5–БОБ
Самовий масканимиз
1 Биламизки, биз макон қилган бу танамиз ер юзидаги бир кулбадайдир. Бу кулба хароб бўлганда, Худо самода бизга қўл билан қурилмаган мангу бир уй беради. 2 Биз самовий масканимизга етишишни кутиб, бу ердаги кулбада, яъни танамизда оҳ чекиб юрибмиз. 3 Худо бизга самовий тана беради, руҳимиз маскансиз қолмайди. 4 Бу танамизда эканмиз, худди оғир юк остида қолгандек оҳ–нола чекамиз. Ўлишни хоҳламаганимиз учун оҳу нола қиламиз. Самовий тана дарҳол бу моддий тананинг ўрнини олишини истаймиз. Ахир, ўшанда мангу тана фоний тананинг ўрнини эгаллайди. 5 Худо бизни мана шу мақсад учун яратган ва бунга кафил сифатида бизга Муқаддас Руҳни ато қилган.
6 Биз бу танада бўлганимизда самовий масканимиздан ва Эгамиздан узоқда эканлигимизни билсак ҳам ишончимиз барқарор. 7 Ахир, биз кўзга кўринадиган нарсаларга эмас, балки имонимизга таяниб ҳаёт кечирамиз. 8 Ҳа, ишончимиз барқарор, шунинг учун бу таналаримизни ташлаб, Эгамиз билан бирга самода маскан қилишни афзал кўрамиз. 9 Хоҳ мана шу фоний танада бўлайлик, хоҳ абадий масканда бўлайлик, бизнинг мақсадимиз Эгамизни мамнун қилишдир. 10 Чунки ҳар биримиз Масиҳнинг ҳукм курсиси олдида ҳозир бўлишимиз керак. Шунда ҳар биримиз қилган яхши ёки ёмон ишларимизга яраша мукофот ёки жазо оламиз.
Худо билан ярашиш
11 Биз Худодан қўрқиш нималигини билганимиз учун бошқаларни ҳам Хушхабарга ишонишга даъват қиламиз. Биз қандай одам эканлигимиз Худога аёндир, умид қиламанки, сизлар ҳам бизнинг қандайлигимизни очиқ–ойдин биласизлар. 12 Биз ўзимизга ўзимиз тавсия бермаяпмиз. Аксинча, биз билан фахрланиш имконини сизларга беряпмиз. Шунда қалбидаги ўй–хаёлу фазилатлар билан эмас, балки ташқи қиёфаси билан мақтанадиган инсонларга сизлар ўринли жавоб бера оласизлар.
13 Агар биз бошқаларга ақлдан озгандай кўринсак, бу Худога шуҳрат келтириш учундир. Ақлимиз жойида бўлса, бу сизларнинг манфаатингиз учундир. 14 Ахир, Масиҳнинг бизга бўлган муҳаббати бизни рағбатлантиради. Бир Одам ҳамма учун ўлган бўлса, демак, биз ҳаммамиз ўлганмиз деган хулосага келдик. 15 Ҳа, Масиҳ ҳамма учун ўлди, токи яшаётганлар энди ўзлари учун эмас, балки улар учун ўлган ва тирилган Масиҳ учун яшасинлар.
16 Шу сабабдан энди биз ҳеч кимга инсоний нуқтаи назардан баҳо бермаймиз. Бир вақтлар Масиҳга ҳам инсоний нуқтаи назардан баҳо берган эдик, энди эса ундай қилмаймиз. 17 Бинобарин, ким Масиҳга тегишли бўлса, у янги ижоддир. Эски ҳаёт ўтиб кетди, янгиси эса бошланди.
18 Буларнинг ҳаммаси Худодандир. У Масиҳ орқали бизни Ўзи билан яраштирди ҳамда бошқаларга Худо билан ярашиш йўлини кўрсатиш хизматини бизга берди. 19 Ҳа, Худо инсонларни гуноҳлари учун жазоламади, аксинча, Масиҳ орқали дунёни Ўзи билан яраштирди. Ярашиш ҳақидаги бу хабарни етказишни эса бизга топширди. 20 Шундай қилиб, биз Масиҳнинг элчиларимиз, Худо биз орқали инсонларга мурожаат этяпти. Масиҳ номидан ёлворяпмиз: сизлар ҳам Худо билан ярашинглар. 21 Ахир, Худо бизни Масиҳ орқали оқлаш учун бегуноҳ Масиҳни гуноҳкорни жазолагандай, жазолади .
