57–БОБ
Бутпараст Исроил халқи ҳукм қилинади
1 Эгам айтар: “Солиҳ одамлар ўлиб кетяпти,
Ҳеч ким бу ҳақда фикр юритмайди.
Тақводорлар йўқ бўляпти.
Ёвузликдан қутулсин деб,
Солиҳлар оламдан ўтяпти.
Ҳеч ким бу ҳақда ўйлаб ҳам кўрмайди.
2 Солиҳ инсонлар тинчликка эришади,
Тўғри юрганлар ўлимда ҳам ором топади.
3 Сизлар эса, эй фолбиннинг ўғиллари,
Яқинроқ келинг!
Бу ёққа келинг, эй зинокор, фоҳишалар уруғи!
4 Хўш, сизлар кимнинг устидан куляпсиз?
Кимга қарши оғиз очяпсиз?
Кимга қараб тилингизни чиқаряпсиз?
Ахир, итоатсизларнинг болаларисиз–ку!
Ёлғончининг уруғидан келиб чиққансизлар–ку!
Шундай эмасми?!
5 Ҳар бир ям–яшил дарахт остида
Шаҳват билан гуноҳга берилдингиз!
Дарё бўйларида, қоялар ковагида
Ўз фарзандларингизни қурбонлик қилдингиз!
6 Сизлар севган бутлар дарёнинг силлиқ тошлари орасидадир!
Ҳа, ўша бутларга сизлар кўнгил қўйгансиз!
Ана ўшаларга шароб назрлари бердингиз,
Уларга дон назрларини атадингиз.
Хўш, булардан Мен хурсанд бўлайми?!
7 Баланд, буюк тоғда ётоқ қурасиз,
Қурбонлик келтирай деб, ўша ерга чиқасиз.
8 Эшикларингиз орқасига,
Эшикларингизнинг кесакиси ортига
Жирканч тамғаларингизни қўйдингиз.
Ҳа, Мендан юз ўгирдингиз,
Яланғоч бўлиб ётоғингизга кирдингиз,
Ўйнашларингиз билан аҳд туздингиз,
Улар билан ётишни жуда ёқтириб қолдингиз.
Уларнинг яланғоч баданидан кўз узмадингиз.
9 Зайтун мойи билан кўпгина хушбўй атирлар олиб,
Ўз шоҳингизга ҳадялар қилдингиз.
Узоқларга, ҳатто ўликлар диёрига
Элчиларингизни юбордингиз.
10 У ёқдан–бу ёққа юравериб, толиқдингиз,
Аммо шунда ҳам умидингизни узмадингиз.
Қайтадан куч тикладингиз,
Шу боис ҳеч заифлашмадингиз.
11 Ким сизларни ваҳимага солди?
Ким сизларни шунчалик қўрқитди?
Ёлғон гапирдингиз. Мени эсламадингиз!
Мен ҳақимда ўйлаб ҳам кўрмадингиз!
Узоқ сукут сақлаганим сабабли
Мендан қўрқмай қўйдингиз!
12 Мана энди ўзингизча тўғри деб билган
Ўша ишларингизни очиб ташлайман.
Улар сизга битта ҳам фойда келтирмайди.
13 Ёрдам сўраб, фарёд қилганингизда
Атрофингиздаги бутлар сизларни қутқарсин!
Уларнинг ҳаммасини шамол супуриб кетади,
Шабада уларни учириб кетади.
Мендан паноҳ топганлар эса юртни мулк қилиб олади,
Улар Менинг муқаддас тоғимга эгалик қилади.”
14 Эгам шундай айтмоқда:
“Тупроқ йиғиб, йўлни тайёрланг,
Халқим йўлидаги тўсиқларни олиб ташланг.”
Худонинг мадад ва шифо ҳақидаги ваъдаси
15 Юксак, юқори бўлган, абадий яшайдиган Эгамиз,
Номи муқаддас Эгамиз шундай айтмоқда:
“Мен юксакда, муқаддас масканда яшайман.
Камтарлар руҳини қайта тиклай деб,
Итоаткорлар қалбини жонлантирай деб,
Руҳи камтар, итоаткор одамлар билан биргаман.
16 Ахир, Мен то абад даъволашмайман,
Абадий қаҳр–ғазабда бўлмайман.
Акс ҳолда, Мен яратган тирик жонзот,
Инсон зоти олдимда тура олмасди.
17 Уларнинг гуноҳу ҳасадгўйлиги туфайли
Ғазабланиб, уларни жазоладим.
Қаҳр билан улардан юз ўгирдим,
Аммо барибир истаган йўлларидан кетдилар.
18 Уларнинг юрган йўлларини кўрдим,
Майли, энди шифо бериб, йўл кўрсатаман,
Уларга ҳам, аза тутаётганларга ҳам
Ўзим тасалли бераман.
19 Уларнинг тилларини мадҳияга тўлдираман.
Узоғу яқиндагиларга тинчлик бўлсин!
— демоқда Эгамиз. —
Мен уларга шифо бераман.
20 Фосиқлар эса тўлқинланган денгиздайдир.
Ҳа, улар тинч тура олмайдиган денгизга ўхшайди.
Ўша денгизнинг сувлари лой, балчиқ келтиради.”
21 Худойим шундай дейди:
“Ёмонларга тинчлик йўқ.”
