31–БОБ
Мисрнинг қисмати садр дарахти тимсолида
1 Сургун бўлган пайтимизнинг ўн биринчи йили учинчи ойининг биринчи кунида Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 2 “Эй инсон, Миср фиръавни ва унинг тўдасига шундай деб айт:
«Буюклигингда сенга тенг келадиган ким бор?!
3 Оссурияга бир қара!
У ҳам бамисоли Лубнондаги садр дарахти эди,
Кўркам шохлари ўрмонга соя солар эди,
Унинг учи булутларга тегиб турарди.
4 Сувлар уни суғорар эди,
Ер ости булоқлари уни ўстирар эди.
Анҳор сувлари илдизларининг атрофида оқар эди,
Ирмоқлари ҳамма дашт дарахтларини тўйдирарди.
5 Бу улкан садр баланд ўсиб,
Атрофдаги ҳамма дарахтлардан дароз бўлди.
Мўл суғорилгани учун новдалари ўсди,
Шохлари узун ва серсоя бўлди.
6 Барча осмон қушлари шохларида ин қурарди,
Остида барча ёввойи ҳайвонлар болалашарди,
Соясида ҳамма буюк халқлар яшарди.
7 Бу дарахт кўркам, салобатли эди,
Унинг шохлари кенг ёйилган эди.
Ахир, илдизлари сероб сувдан баҳра оларди.
8 Худонинг боғи — Адандаги бирорта садр
Унга тенг кела олмас эди,
Бирорта арча унинг бутоқлари билан беллаша олмасди.
Бирорта чинорнинг бундай шохлари йўқ эди,
Худонинг боғидаги бирорта дарахт шу қадар гўзал эмасди.
9 Худо уни гўзал қилиб яратди,
Шох–бутоқларини серфайз қилди.
Худонинг боғи — Адандаги ҳамма дарахтлар унга ҳавас қиларди.
10 Шу боис Эгамиз Раббий шундай деб айтмоқда: эй фиръавн, бу садр дарахти баланд ўсиб, учи булутларга етди. У баландлигидан мағрурланиб кетди. 11 Мен уни ажнабий ҳукмдорнинг қўлига топширдим. У ўша дарахтни фосиқлигига яраша жазолади. Мен Ўзим эса бу дарахтдан воз кечдим. 12 Ажнабийларнинг энг ёвуз халқи уни йиқитиб, ташлаб кетди. Чопилган шохлари қирлару водийларда, синган бутоқлари юртнинг ҳамма жарликларида сочилиб ётди. Соясида ором олган жаҳоннинг ҳамма халқлари тарқалиб кетди. 13 Барча осмон қушлари ағдарилиб ётган дарахт танасига келиб қўнди, барча ёввойи ҳайвонлар шохлари орасига кириб ётди, 14 токи сув бўйига ўтқазилган бирорта дарахт энди бу қадар баланд бўлиб ўсмасин. Уларнинг учи булутларга тегмасин. Сувга тўйган бирорта дарахт шунчалик баланд бўлмасин. Уларнинг ҳаммаси, фоний бандалар каби, бу дунёдан ўтиб кетишади, қабрдаги марҳумларга ҳамроҳ бўлишади.
15 Эгамиз Раббий демоқда: ўша улкан дарахт ўликлар диёрига тушганда, унга аза тутишлари учун Мен ер ости сувларини беркитган эдим. Дарёларига тўсиқ қўйган эдим, сероб сувларини тўхтатган эдим. Уни деб Лубнон тоғларига зулмат либосини кийдирган эдим. Уни деб ҳамма ўрмон дарахтлари хазон бўлган эди. 16 Мен ўша дарахтни чуқурдаги марҳумларга ҳамроҳ қилиб, ўликлар диёрига туширганимда, дарахтнинг қулаши шовқинидан халқлар қўрқувга тушиб, титраган эди. Ўшанда Адан боғининг ер қаърига тушган ҳамма дарахтлари, Лубноннинг энг сара, энг аъло, яхши суғорилган ҳамма дарахтлари унинг қулашидан таскин топган эди. 17 Унинг панасида яшаган иттифоқчиларининг ҳаммаси дарахт билан бирга ўликлар диёрига тушишган. Улар қилич тиғидан ҳалок бўлганларга қўшилишган.
18 Эй фиръавн, сенинг шон–шуҳратингу салобатингни Адандаги қайси дарахтга қиёсласам бўлар экан–а? Сен ҳам Адандаги бошқа дарахтлар сингари, ер қаърига тушасан. Қиличдан ҳалок бўлган суннатсизлар билан бирга гўрда ётасан. Сен ва тўдангнинг қисмати худди Оссурияникидай бўлади. Эгамиз Раббийнинг каломи шудир.»”
