48–САНО
1 Ижрочилар раҳбарига. Кўрах наслининг саноси.
2 Эшитинглар, эй халқлар,
Қулоқ солинг, олам аҳли,
3 Эй инсонлар, жамики одамзод,
Бойлару фақирлар, қулоқ солингиз!
4 Оғзимдан тўкилади доно сўзлар,
Қалбимнинг мулоҳазалари ҳам идроклидир.
5 Қулоғимни ҳикматга бураман,
Маъносини лира билан англатаман.
6 Нега қўрқишим керак қаро кунларда?!
Нега қўрқишим керак таъқиб қилувчилар
Қабиҳ ишлари билан мени ўраб олганларида?!
7 Улар мол–мулкига ишонадилар,
Беҳисоб бойликлари ила мақтанадилар.
8 Ахир, ҳеч ким ҳаётини пул тўлаб қутқара олмас,
Ёки унинг учун Худога тўлов беролмас.
9 Инсон ҳаёти учун тўлов ғоят қимматдир,
Ҳеч қандай тўлов етарли бўлмас.
10 Йўқса инсон то абад яшарди,
Қабр юзини асло кўрмасди.
11 Донони қаранг, улар ҳам ўлади,
Аҳмоқ, бемаъни бирдай ҳалок бўлади,
Уларнинг бойлиги бошқаларга қолади.
12 Юртларга ўзларининг номини берганда ҳам,
Мозор то абад уйи бўлиб қолади,
Маскани наслдан наслга ўтаверади .
13 Бойлигига қарамай инсон то абад қолмас,
Ўладиган жонзотга ўхшайди улар.
14 Ўзларига ишонганларнинг қисмати шудир,
Уларнинг сўзини маъқуллаганларнинг тақдири шудир:
15 Улар қўйлар каби ўликлар диёрига ҳайдаладилар,
Ўлим уларнинг чўпони бўлади,
Тонгда тўғри инсонлар уларнинг устидан ҳукмрон бўлади,
Таналари чириб кетади,
Ўликлар диёри уларнинг қасри бўлади.
16 Ўликлар диёри ҳукмидан Худо мени қутқаради,
Шубҳасиз, У мени Ўз ёнига олади.
17 Биронтаси бойиб кетганда,
Уйининг ҳашамати ошиб кетганда,
Ваҳимага тушма!
18 Оламдан ўтганда, у ўзи билан ҳеч нарса олиб кетмайди,
Бойлиги ҳам унинг ортидан қабрга эргашиб бормайди.
19 Ҳаётлигида ўзини бахтиёр ҳисоблайди,
Ошиб–тошиб яшагани учун
Кўплар унга ҳамду сано айтади.
20 У ҳам ота–боболари ёнига кетади,
Улар каби ёруғликни бошқа кўрмайди.
21 Бойлиги бўла туриб ақлсиз бўлганлар
Ўладиган жонзотга ўхшайдилар.
48–SANO
1 Ijrochilar rahbariga. Koʻrax naslining sanosi.
2 Eshitinglar, ey xalqlar,
Quloq soling, olam ahli,
3 Ey insonlar, jamiki odamzod,
Boylaru faqirlar, quloq solingiz!
4 Ogʻzimdan toʻkiladi dono soʻzlar,
Qalbimning mulohazalari ham idroklidir.
5 Qulogʻimni hikmatga buraman,
Maʼnosini lira bilan anglataman.
6 Nega qoʻrqishim kerak qaro kunlarda?!
Nega qoʻrqishim kerak taʼqib qiluvchilar
Qabih ishlari bilan meni oʻrab olganlarida?!
7 Ular mol–mulkiga ishonadilar,
Behisob boyliklari ila maqtanadilar.
8 Axir, hech kim hayotini pul toʻlab qutqara olmas,
Yoki uning uchun Xudoga toʻlov berolmas.
9 Inson hayoti uchun toʻlov gʻoyat qimmatdir,
Hech qanday toʻlov yetarli boʻlmas.
10 Yoʻqsa inson to abad yashardi,
Qabr yuzini aslo koʻrmasdi.
11 Dononi qarang, ular ham oʻladi,
Ahmoq, bemaʼni birday halok boʻladi,
Ularning boyligi boshqalarga qoladi.
12 Yurtlarga oʻzlarining nomini berganda ham,
Mozor to abad uyi boʻlib qoladi,
Maskani nasldan naslga oʻtaveradi .
13 Boyligiga qaramay inson to abad qolmas,
Oʻladigan jonzotga oʻxshaydi ular.
14 Oʻzlariga ishonganlarning qismati shudir,
Ularning soʻzini maʼqullaganlarning taqdiri shudir:
15 Ular qoʻylar kabi oʻliklar diyoriga haydaladilar,
Oʻlim ularning choʻponi boʻladi,
Tongda toʻgʻri insonlar ularning ustidan hukmron boʻladi,
Tanalari chirib ketadi,
Oʻliklar diyori ularning qasri boʻladi.
16 Oʻliklar diyori hukmidan Xudo meni qutqaradi,
Shubhasiz, U meni Oʻz yoniga oladi.
17 Birontasi boyib ketganda,
Uyining hashamati oshib ketganda,
Vahimaga tushma!
18 Olamdan oʻtganda, u oʻzi bilan hech narsa olib ketmaydi,
Boyligi ham uning ortidan qabrga ergashib bormaydi.
19 Hayotligida oʻzini baxtiyor hisoblaydi,
Oshib–toshib yashagani uchun
Koʻplar unga hamdu sano aytadi.
20 U ham ota–bobolari yoniga ketadi,
Ular kabi yorugʻlikni boshqa koʻrmaydi.
21 Boyligi boʻla turib aqlsiz boʻlganlar
Oʻladigan jonzotga oʻxshaydilar.
