12–БОБ
Туққан аёл ва аждарҳо
1 Осмонда ажойиб бир аломат рўй берди: қуёшга бурканган бир аёл пайдо бўлди. Унинг оёқлари остида ой ва бошида ўн икки юлдузли тож бор эди. 2 Аёл ҳомиладор бўлиб, уни тўлғоқ тутар, дард билан бақирар эди.
3 Сўнгра осмонда бошқа бир аломат кўринди: етти бошли, ўнта шохли улкан қизил аждарҳо пайдо бўлди. Унинг ҳар бир бошида биттадан тожи бор эди. 4 У думи билан осмондаги юлдузларнинг учдан бир қисмини судраб, ерга улоқтирди. Аждарҳо тўлғоқ тутган аёлнинг олдига туриб олди. Чақалоқ туғилиши биланоқ аждарҳо уни ютиб юбормоқчи эди. 5 Аёл ўғил кўрди. Келажакда барча халқларни темир хивчин билан бошқарадиган бу ўғлон дарҳол олиб кетилди. У Худонинг ҳузурига, тахтга келтирилди. 6 Аёл эса чўлга қочиб борди. У ерда 1260 кун давомида аёлга ғамхўрлик қилишсин деб, Худо махсус жой ҳозирлаб қўйган эди.
7 Шундан кейин самода жанг бошланди. Микойил ва унинг фаришталари аждарҳога қарши чиқишди. Аждарҳо ҳам ўзининг фаришталари билан Микойилга қарши жанг қилди. 8 Аммо аждарҳо талафот кўрди. Унга ва унинг фаришталарига энди самода жой йўқ эди. 9 Улкан аждарҳо ерга улоқтирилди. Бутун дунёни алдаган бу алмисоқ илон иблис ва шайтон деб аталган. У ўз фаришталари билан ерга улоқтирилди.
10 Шунда мен самодан баланд овозда айтилган бу сўзларни эшитдим:
“Худойимиз нажоту қудратини аён қилди,
Мана, Унинг Шоҳлиги келди.
Худонинг Масиҳи ҳокимияти ўрнатилди.
Ахир, биродарларимизнинг туҳматчиси ерга улоқтирилди,
Ҳа, Худойимиз ҳузурида кеча–кундуз
Уларга туҳмат қилаётган иблис пастга отилди.
11 Улар Қўзининг қони туфайли,
Ўзларининг шаҳодат сўзи туфайли иблисни енгдилар.
Ҳатто ўлим хавфи остида бўлганларида жонларини аямадилар.
12 Эй осмону фалак, хурсанд бўл!
Унда яшовчилар, шодланинг!
Аммо, эй еру денгиз, сизнинг ҳолингизга вой!
Зеро, иблис олдингизга тушди.
Вақти оз қолганини билиб, у қаҳру ғазабга минди.”
13 Аждарҳо ўзининг ер юзига улоқтирилганини англагач, ўғил бола туққан аёлни таъқиб қила бошлади. 14 Аёл ўша илондан қоча олиши учун унга катта бургутнинг икки қаноти берилди. У саҳрога — уч ярим йил давомида унга ғамхўрлик қилинадиган жойга қочиб бориши керак эди. 15 Илон эса, уни сел оқизиб кетсин деб, оғзини очди–да, аёлнинг кетидан дарёдай сув оқизди. 16 Аммо ер аёлга ёрдам берди. Ер даҳанини очиб, аждарҳо оқизган дарёни ютиб юборди. 17 Аждарҳо аёлдан қаттиқ ғазабланди. У аёлнинг бошқа фарзандлари билан жанг қилгани чиқди. Аёлнинг фарзандлари — Худонинг амрига итоат қилган ва Исонинг шаҳодатига содиқ қолган одамлардир.
12–BOB
Tuqqan ayol va ajdarho
1 Osmonda ajoyib bir alomat roʻy berdi: quyoshga burkangan bir ayol paydo boʻldi. Uning oyoqlari ostida oy va boshida oʻn ikki yulduzli toj bor edi. 2 Ayol homilador boʻlib, uni toʻlgʻoq tutar, dard bilan baqirar edi.
3 Soʻngra osmonda boshqa bir alomat koʻrindi: yetti boshli, oʻnta shoxli ulkan qizil ajdarho paydo boʻldi. Uning har bir boshida bittadan toji bor edi. 4 U dumi bilan osmondagi yulduzlarning uchdan bir qismini sudrab, yerga uloqtirdi. Ajdarho toʻlgʻoq tutgan ayolning oldiga turib oldi. Chaqaloq tugʻilishi bilanoq ajdarho uni yutib yubormoqchi edi. 5 Ayol oʻgʻil koʻrdi. Kelajakda barcha xalqlarni temir xivchin bilan boshqaradigan bu oʻgʻlon darhol olib ketildi. U Xudoning huzuriga, taxtga keltirildi. 6 Ayol esa choʻlga qochib bordi. U yerda 1260 kun davomida ayolga gʻamxoʻrlik qilishsin deb, Xudo maxsus joy hozirlab qoʻygan edi.
7 Shundan keyin samoda jang boshlandi. Mikoyil va uning farishtalari ajdarhoga qarshi chiqishdi. Ajdarho ham oʻzining farishtalari bilan Mikoyilga qarshi jang qildi. 8 Ammo ajdarho talafot koʻrdi. Unga va uning farishtalariga endi samoda joy yoʻq edi. 9 Ulkan ajdarho yerga uloqtirildi. Butun dunyoni aldagan bu almisoq ilon iblis va shayton deb atalgan. U oʻz farishtalari bilan yerga uloqtirildi.
10 Shunda men samodan baland ovozda aytilgan bu soʻzlarni eshitdim:
“Xudoyimiz najotu qudratini ayon qildi,
Mana, Uning Shohligi keldi.
Xudoning Masihi hokimiyati oʻrnatildi.
Axir, birodarlarimizning tuhmatchisi yerga uloqtirildi,
Ha, Xudoyimiz huzurida kecha–kunduz
Ularga tuhmat qilayotgan iblis pastga otildi.
11 Ular Qoʻzining qoni tufayli,
Oʻzlarining shahodat soʻzi tufayli iblisni yengdilar.
Hatto oʻlim xavfi ostida boʻlganlarida jonlarini ayamadilar.
12 Ey osmonu falak, xursand boʻl!
Unda yashovchilar, shodlaning!
Ammo, ey yeru dengiz, sizning holingizga voy!
Zero, iblis oldingizga tushdi.
Vaqti oz qolganini bilib, u qahru gʻazabga mindi.”
13 Ajdarho oʻzining yer yuziga uloqtirilganini anglagach, oʻgʻil bola tuqqan ayolni taʼqib qila boshladi. 14 Ayol oʻsha ilondan qocha olishi uchun unga katta burgutning ikki qanoti berildi. U sahroga — uch yarim yil davomida unga gʻamxoʻrlik qilinadigan joyga qochib borishi kerak edi. 15 Ilon esa, uni sel oqizib ketsin deb, ogʻzini ochdi–da, ayolning ketidan daryoday suv oqizdi. 16 Ammo yer ayolga yordam berdi. Yer dahanini ochib, ajdarho oqizgan daryoni yutib yubordi. 17 Ajdarho ayoldan qattiq gʻazablandi. U ayolning boshqa farzandlari bilan jang qilgani chiqdi. Ayolning farzandlari — Xudoning amriga itoat qilgan va Isoning shahodatiga sodiq qolgan odamlardir.
