29–БОБ
Филистлар Довудга ишонмайди
1 Филистлар ҳамма сипоҳларини Офоққа йиғди. Исроил лашкари эса Йизрилдаги булоқ ёнида қароргоҳ қуриб, жойлашиб олган эдилар. 2 Филист беклари юз ва минг кишилик гуруҳлардан иборат бўлган қўшин билан боришарди. Довуд ва унинг одамлари эса шоҳ Охиш билан бирга орқада келаётган эдилар. 3 Филист лашкарбошилари:
— Анави ибронийлар бу ерда нима қилиб юрибди? — деб сўраган эдилар, Охиш шундай жавоб берди:
— Бу одам Исроил шоҳи Шоулнинг хизматкори Довуд бўлади. Неча ой–йиллардан бери ёнимда юрибди. Мен томонга ўтгандан буён ундан бирор ёмонлик кўрмадим.
4 Лекин Филист лашкарбошилари Охишга:
— Бу одамни орқасига қайтариб юборинг! — дейишди жаҳл билан. — Сиз унга ажратиб берган жойга бораверсин. Биз билан урушга боришига йўл қўйманг! Жанг вақтида бизга қарши чиқиши мумкин. У олдинги хўжайинига ўзини қандай қилиб яхши кўрсатишини биласизми? Одамларимизнинг бошини унга тутиб беришдан бошқа яхши йўл топа олармиди?! 5 Ҳалиги: “Шоул мингларчасини ўлдирди, Довуд эса ўн мингларчасини”, деб куйлаб ўйнаб қўшиқ айтган эдилар–ку. Бу ўша Довуд–да.
6 Охиш Довудни ёнига чақириб, деди:
— Худо ҳақи, сен яхши одамсан. Ҳузуримга келганингдан бери бирон номаъқул иш қилганингни кўрмадим. Мен билан бирга урушга боришингни истардим–у, аммо бекларимиз урушга боришингни маъқул кўришмаяпти. 7 Майли, бу сафар орқангга қайт, тинчгина кет, тағин Филист бекларининг кўзи олдида бирорта номаъқул иш қилиб қўймагин.
8 — Ахир, мен нима қилдим?! — деди Довуд. — Ҳузурингизга келганимдан бери мендан бирор айб топмадингиз–ку! Энди шоҳ ҳазратларининг ғанимларига қарши урушга нима учун бормаслигим керак экан?!
9 — Биламан, — деди Охиш, — сен менинг назаримда Худонинг фариштасидай поксан. Лекин Филист лашкарбошилари, биз билан урушга бормасин, дейишяпти. 10 Энди сен одамларинг билан эрталаб туринглар–да, тонг отар–отмас жўнанглар.
11 Шундай қилиб, Довуд одамлари билан эрта тонгда туриб, Филистлар ҳудудига қараб йўл олди. Филистлар эса Йизрилга жўнашди.
29–BOB
Filistlar Dovudga ishonmaydi
1 Filistlar hamma sipohlarini Ofoqqa yigʻdi. Isroil lashkari esa Yizrildagi buloq yonida qarorgoh qurib, joylashib olgan edilar. 2 Filist beklari yuz va ming kishilik guruhlardan iborat boʻlgan qoʻshin bilan borishardi. Dovud va uning odamlari esa shoh Oxish bilan birga orqada kelayotgan edilar. 3 Filist lashkarboshilari:
— Anavi ibroniylar bu yerda nima qilib yuribdi? — deb soʻragan edilar, Oxish shunday javob berdi:
— Bu odam Isroil shohi Shoulning xizmatkori Dovud boʻladi. Necha oy–yillardan beri yonimda yuribdi. Men tomonga oʻtgandan buyon undan biror yomonlik koʻrmadim.
4 Lekin Filist lashkarboshilari Oxishga:
— Bu odamni orqasiga qaytarib yuboring! — deyishdi jahl bilan. — Siz unga ajratib bergan joyga boraversin. Biz bilan urushga borishiga yoʻl qoʻymang! Jang vaqtida bizga qarshi chiqishi mumkin. U oldingi xoʻjayiniga oʻzini qanday qilib yaxshi koʻrsatishini bilasizmi? Odamlarimizning boshini unga tutib berishdan boshqa yaxshi yoʻl topa olarmidi?! 5 Haligi: “Shoul minglarchasini oʻldirdi, Dovud esa oʻn minglarchasini”, deb kuylab oʻynab qoʻshiq aytgan edilar–ku. Bu oʻsha Dovud–da.
6 Oxish Dovudni yoniga chaqirib, dedi:
— Xudo haqi, sen yaxshi odamsan. Huzurimga kelganingdan beri biron nomaʼqul ish qilganingni koʻrmadim. Men bilan birga urushga borishingni istardim–u, ammo beklarimiz urushga borishingni maʼqul koʻrishmayapti. 7 Mayli, bu safar orqangga qayt, tinchgina ket, tagʻin Filist beklarining koʻzi oldida birorta nomaʼqul ish qilib qoʻymagin.
8 — Axir, men nima qildim?! — dedi Dovud. — Huzuringizga kelganimdan beri mendan biror ayb topmadingiz–ku! Endi shoh hazratlarining gʻanimlariga qarshi urushga nima uchun bormasligim kerak ekan?!
9 — Bilaman, — dedi Oxish, — sen mening nazarimda Xudoning farishtasiday poksan. Lekin Filist lashkarboshilari, biz bilan urushga bormasin, deyishyapti. 10 Endi sen odamlaring bilan ertalab turinglar–da, tong otar–otmas joʻnanglar.
11 Shunday qilib, Dovud odamlari bilan erta tongda turib, Filistlar hududiga qarab yoʻl oldi. Filistlar esa Yizrilga joʻnashdi.
