30–БОБ
Довуд Омолек халқини мағлуб қилади
1 Довуд одамлари билан йўл юриб, учинчи куни ўз шаҳри Зихлахга етиб келди. Бу орада Омолек халқи Нагав чўлига , хусусан, Зихлах шаҳрига ҳам бостириб кирган, Зихлахга ўт қўйиб, шаҳарни талон–тарож қилган экан. 2 Улар бирор кимсани ўлдирмай, у ердаги аёллару ёш–қарини асир олишиб, олдиларига солиб ҳайдаганча, йўлларига қайтиб кетишган эди.
3 Довуд одамлари билан у ерга етиб боргач, шаҳарнинг аланга ичида қолганини, хотинлари, ўғил–қизларини асир олиб кетишганини билди. 4 Улар ҳолдан тойгунча дод–вой солиб йиғлашди. 5 Довуднинг иккала хотини — Йизриллик Охинавам ва Кармиллик Наволнинг беваси Обигайл ҳам асир олинган эди. 6 Довуд ёмон аҳволда қолди, чунки ҳар бир одам ўғиллари, қизлари учун қайғурар, “Довудни тошбўрон қиламиз”, дейишарди. Лекин Довуд ўз Эгаси Худодан мадад олди. 7 У Охималекнинг ўғли руҳоний Абуатарга :
— Менга эфодни келтир, Эгамизнинг хоҳиш–иродасини билайлик, — деди. Абуатар эфодни олиб келди. 8 Довуд Эгамиздан:
— Бу қароқчиларнинг орқасидан қувиб борайми? Қувсам, етиб оламанми? — деб сўради .
— Орқаларидан қув, уларга албатта етиб олиб, асирларни озод қиласан, — деди Эгамиз.
9 Шундай қилиб, Довуд ёнидаги олти юзта одами билан йўлга чиқиб, Басор сойлигига юриш қилди. 10 Улар сойликдан ҳали ўтиб бўлмаган эдики, икки юз киши толиқиб йиқилиб, ўша ерда қолди. Довуд қолган тўрт юз кишиси билан қароқчиларни қувлаб кетди.
11 Чўлда бир Мисрликни топиб, Довуднинг олдига келтиришди. “Еб, ичиб ол”, деб унга нон–пон беришди. 12 Бир ҳовуч анжир қоқи билан икки ҳовуч майиз ҳам беришди. Ҳалиги одам тамадди қилиб олгач, бир оз жонланди. У уч кечаю уч кундуз на туз тотган, на сув ичган эди.
13 Довуд ундан:
— Сен кимнинг одамисан? Қаердан келяпсан? — деб сўради.
— Мисрликман, Омолек уруғидан бўлган бир одамнинг қулиман, — деди йигит. — Уч кун олдин касал бўлиб қолган эдим, хўжайиним мени чўлда қолдириб кетди. 14 Нагав чўлидаги Харет халқи ҳудудига, Яҳудо ҳудудига, Нагав чўлидаги Холиб уруғи ерларига бостириб бориб, Зихлах шаҳрига ўт қўйдик.
15 — Мени ўша босқинчиларнинг ёнига олиб бора оласанми? — деб сўради Довуд.
— Сени ўлдирмайман, хўжайинингнинг қўлига топширмайман, деб Худо номи билан онт ичсангиз, сизни ўша босқинчилар олдига олиб бораман, — деди йигит.
16 Шундай қилиб, Мисрлик одам Довудга йўл кўрсатиб кетди. Босқинчилар дала бўйлаб тарқалиб, Филист ва Яҳудо ерларидан талон–тарож қилиб келган мўл–кўл ўлжаларини еб–ичиб, хурсандчилик қилишаётган эди. 17 Довуд эртаси куни кечқурунгача уларни қирди. Туяларга миниб қочган тўрт юз йигитдан ташқари, улардан бирортаси ҳам қутулиб кета олмади.
18 Шундай қилиб, Довуд Омолек халқи тортиб олган ҳамма нарсаларини, жумладан, иккала хотинини ҳам қайтариб олди. 19 Катта–кичикдан, ўғил–қизлардан, ўлжа олинган моллардан, хуллас, Омолек халқи олиб кетган нарсалардан бирортаси қолиб кетмади. Довуд ҳаммасини қайтариб олди. 20 Довуд Омолек халқининг ҳамма мол–қўйларини ўлжа қилиб олди. Довуднинг одамлари ўлжа олинган мол–қўйларни ўзларининг моллари олдидан ҳайдаб кетар экан: “Булар — Довуднинг ўлжалари”, дейишарди.
