5–БОБ
1 Эгамиз шундай дейди:
“Эй руҳонийлар, эшитинг буни!
Диққат қилгин, Исроил халқи!
Қулоқ солгин, шоҳ хонадони!
Сизнинг устингиздан ҳукм кетяпти.
Сизлар Миспахда одамлар учун тузоқ бўлдингиз,
Товур тоғида ёйилган тўр бўлдингиз.
2 Қабиҳ ишларга ботиб кетдингиз!
Мен ҳаммангизнинг адабингизни бераман.
3 Эй Эфрайим , жуда яхши биламан сени,
Исроил, Мендан яшира олмассан ўз қилмишингни.
Сен, Эфрайим, Худога бевафо бўлдинг,
Эй Исроил, ўзингни ҳаром қилдинг.
4 Мен Худойингман,
Аммо қилмишларинг Менга қайтиб келишингга йўл қўймас.
Мен, ўз Эгангни сен билмайсан,
Чунки қалбинг шаҳватга тўлган .”
5 Исроилнинг мағрурлиги ўзига қарши гувоҳлик беряпти,
У жиноятлари туфайли қулайди.
Яҳудо ҳам у билан бирга йиқилади.
6 Исроил Эгамизнинг илтифотини излайди,
Қўй–молларини қурбонлик қилади,
Аммо Эгамизни топа олмайди,
Чунки Эгамиз уни тарк этган.
7 У Эгамизга хиёнат қилди ,
Бегоналардан никоҳсиз болалар туғди.
Кўп ўтмай у мулки билан бирга хароб бўлади.
Исроил билан Яҳудо орасидаги уруш
8 Эгамиз шундай дейди:
“Бурғу чалинг Гивода!
Карнай чалинг Рамада!
Байт–Обунда бонг уринг!
Эй Бенямин, ортингдан душман келяпти!
9 Жазо куни Эфрайим хароб бўлади.
Исроил қабилаларига эълон қилган бу сўзларим
Албатта рўёбга чиқади.
10 Яҳудо шаҳзодалари чегарани бузган фирибгарларга ўхшайди,
Мен уларнинг устига Ўз қаҳримни жаладай ёғдираман.
11 Ахир, Эфрайим бутларга эргашишни афзал кўрди,
Энди у эзилиб, ҳукмга бардош бера олмайди.
12 Мен Эфрайимни куядай емираман,
Яҳудо халқини қуртдай кемираман.
13 Эфрайим ўз бетоблигини тушунгач,
Яҳудо ўз яраларини кўргач,
Эфрайим Оссурияга борди,
Буюк шоҳни ёрдамга чақирди.
Аммо шоҳ уларни даволай олмайди,
Яраларига шифо бера олмайди.
14 Мен Эфрайимга шердай ҳужум қиламан,
Яҳудо халқига ёш арслондай ташланаман.
Уларни Ўзим тилка–пора қиламан,
Судраб, Ўзим билан олиб кетаман.
Уларни ҳеч ким халос эта олмас.
15 Улар ўз айбини бўйнига олгунча,
Чин дилдан Менга интилгунча,
Мен Ўз маконимга қайтиб кетаман.
Балки қайғули дамларида улар Менга қайтишар.”
5–БОБ
1 Эгамиз шундай дейди:
“Эй руҳонийлар, эшитинг буни!
Диққат қилгин, Исроил халқи!
Қулоқ солгин, шоҳ хонадони!
Сизнинг устингиздан ҳукм кетяпти.
Сизлар Миспахда одамлар учун тузоқ бўлдингиз,
Товур тоғида ёйилган тўр бўлдингиз.
2 Қабиҳ ишларга ботиб кетдингиз!
Мен ҳаммангизнинг адабингизни бераман.
3 Эй Эфрайим , жуда яхши биламан сени,
Исроил, Мендан яшира олмассан ўз қилмишингни.
Сен, Эфрайим, Худога бевафо бўлдинг,
Эй Исроил, ўзингни ҳаром қилдинг.
4 Мен Худойингман,
Аммо қилмишларинг Менга қайтиб келишингга йўл қўймас.
Мен, ўз Эгангни сен билмайсан,
Чунки қалбинг шаҳватга тўлган .”
5 Исроилнинг мағрурлиги ўзига қарши гувоҳлик беряпти,
У жиноятлари туфайли қулайди.
Яҳудо ҳам у билан бирга йиқилади.
6 Исроил Эгамизнинг илтифотини излайди,
Қўй–молларини қурбонлик қилади,
Аммо Эгамизни топа олмайди,
Чунки Эгамиз уни тарк этган.
7 У Эгамизга хиёнат қилди ,
Бегоналардан никоҳсиз болалар туғди.
Кўп ўтмай у мулки билан бирга хароб бўлади.
Исроил билан Яҳудо орасидаги уруш
8 Эгамиз шундай дейди:
“Бурғу чалинг Гивода!
Карнай чалинг Рамада!
Байт–Обунда бонг уринг!
Эй Бенямин, ортингдан душман келяпти!
9 Жазо куни Эфрайим хароб бўлади.
Исроил қабилаларига эълон қилган бу сўзларим
Албатта рўёбга чиқади.
10 Яҳудо шаҳзодалари чегарани бузган фирибгарларга ўхшайди,
Мен уларнинг устига Ўз қаҳримни жаладай ёғдираман.
11 Ахир, Эфрайим бутларга эргашишни афзал кўрди,
Энди у эзилиб, ҳукмга бардош бера олмайди.
12 Мен Эфрайимни куядай емираман,
Яҳудо халқини қуртдай кемираман.
13 Эфрайим ўз бетоблигини тушунгач,
Яҳудо ўз яраларини кўргач,
Эфрайим Оссурияга борди,
Буюк шоҳни ёрдамга чақирди.
Аммо шоҳ уларни даволай олмайди,
Яраларига шифо бера олмайди.
14 Мен Эфрайимга шердай ҳужум қиламан,
Яҳудо халқига ёш арслондай ташланаман.
Уларни Ўзим тилка–пора қиламан,
Судраб, Ўзим билан олиб кетаман.
Уларни ҳеч ким халос эта олмас.
15 Улар ўз айбини бўйнига олгунча,
Чин дилдан Менга интилгунча,
Мен Ўз маконимга қайтиб кетаман.
Балки қайғули дамларида улар Менга қайтишар.”