57–BOB
Butparast Isroil xalqi hukm qilinadi
1 Egam aytar: “Solih odamlar oʻlib ketyapti,
Hech kim bu haqda fikr yuritmaydi.
Taqvodorlar yoʻq boʻlyapti.
Yovuzlikdan qutulsin deb,
Solihlar olamdan oʻtyapti.
Hech kim bu haqda oʻylab ham koʻrmaydi.
2 Solih insonlar tinchlikka erishadi,
Toʻgʻri yurganlar oʻlimda ham orom topadi.
3 Sizlar esa, ey folbinning oʻgʻillari,
Yaqinroq keling!
Bu yoqqa keling, ey zinokor, fohishalar urugʻi!
4 Xoʻsh, sizlar kimning ustidan kulyapsiz?
Kimga qarshi ogʻiz ochyapsiz?
Kimga qarab tilingizni chiqaryapsiz?
Axir, itoatsizlarning bolalarisiz–ku!
Yolgʻonchining urugʻidan kelib chiqqansizlar–ku!
Shunday emasmi?!
5 Har bir yam–yashil daraxt ostida
Shahvat bilan gunohga berildingiz!
Daryo boʻylarida, qoyalar kovagida
Oʻz farzandlaringizni qurbonlik qildingiz!
6 Sizlar sevgan butlar daryoning silliq toshlari orasidadir!
Ha, oʻsha butlarga sizlar koʻngil qoʻygansiz!
Ana oʻshalarga sharob nazrlari berdingiz,
Ularga don nazrlarini atadingiz.
Xoʻsh, bulardan Men xursand boʻlaymi?!
7 Baland, buyuk togʻda yotoq qurasiz,
Qurbonlik keltiray deb, oʻsha yerga chiqasiz.
8 Eshiklaringiz orqasiga,
Eshiklaringizning kesakisi ortiga
Jirkanch tamgʻalaringizni qoʻydingiz.
Ha, Mendan yuz oʻgirdingiz,
Yalangʻoch boʻlib yotogʻingizga kirdingiz,
Oʻynashlaringiz bilan ahd tuzdingiz,
Ular bilan yotishni juda yoqtirib qoldingiz.
Ularning yalangʻoch badanidan koʻz uzmadingiz.
9 Zaytun moyi bilan koʻpgina xushboʻy atirlar olib,
Oʻz shohingizga hadyalar qildingiz.
Uzoqlarga, hatto oʻliklar diyoriga
Elchilaringizni yubordingiz.
10 U yoqdan–bu yoqqa yuraverib, toliqdingiz,
Ammo shunda ham umidingizni uzmadingiz.
Qaytadan kuch tikladingiz,
Shu bois hech zaiflashmadingiz.
11 Kim sizlarni vahimaga soldi?
Kim sizlarni shunchalik qoʻrqitdi?
Yolgʻon gapirdingiz. Meni eslamadingiz!
Men haqimda oʻylab ham koʻrmadingiz!
Uzoq sukut saqlaganim sababli
Mendan qoʻrqmay qoʻydingiz!
12 Mana endi oʻzingizcha toʻgʻri deb bilgan
Oʻsha ishlaringizni ochib tashlayman.
Ular sizga bitta ham foyda keltirmaydi.
13 Yordam soʻrab, faryod qilganingizda
Atrofingizdagi butlar sizlarni qutqarsin!
Ularning hammasini shamol supurib ketadi,
Shabada ularni uchirib ketadi.
Mendan panoh topganlar esa yurtni mulk qilib oladi,
Ular Mening muqaddas togʻimga egalik qiladi.”
14 Egam shunday aytmoqda:
“Tuproq yigʻib, yoʻlni tayyorlang,
Xalqim yoʻlidagi toʻsiqlarni olib tashlang.”
Xudoning madad va shifo haqidagi vaʼdasi
15 Yuksak, yuqori boʻlgan, abadiy yashaydigan Egamiz,
Nomi muqaddas Egamiz shunday aytmoqda:
“Men yuksakda, muqaddas maskanda yashayman.
Kamtarlar ruhini qayta tiklay deb,
Itoatkorlar qalbini jonlantiray deb,
Ruhi kamtar, itoatkor odamlar bilan birgaman.
16 Axir, Men to abad daʼvolashmayman,
Abadiy qahr–gʻazabda boʻlmayman.
Aks holda, Men yaratgan tirik jonzot,
Inson zoti oldimda tura olmasdi.
17 Ularning gunohu hasadgoʻyligi tufayli
Gʻazablanib, ularni jazoladim.
Qahr bilan ulardan yuz oʻgirdim,
Ammo baribir istagan yoʻllaridan ketdilar.
18 Ularning yurgan yoʻllarini koʻrdim,
Mayli, endi shifo berib, yoʻl koʻrsataman,
Ularga ham, aza tutayotganlarga ham
Oʻzim tasalli beraman.
19 Ularning tillarini madhiyaga toʻldiraman.
Uzogʻu yaqindagilarga tinchlik boʻlsin!
— demoqda Egamiz. —
Men ularga shifo beraman.
20 Fosiqlar esa toʻlqinlangan dengizdaydir.
Ha, ular tinch tura olmaydigan dengizga oʻxshaydi.
Oʻsha dengizning suvlari loy, balchiq keltiradi.”
21 Xudoyim shunday deydi:
“Yomonlarga tinchlik yoʻq.”