31–BOB
Misrning qismati sadr daraxti timsolida
1 Surgun boʻlgan paytimizning oʻn birinchi yili uchinchi oyining birinchi kunida Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 2 “Ey inson, Misr firʼavni va uning toʻdasiga shunday deb ayt:
«Buyukligingda senga teng keladigan kim bor?!
3 Ossuriyaga bir qara!
U ham bamisoli Lubnondagi sadr daraxti edi,
Koʻrkam shoxlari oʻrmonga soya solar edi,
Uning uchi bulutlarga tegib turardi.
4 Suvlar uni sugʻorar edi,
Yer osti buloqlari uni oʻstirar edi.
Anhor suvlari ildizlarining atrofida oqar edi,
Irmoqlari hamma dasht daraxtlarini toʻydirardi.
5 Bu ulkan sadr baland oʻsib,
Atrofdagi hamma daraxtlardan daroz boʻldi.
Moʻl sugʻorilgani uchun novdalari oʻsdi,
Shoxlari uzun va sersoya boʻldi.
6 Barcha osmon qushlari shoxlarida in qurardi,
Ostida barcha yovvoyi hayvonlar bolalashardi,
Soyasida hamma buyuk xalqlar yashardi.
7 Bu daraxt koʻrkam, salobatli edi,
Uning shoxlari keng yoyilgan edi.
Axir, ildizlari serob suvdan bahra olardi.
8 Xudoning bogʻi — Adandagi birorta sadr
Unga teng kela olmas edi,
Birorta archa uning butoqlari bilan bellasha olmasdi.
Birorta chinorning bunday shoxlari yoʻq edi,
Xudoning bogʻidagi birorta daraxt shu qadar goʻzal emasdi.
9 Xudo uni goʻzal qilib yaratdi,
Shox–butoqlarini serfayz qildi.
Xudoning bogʻi — Adandagi hamma daraxtlar unga havas qilardi.
10 Shu bois Egamiz Rabbiy shunday deb aytmoqda: ey firʼavn, bu sadr daraxti baland oʻsib, uchi bulutlarga yetdi. U balandligidan magʻrurlanib ketdi. 11 Men uni ajnabiy hukmdorning qoʻliga topshirdim. U oʻsha daraxtni fosiqligiga yarasha jazoladi. Men Oʻzim esa bu daraxtdan voz kechdim. 12 Ajnabiylarning eng yovuz xalqi uni yiqitib, tashlab ketdi. Chopilgan shoxlari qirlaru vodiylarda, singan butoqlari yurtning hamma jarliklarida sochilib yotdi. Soyasida orom olgan jahonning hamma xalqlari tarqalib ketdi. 13 Barcha osmon qushlari agʻdarilib yotgan daraxt tanasiga kelib qoʻndi, barcha yovvoyi hayvonlar shoxlari orasiga kirib yotdi, 14 toki suv boʻyiga oʻtqazilgan birorta daraxt endi bu qadar baland boʻlib oʻsmasin. Ularning uchi bulutlarga tegmasin. Suvga toʻygan birorta daraxt shunchalik baland boʻlmasin. Ularning hammasi, foniy bandalar kabi, bu dunyodan oʻtib ketishadi, qabrdagi marhumlarga hamroh boʻlishadi.
15 Egamiz Rabbiy demoqda: oʻsha ulkan daraxt oʻliklar diyoriga tushganda, unga aza tutishlari uchun Men yer osti suvlarini berkitgan edim. Daryolariga toʻsiq qoʻygan edim, serob suvlarini toʻxtatgan edim. Uni deb Lubnon togʻlariga zulmat libosini kiydirgan edim. Uni deb hamma oʻrmon daraxtlari xazon boʻlgan edi. 16 Men oʻsha daraxtni chuqurdagi marhumlarga hamroh qilib, oʻliklar diyoriga tushirganimda, daraxtning qulashi shovqinidan xalqlar qoʻrquvga tushib, titragan edi. Oʻshanda Adan bogʻining yer qaʼriga tushgan hamma daraxtlari, Lubnonning eng sara, eng aʼlo, yaxshi sugʻorilgan hamma daraxtlari uning qulashidan taskin topgan edi. 17 Uning panasida yashagan ittifoqchilarining hammasi daraxt bilan birga oʻliklar diyoriga tushishgan. Ular qilich tigʻidan halok boʻlganlarga qoʻshilishgan.
18 Ey firʼavn, sening shon–shuhratingu salobatingni Adandagi qaysi daraxtga qiyoslasam boʻlar ekan–a? Sen ham Adandagi boshqa daraxtlar singari, yer qaʼriga tushasan. Qilichdan halok boʻlgan sunnatsizlar bilan birga goʻrda yotasan. Sen va toʻdangning qismati xuddi Ossuriyanikiday boʻladi. Egamiz Rabbiyning kalomi shudir.»”
