдошларингга ўзинг устозлик қилган эдинг,
Эгамиз ўшаларни бошингга чиқарганда, нима дер экансан?
Шунда сен тўлғоқ тутган аёлдай бўлиб қоласан–ку!
Дард азобида қолиб кетасан–ку!
22 “Нега булар бошимга тушди?” дерсан.
Сен кўп гуноҳ қилдинг,
Этагинг кўтарилди, хўрландинг.
23 Ҳабашистонлик ўз терисининг рангини ўзгартира оладими?!
Қоплон ўз терисидаги холларини йўқота оладими?!
Шу сингари, сизлар ҳам яхшилик қила олмайсизлар,
Ёмонлик қилишга одатланиб қолгансизлар!
24-25 Эгамиз шундай деб айтмоқда:
“Гармсел сомонни тўзғитгандай,
Мен сизларни сочиб ташлайман.
Бу сизларнинг қисматингиздир,
Мен бошингизга ёғдирадиган кулфат шудир.
Сизлар Мени унутдингизлар,
Сохта худоларга инондингизлар.
26 Мен кўйлагингиз этагини баланд кўтараман,
Шармандангизни чиқараман.
27 Далаларда, қирларда қилган
Жирканч ишларингизни Мен кўрдим,
Зино ва шаҳвоний қийқириқларингизни эшитдим.
Уятсизларча қилган фоҳишабозлигингизнинг гувоҳи бўлдим .
Эй Қуддус, ҳолингга вой!
Қачонгача булғаниб юрасан?!”
13–БОБ
Зиғир толасидан тўқилган қийиқча
1 Эгамиз менга шундай деди: “Бор, ўзинг учун зиғир қийиқча сотиб ол. Уни белингга боғла, аммо сувга теккизма.” 2 Эгамизнинг амрига биноан, мен қийиқча сотиб олиб, белимга боғлаб олдим. 3 Кейин Эгамиз менга шу сўзини аён қилди: 4 “Сотиб олган белингдаги қийиқчани қўлингга олгин–у, Поро анҳорининг бўйига туш. Қийиқчани қоянинг ёриқ жойига яшириб қўй.” 5 Мен Эгамиз буюрганидек қилдим. Қийиқчани Поро анҳорининг бўйига яшириб қўйдим. 6 Орадан анча кун ўтгандан сўнг, Эгамиз менга шундай деди: “Қани, Поро анҳорининг бўйига бор, Менинг амримга биноан, у ерга яшириб қўйган қийиқчангни олиб кел.” 7 Шунда мен бориб, қийиқчани ўзим яшириб қўйган жойдан ковлаб олдим. Аммо қийиқча чириб кетган, ҳеч нарсага ярамайдиган бўлиб қолган эди.
8 Шунда Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди. 9 Эгамиз шундай демоқда: “Мен Яҳудо халқининг мағрурлигини ва Қуддус аҳолисининг такаббурлигини қийиқча каби чиритаман. 10 Бу фосиқ халқ сўзларимни эшитишдан бош тортди, ёвуз юрагининг ўжарликларига итоат қилди. Бегона худоларга эргашди, уларга хизмат қилиб, сажда этди. Улар ўша чириб кетган қийиқча каби, ҳеч нарсага ярамайдиган бўлиб қоладилар. 11 Қийиқча одамнинг белига ёпишиб тургани каби, Мен жамики Исроил ва Яҳудо халқларини Ўзимга яқин тутар эдим: улар Менинг халқим бўлишади, Менга шон–шуҳрат, олқишлар ва шараф келтиришади деб, шундай қилган эдим. Аммо улар Менга қулоқ солмадилар.” Эгамизнинг каломи шудир.
Шароб учун мешлар
12 Исроил халқининг Худоси — Эгамиз менга шундай деди: “Эй Еремиё, халққа айт: «Шароб мешлари шароб билан тўлдирилиши керак.» Борди–ю, улар сенга: «Шароб мешлари шароб билан тўлдирилиши кераклигини ўзимиз ҳам биламиз», деб айтишса, 13 сен уларга шундай деб жавоб бер: «Эгамиз демоқда: Мен бу юртдаги ҳамма одамларни маст қиламан. Довуд тахтида ўтирган шоҳдан тортиб, руҳонийлар, пайғамбарлар ва Қуддуснинг бутун аҳолисигача — ҳаммасини маст қиламан. 14 Мен уларни бир–бирларига, ота–оналарни болаларига қарши қилиб қўяман, — деб айтмоқда Эгамиз. — Уларни аямай йўқ қилиб ташлайман, уларга ачинмайман, раҳм–шафқат қилмайман.»”
Еремиё такаббурлик оқибатлари ҳақида огоҳлантиради
15 Эшитинглар, қулоқ солинглар,
Катта кетманглар,
Зотан, Эгамиз гапирмоқда.
16 Худо устингизга зулмат юбормасдан олдин,
Қоронғи қирларда қоқилмасингиздан олдин,
Эгангиз Худони улуғланг.
Акс ҳолда, сиз кутаётган ёруғликни
У зулматга айлантиради,
Ўша ёруғликни тим қоронғи қилади.
17 Агар сиз гапларимга қулоқ солмасангиз,
Мағрурлигингиз учун қалбим пинҳон йиғлайди.
Мен аччиқ–аччиқ кўз ёш тўкаман,
Ахир, Эгамизнинг қўйлари
Асирликка олиб кетилади.
18 Эгамиз менга деди:
“Шоҳга ва она маликага шундай дегин:
«Тахтдан тушинглар,
Ахир, чиройли тожингиз
Бошингиздан тушиб кетди.»
19 Нагав чўлидаги шаҳарлар беркитилган,
Дарвозаларни очадиган кимса йўқ.
Яҳудо халқи асирликка олиб кетилди,
Ҳа, бутун халқ сургун қилинди.”
20 Эй Қуддус, шимолдан келаётганларга бир қара!
Қани сенинг чиройли қўйларинг?
Қани сенга топширилган сурувинг?
21 Сен иттифоқдошларингга ўзинг устозлик қилган эдинг,
Эгамиз ўшаларни бошингга чиқарганда, нима дер экансан?
Шунда сен тўлғоқ тутган аёлдай бўлиб қоласан–ку!
Дард азобида қолиб кетасан–ку!
22 “Нега булар бошимга тушди?” дерсан.
Сен кўп гуноҳ қилдинг,
Этагинг кўтарилди, хўрландинг.
23 Ҳабашистонлик ўз терисининг рангини ўзгартира оладими?!
Қоплон ўз терисидаги холларини йўқота оладими?!
Шу сингари, сизлар ҳам яхшилик қила олмайсизлар,
Ёмонлик қилишга одатланиб қолгансизлар!
24-25 Эгамиз шундай деб айтмоқда:
“Гармсел сомонни тўзғитгандай,
Мен сизларни сочиб ташлайман.
Бу сизларнинг қисматингиздир,
Мен бошингизга ёғдирадиган кулфат шудир.
Сизлар Мени унутдингизлар,
Сохта худоларга инондингизлар.
26 Мен кўйлагингиз этагини баланд кўтараман,
Шармандангизни чиқараман.
27 Далаларда, қирларда қилган
Жирканч ишларингизни Мен кўрдим,
Зино ва шаҳвоний қийқириқларингизни эшитдим.
Уятсизларча қилган фоҳишабозлигингизнинг гувоҳи бўлдим .
Эй Қуддус, ҳолингга вой!
Қачонгача булғаниб юрасан?!”