21 Шундан кейин Довуд Басор сойлигида толиқиб орқада қолиб кетган икки юз киши олдига қайтди. Улар ҳам Довуд билан унинг одамларини кутиб олгани чиқишди. Довуд уларга яқин келгач, омонлик тилади. 22 Лекин Довуд билан борган баъзи ёмон, ярамас одамлар:
— Булар биз билан бирга бормадилар, энди уларга ўлжа олинган нарсалардан ҳеч қандай улуш бермаймиз, ҳар қайсиси фақат хотини билан болаларини олиб кетсин, — дейишди.
23 — Йўқ, биродарларим, — деди Довуд, — бу нарсаларни бизга Эгамиз берди, энди ундай қилманглар. Эгамизнинг Ўзи бизни сақлади, устимизга бостириб келган босқинчиларни қўлимизга берди. 24 Сизларнинг бу гапингизга ким рози бўлади? Урушга борганлар билан анжомлар ёнида қолганларнинг улуши бирдир, ҳар бир нарса тенг бўлинади.
25 Ўша кундан бошлаб Довуд бу усулни Исроилда қонун–қоида ҳолига келтирди, ушбу қонун бугунгача давом этиб келяпти.
26 Ниҳоят, Довуд Зихлахга қайтди. У ўзининг ўртоқлари — Яҳудо оқсоқолларига тортиб олинган ўлжалардан жўнатиб: “Мана Эгамизнинг ғанимларидан тортиб олинган ўлжалардан сизларга инъомлар”, деб айтиб юборди. 27 Инъомлар қуйидаги шаҳарларнинг оқсоқолларига жўнатилди: Байтил, Нагав чўлидаги Рамўт шаҳри, Ятир, 28 Арор, Сифмўт, Эштамўва, 29 Рахол, Ярахмал уруғи ва Хайин халқининг шаҳарлари, 30 шунингдек, Хўрмах, Бўр–Ошон, Отах 31 ва Хеврон шаҳарлари. Довуд одамлари билан кезган ерларнинг ҳаммасига ўлжалардан жўнатди.
30–BOB
Dovud Omolek xalqini magʻlub qiladi
1 Dovud odamlari bilan yoʻl yurib, uchinchi kuni oʻz shahri Zixlaxga yetib keldi. Bu orada Omolek xalqi Nagav choʻliga , xususan, Zixlax shahriga ham bostirib kirgan, Zixlaxga oʻt qoʻyib, shaharni talon–taroj qilgan ekan. 2 Ular biror kimsani oʻldirmay, u yerdagi ayollaru yosh–qarini asir olishib, oldilariga solib haydagancha, yoʻllariga qaytib ketishgan edi.
3 Dovud odamlari bilan u yerga yetib borgach, shaharning alanga ichida qolganini, xotinlari, oʻgʻil–qizlarini asir olib ketishganini bildi. 4 Ular holdan toyguncha dod–voy solib yigʻlashdi. 5 Dovudning ikkala xotini — Yizrillik Oxinavam va Karmillik Navolning bevasi Obigayl ham asir olingan edi. 6 Dovud yomon ahvolda qoldi, chunki har bir odam oʻgʻillari, qizlari uchun qaygʻurar, “Dovudni toshboʻron qilamiz”, deyishardi. Lekin Dovud oʻz Egasi Xudodan madad oldi. 7 U Oximalekning oʻgʻli ruhoniy Abuatarga :
— Menga efodni keltir, Egamizning xohish–irodasini bilaylik, — dedi. Abuatar efodni olib keldi. 8 Dovud Egamizdan:
— Bu qaroqchilarning orqasidan quvib boraymi? Quvsam, yetib olamanmi? — deb soʻradi .
— Orqalaridan quv, ularga albatta yetib olib, asirlarni ozod qilasan, — dedi Egamiz.
9 Shunday qilib, Dovud yonidagi olti yuzta odami bilan yoʻlga chiqib, Basor soyligiga yurish qildi. 10 Ular soylikdan hali oʻtib boʻlmagan ediki, ikki yuz kishi toliqib yiqilib, oʻsha yerda qoldi. Dovud qolgan toʻrt yuz kishisi bilan qaroqchilarni quvlab ketdi.