5–BOB
Samoviy maskanimiz
1 Bilamizki, biz makon qilgan bu tanamiz yer yuzidagi bir kulbadaydir. Bu kulba xarob boʻlganda, Xudo samoda bizga qoʻl bilan qurilmagan mangu bir uy beradi. 2 Biz samoviy maskanimizga yetishishni kutib, bu yerdagi kulbada, yaʼni tanamizda oh chekib yuribmiz. 3 Xudo bizga samoviy tana beradi, ruhimiz maskansiz qolmaydi. 4 Bu tanamizda ekanmiz, xuddi ogʻir yuk ostida qolgandek oh–nola chekamiz. Oʻlishni xohlamaganimiz uchun ohu nola qilamiz. Samoviy tana darhol bu moddiy tananing oʻrnini olishini istaymiz. Axir, oʻshanda mangu tana foniy tananing oʻrnini egallaydi. 5 Xudo bizni mana shu maqsad uchun yaratgan va bunga kafil sifatida bizga Muqaddas Ruhni ato qilgan.
6 Biz bu tanada boʻlganimizda samoviy maskanimizdan va Egamizdan uzoqda ekanligimizni bilsak ham ishonchimiz barqaror. 7 Axir, biz koʻzga koʻrinadigan narsalarga emas, balki imonimizga tayanib hayot kechiramiz. 8 Ha, ishonchimiz barqaror, shuning uchun bu tanalarimizni tashlab, Egamiz bilan birga samoda maskan qilishni afzal koʻramiz. 9 Xoh mana shu foniy tanada boʻlaylik, xoh abadiy maskanda boʻlaylik, bizning maqsadimiz Egamizni mamnun qilishdir. 10 Chunki har birimiz Masihning hukm kursisi oldida hozir boʻlishimiz kerak. Shunda har birimiz qilgan yaxshi yoki yomon ishlarimizga yarasha mukofot yoki jazo olamiz.
Xudo bilan yarashish
11 Biz Xudodan qoʻrqish nimaligini bilganimiz uchun boshqalarni ham Xushxabarga ishonishga daʼvat qilamiz. Biz qanday odam ekanligimiz Xudoga ayondir, umid qilamanki, sizlar ham bizning qandayligimizni ochiq–oydin bilasizlar. 12 Biz oʻzimizga oʻzimiz tavsiya bermayapmiz. Aksincha, biz bilan faxrlanish imkonini sizlarga beryapmiz. Shunda qalbidagi oʻy–xayolu fazilatlar bilan emas, balki tashqi qiyofasi bilan maqtanadigan insonlarga sizlar oʻrinli javob bera olasizlar.
13 Agar biz boshqalarga aqldan ozganday koʻrinsak, bu Xudoga shuhrat keltirish uchundir. Aqlimiz joyida boʻlsa, bu sizlarning manfaatingiz uchundir. 14 Axir, Masihning bizga boʻlgan muhabbati bizni ragʻbatlantiradi. Bir Odam hamma uchun oʻlgan boʻlsa, demak, biz hammamiz oʻlganmiz degan xulosaga keldik. 15 Ha, Masih hamma uchun oʻldi, toki yashayotganlar endi oʻzlari uchun emas, balki ular uchun oʻlgan va tirilgan Masih uchun yashasinlar.
16 Shu sababdan endi biz hech kimga insoniy nuqtayi nazardan baho bermaymiz. Bir vaqtlar Masihga ham insoniy nuqtayi nazardan baho bergan edik, endi esa unday qilmaymiz. 17 Binobarin, kim Masihga tegishli boʻlsa, u yangi ijoddir. Eski hayot oʻtib ketdi, yangisi esa boshlandi.
18 Bularning hammasi Xudodandir. U Masih orqali bizni Oʻzi bilan yarashtirdi hamda boshqalarga Xudo bilan yarashish yoʻlini koʻrsatish xizmatini bizga berdi. 19 Ha, Xudo insonlarni gunohlari uchun jazolamadi, aksincha, Masih orqali dunyoni Oʻzi bilan yarashtirdi. Yarashish haqidagi bu xabarni yetkazishni esa bizga topshirdi. 20 Shunday qilib, biz Masihning elchilarimiz, Xudo biz orqali insonlarga murojaat etyapti. Masih nomidan yolvoryapmiz: sizlar ham Xudo bilan yarashinglar. 21 Axir, Xudo bizni Masih orqali oqlash uchun begunoh Masihni gunohkorni jazolaganday, jazoladi .
