14–БОБ
1 Самария аҳолиси ўз Худосига қарши бош кўтарди,
Энди улар гуноҳининг жазосини тортади.
Улар қиличдан ҳалок бўлади,
Гўдакларини душманлар ерга уриб ўлдиради,
Ҳомиладор аёлларнинг қоринларини ёради.
Хўшея Исроил халқига хитоб қилади
2 Эй Исроил, Эганг Худога қайтгин!
Ахир, гуноҳ туфайли сен қуладинг.
3 Гапингни тайёрлаб, Эгамизга қайт.
Сен Унга шундай деб айт:
“Гуноҳларимиздан кечиб юборгин,
Ибодатимизни қабул қилгин.
Қурбонгоҳингда буқаларни қурбонлик қилгандай,
Биз Сенга мадҳиямизни назр қиламиз.
4 Оссурия бизга нажот бермайди,
Биз жанговар отларга минмаймиз.
Қўл билан ясалган бутларни
Энди биз «худоларимиз» деб атамаймиз.
Эй Эгамиз, биз — етимларга
Фақат Сен раҳм–шафқат қиласан.”
Исроилга Эгамиз янги ҳаёт ваъда қилади
5 Эгамиз шундай дейди:
“Мен халқимга шифо бериб,
Уларни бевафоликдан қайтараман,
Уларга қайта кўнгил қўяман,
Мен жаҳлдан тушдим.
6 Мен Исроил учун шудрингдай бўламан,
Шунда Исроил нилуфардай очилади,
Лубнон ўрмонидай томир отади.
7 Уларнинг новдалари ўсиб чиқади,
Зайтун дарахтидек кўркам бўлади,
Лубнон садридай муаттар ҳид таратади.
8 Уларнинг соясида халқлар яшайди.
Исроил мўл буғдой етиштиради,
Улар узумзордай кўп ҳосил беришади,
Лубнон шаробидай машҳур бўлишади.
9 Эй Эфрайим , Мен бутларингга асло ўхшамайман!
Сенинг ибодатларингга жавоб бераман,
Сенга ғамхўрлик қиламан.
Мен доим яшил сарв дарахти кабидирман ,
Олган мўл ҳосилингнинг манбаидирман.”
Хотима
10 Ким доно бўлса,
Бу ерда ёзилган сўзларни тушунади,
Ким фаҳм–фаросатли бўлса,
Буларнинг ҳаммасини англаб олади.
Эгамизнинг йўллари тўғридир.
Солиҳлар Унинг йўлларидан юради,
Исёнчилар эса қоқилиб тушади.
14–БОБ
1 Самария аҳолиси ўз Худосига қарши бош кўтарди,
Энди улар гуноҳининг жазосини тортади.
Улар қиличдан ҳалок бўлади,
Гўдакларини душманлар ерга уриб ўлдиради,
Ҳомиладор аёлларнинг қоринларини ёради.
Хўшея Исроил халқига хитоб қилади
2 Эй Исроил, Эганг Худога қайтгин!
Ахир, гуноҳ туфайли сен қуладинг.
3 Гапингни тайёрлаб, Эгамизга қайт.
Сен Унга шундай деб айт:
“Гуноҳларимиздан кечиб юборгин,
Ибодатимизни қабул қилгин.
Қурбонгоҳингда буқаларни қурбонлик қилгандай,
Биз Сенга мадҳиямизни назр қиламиз.
4 Оссурия бизга нажот бермайди,
Биз жанговар отларга минмаймиз.
Қўл билан ясалган бутларни
Энди биз «худоларимиз» деб атамаймиз.
Эй Эгамиз, биз — етимларга
Фақат Сен раҳм–шафқат қиласан.”
Исроилга Эгамиз янги ҳаёт ваъда қилади
5 Эгамиз шундай дейди:
“Мен халқимга шифо бериб,
Уларни бевафоликдан қайтараман,
Уларга қайта кўнгил қўяман,
Мен жаҳлдан тушдим.
6 Мен Исроил учун шудрингдай бўламан,
Шунда Исроил нилуфардай очилади,
Лубнон ўрмонидай томир отади.
7 Уларнинг новдалари ўсиб чиқади,
Зайтун дарахтидек кўркам бўлади,
Лубнон садридай муаттар ҳид таратади.
8 Уларнинг соясида халқлар яшайди.
Исроил мўл буғдой етиштиради,
Улар узумзордай кўп ҳосил беришади,
Лубнон шаробидай машҳур бўлишади.
9 Эй Эфрайим , Мен бутларингга асло ўхшамайман!
Сенинг ибодатларингга жавоб бераман,
Сенга ғамхўрлик қиламан.
Мен доим яшил сарв дарахти кабидирман ,
Олган мўл ҳосилингнинг манбаидирман.”
Хотима
10 Ким доно бўлса,
Бу ерда ёзилган сўзларни тушунади,
Ким фаҳм–фаросатли бўлса,
Буларнинг ҳаммасини англаб олади.
Эгамизнинг йўллари тўғридир.
Солиҳлар Унинг йўлларидан юради,
Исёнчилар эса қоқилиб тушади.