11 Choʻlda bir Misrlikni topib, Dovudning oldiga keltirishdi. “Yeb, ichib ol”, deb unga non–pon berishdi. 12 Bir hovuch anjir qoqi bilan ikki hovuch mayiz ham berishdi. Haligi odam tamaddi qilib olgach, bir oz jonlandi. U uch kechayu uch kunduz na tuz totgan, na suv ichgan edi.
13 Dovud undan:
— Sen kimning odamisan? Qayerdan kelyapsan? — deb soʻradi.
— Misrlikman, Omolek urugʻidan boʻlgan bir odamning quliman, — dedi yigit. — Uch kun oldin kasal boʻlib qolgan edim, xoʻjayinim meni choʻlda qoldirib ketdi. 14 Nagav choʻlidagi Xaret xalqi hududiga, Yahudo hududiga, Nagav choʻlidagi Xolib urugʻi yerlariga bostirib borib, Zixlax shahriga oʻt qoʻydik.
15 — Meni oʻsha bosqinchilarning yoniga olib bora olasanmi? — deb soʻradi Dovud.
— Seni oʻldirmayman, xoʻjayiningning qoʻliga topshirmayman, deb Xudo nomi bilan ont ichsangiz, sizni oʻsha bosqinchilar oldiga olib boraman, — dedi yigit.
16 Shunday qilib, Misrlik odam Dovudga yoʻl koʻrsatib ketdi. Bosqinchilar dala boʻylab tarqalib, Filist va Yahudo yerlaridan talon–taroj qilib kelgan moʻl–koʻl oʻljalarini yeb–ichib, xursandchilik qilishayotgan edi. 17 Dovud ertasi kuni kechqurungacha ularni qirdi. Tuyalarga minib qochgan toʻrt yuz yigitdan tashqari, ulardan birortasi ham qutulib keta olmadi.
18 Shunday qilib, Dovud Omolek xalqi tortib olgan hamma narsalarini, jumladan, ikkala xotinini ham qaytarib oldi. 19 Katta–kichikdan, oʻgʻil–qizlardan, oʻlja olingan mollardan, xullas, Omolek xalqi olib ketgan narsalardan birortasi qolib ketmadi. Dovud hammasini qaytarib oldi. 20 Dovud Omolek xalqining hamma mol–qoʻylarini oʻlja qilib oldi. Dovudning odamlari oʻlja olingan mol–qoʻylarni oʻzlarining mollari oldidan haydab ketar ekan: “Bular — Dovudning oʻljalari”, deyishardi.
21 Shundan keyin Dovud Basor soyligida toliqib orqada qolib ketgan ikki yuz kishi oldiga qaytdi. Ular ham Dovud bilan uning odamlarini kutib olgani chiqishdi. Dovud ularga yaqin kelgach, omonlik tiladi. 22 Lekin Dovud bilan borgan baʼzi yomon, yaramas odamlar:
— Bular biz bilan birga bormadilar, endi ularga oʻlja olingan narsalardan hech qanday ulush bermaymiz, har qaysisi faqat xotini bilan bolalarini olib ketsin, — deyishdi.
23 — Yoʻq, birodarlarim, — dedi Dovud, — bu narsalarni bizga Egamiz berdi, endi unday qilmanglar. Egamizning Oʻzi bizni saqladi, ustimizga bostirib kelgan bosqinchilarni qoʻlimizga berdi. 24 Sizlarning bu gapingizga kim rozi boʻladi? Urushga borganlar bilan anjomlar yonida qolganlarning ulushi birdir, har bir narsa teng boʻlinadi.
25 Oʻsha kundan boshlab Dovud bu usulni Isroilda qonun–qoida holiga keltirdi, ushbu qonun bugungacha davom etib kelyapti.
26 Nihoyat, Dovud Zixlaxga qaytdi. U oʻzining oʻrtoqlari — Yahudo oqsoqollariga tortib olingan oʻljalardan joʻnatib: “Mana Egamizning gʻanimlaridan tortib olingan oʻljalardan sizlarga inʼomlar”, deb aytib yubordi. 27 Inʼomlar quyidagi shaharlarning oqsoqollariga joʻnatildi: Baytil, Nagav choʻlidagi Ramoʻt shahri, Yatir, 28 Aror, Sifmoʻt, Eshtamoʻva, 29 Raxol, Yaraxmal urugʻi va Xayin xalqining shaharlari, 30 shuningdek, Xoʻrmax, Boʻr–Oshon, Otax 31 va Xevron shaharlari. Dovud odamlari bilan kezgan yerlarning hammasiga oʻljalardan joʻnatdi.
