20–БОБ
Иброҳим ва Абумалек
1 Иброҳим бу ердан кўчиб, жанубга — Нагав чўли томонга йўл олди ва Кадеш билан Шур оралиғида жойлашди. Кейинроқ Гарорга кетди. У ерда бир оз яшади.
2 Иброҳим бу ердаги одамларга хотини Сорани, у менинг синглим, деб айтар эди. Гарор шоҳи Абумалек одам юбориб, Сорани саройига олдириб келди.
3 Абумалек кечаси туш кўрди. Тушида Худо зоҳир бўлиб, унга деди: “Сен мана шу хотинни олганинг учун ўласан, чунки унинг эри бор.” 4 Лекин Абумалек ҳали Сорага яқинлашмаган эди.
— Ё Раббий! — деди Абумалек. — Мен бегуноҳман–ку! Энди бегуноҳ одамни ҳам ўлдираверасанми? 5 Иброҳим менга, у менинг синглим, деди–ку! Аёлнинг ўзи ҳам, Иброҳим — менинг акам, деди. Мен бу ишни пок кўнгил билан қилдим.
6 Худо Абумалекка тушида яна деди:
— Сенинг пок кўнгилли эканингни биламан. Шу сабабдан Менга қарши гуноҳ қилишдан сени сақладим. Сорага тегишингга йўл қўймадим. 7 Энди сен бу аёлни эрига қайтариб бер. Унинг эри — пайғамбар, сен учун ибодат қилади. Шунда сен тирик қоласан. Агар бу аёлни эрига қайтариб бермасанг, шуни билиб қўйки, ўзинг ҳам, бутун оила аъзоларинг ҳам ўласизлар.
8 Эртаси куни саҳарда Абумалек ҳамма аъёнларини чақириб, уларга бўлган воқеани айтиб берди. Ҳаммалари қаттиқ ваҳимага тушдилар. 9 Кейин Абумалек Иброҳимни чақиртириб, унга деди:
— Бизни нима қилиб қўйдинг? Сенга қарши қандай гуноҳ қилибман–а?! Мен ҳам, шоҳлигим ҳам шунчалик оғир гуноҳга ботишига сен сабабчи бўлдинг! Сен менга ҳеч ким ҳеч қачон қилмаслиги керак бўлган ишни қилдинг.
10 Абумалек Иброҳимдан:
— Нимани ўйлаб бу ишни қилдинг? — деб сўради.
11 — Бу ерда ҳеч ким Худодан қўрқмайди, хотинимни тортиб олиш учун мени ўлдирадилар, деб ўйладим, — деди Иброҳим. 12 — Бунинг устига, у ҳақиқатан ҳам менинг синглим, отамиз бир, лекин онамиз бошқа–бошқа бўлгани учун унга уйланганман. 13 Худо мени отамнинг хонадонидан бегона юртларга саёҳатга олиб кетганда, хотинимга шундай деган эдим: “Қаерга борсак ҳам, мен тўғримда гапирганингда, у менинг акам, деб айтгин. Шунда менга содиқлигингни кўрсатган бўласан.”
14 Шундан кейин Абумалек мол–қўйидан, қул ва чўриларидан Иброҳимга берди. Хотини Сорани ҳам қайтариб берди.
15 — Мана, шоҳлигимга қарашли ерлар қаршингда турибди, — деди Абумалек. — Қаерда яшашни хоҳласанг, ўша жойни танлаб олавер.
16 Сорага эса шундай деди:
— Мана, акангга минг бўлак кумушни товон қилиб тўлаяпман. Бу кумушлар ёнингдагиларга сенинг поклигингни исботлайди .
17-18 Худо Сора туфайли Абумалекнинг хонадонидаги ҳамма аёлни туғмайдиган қилиб қўйган эди. Иброҳим Худога ибодат қилди. Худо Абумалекка шифо берди, шунингдек, унинг хотини ва чўриларига ҳам шифо бериб, уларни туғадиган қилди.
