2–БОБ
Қиз:
1 Мен Шарон атиргулиман ,
Водийлар нилуфариман.
Йигит:
2 Менинг севгилим қизлар орасида,
Тиканлар орасидаги нилуфар гулидайдир!
Қиз:
3 Менинг севгилим йигитлар орасида,
Ўрмон дарахтлари орасидаги олма дарахтидай ажралиб турар.
Мен унинг соясида ўтириб завқ оламан,
Унинг меваси жуда шириндир.
4 У мени ўз меҳмонхонасига олиб кирди,
Мени ўз севгиси билан қоплади.
5 Майизлар едириб, менга куч бергин,
Олмалар билан қувватга тўлдиргин,
Ахир, севгилимнинг ишқи дардида ёнмоқдаман.
6 Унинг чап қўли бошим остидадир,
Ўнг қўли билан эса мени қучоқлайди!
7 Эй Қуддус қизлари,
Кийигу ёввойи оҳулар ҳақи онт ичинг.
Вақт–соати келмагунча,
Севгини қўзғатманг, уйғотманг.
Иккинчи қўшиқ
Қиз:
8 Севгилим овози эшитиляпти,
Ана қаранглар, у келяпти.
Тоғлару қирлар оша келяпти.
9 Севгилим оҳудай, ёш кийикдайдир.
Мана, у девор ортида турибди.
Ойналардан мўралаб,
Панжаралар орасидан қараб турибди.
10 Севгилим менга шундай дейди:
“Тура қол, севгилим, оппоғим,
Мен билан юргин.
11 Мана қиш ўтди, ёмғирлар тўхтади.
12 Ер юзи гуллар билан қопланмоқда,
Юрт бўйлаб кабутарлар куйи эшитилмоқда,
Қўшиқ куйлаш вақти етиб келди.
13 Анжир мева тугишни бошлади,
Токлар ҳам гулга кирди.
Улар хушбўй ҳидларини таратмоқда.
Тура қол, севгилим, оппоғим,
Мен билан юргин.”
Йигит:
14 Севгилим, сен тоғларда яшайдиган,
Қояларда яширинадиган кабутардайсан.
Юзингни кўрсатгин, овозингни эшитай.
Овозинг жуда ширин, юзинг гўзалдир.
15 Қаранг, узумзоримиз гуллаб ётибди,
Кичкина тулкиларни ушланглар.
Ахир, улар узумзорларни вайрон қилади.
Қиз:
16 Севгилим меникидир, мен эса уникиман,
У нилуфарлар териб, ўз боғидан завқ олади.
17 Тонг отмай туриб, бора қол, жоним.
Баланд тоғларда сакрайдиган оҳу, кийикдай бўлиб,
Қоронғилик чекинмасдан олдин, қайтиб кета қол.