20–BOB
Ibrohim va Abumalek
1 Ibrohim bu yerdan koʻchib, janubga — Nagav choʻli tomonga yoʻl oldi va Kadesh bilan Shur oraligʻida joylashdi. Keyinroq Garorga ketdi. U yerda bir oz yashadi.
2 Ibrohim bu yerdagi odamlarga xotini Sorani, u mening singlim, deb aytar edi. Garor shohi Abumalek odam yuborib, Sorani saroyiga oldirib keldi.
3 Abumalek kechasi tush koʻrdi. Tushida Xudo zohir boʻlib, unga dedi: “Sen mana shu xotinni olganing uchun oʻlasan, chunki uning eri bor.” 4 Lekin Abumalek hali Soraga yaqinlashmagan edi.
— Yo Rabbiy! — dedi Abumalek. — Men begunohman–ku! Endi begunoh odamni ham oʻldiraverasanmi? 5 Ibrohim menga, u mening singlim, dedi–ku! Ayolning oʻzi ham, Ibrohim — mening akam, dedi. Men bu ishni pok koʻngil bilan qildim.
6 Xudo Abumalekka tushida yana dedi:
— Sening pok koʻngilli ekaningni bilaman. Shu sababdan Menga qarshi gunoh qilishdan seni saqladim. Soraga tegishingga yoʻl qoʻymadim. 7 Endi sen bu ayolni eriga qaytarib ber. Uning eri — paygʻambar, sen uchun ibodat qiladi. Shunda sen tirik qolasan. Agar bu ayolni eriga qaytarib bermasang, shuni bilib qoʻyki, oʻzing ham, butun oila aʼzolaring ham oʻlasizlar.
8 Ertasi kuni saharda Abumalek hamma aʼyonlarini chaqirib, ularga boʻlgan voqeani aytib berdi. Hammalari qattiq vahimaga tushdilar. 9 Keyin Abumalek Ibrohimni chaqirtirib, unga dedi:
— Bizni nima qilib qoʻyding? Senga qarshi qanday gunoh qilibman–a?! Men ham, shohligim ham shunchalik ogʻir gunohga botishiga sen sababchi boʻlding! Sen menga hech kim hech qachon qilmasligi kerak boʻlgan ishni qilding.
10 Abumalek Ibrohimdan:
— Nimani oʻylab bu ishni qilding? — deb soʻradi.
11 — Bu yerda hech kim Xudodan qoʻrqmaydi, xotinimni tortib olish uchun meni oʻldiradilar, deb oʻyladim, — dedi Ibrohim. 12 — Buning ustiga, u haqiqatan ham mening singlim, otamiz bir, lekin onamiz boshqa–boshqa boʻlgani uchun unga uylanganman. 13 Xudo meni otamning xonadonidan begona yurtlarga sayohatga olib ketganda, xotinimga shunday degan edim: “Qayerga borsak ham, men toʻgʻrimda gapirganingda, u mening akam, deb aytgin. Shunda menga sodiqligingni koʻrsatgan boʻlasan.”
14 Shundan keyin Abumalek mol–qoʻyidan, qul va choʻrilaridan Ibrohimga berdi. Xotini Sorani ham qaytarib berdi.
15 — Mana, shohligimga qarashli yerlar qarshingda turibdi, — dedi Abumalek. — Qayerda yashashni xohlasang, oʻsha joyni tanlab olaver.
16 Soraga esa shunday dedi:
— Mana, akangga ming boʻlak kumushni tovon qilib toʻlayapman. Bu kumushlar yoningdagilarga sening pokligingni isbotlaydi .
17-18 Xudo Sora tufayli Abumalekning xonadonidagi hamma ayolni tugʻmaydigan qilib qoʻygan edi. Ibrohim Xudoga ibodat qildi. Xudo Abumalekka shifo berdi, shuningdek, uning xotini va choʻrilariga ham shifo berib, ularni tugʻadigan qildi.
