138–САНО
Ижрочилар раҳбарига. Довуд саноси.
1 Эй Эгам, мени Ўзинг синаб кўриб, билгансан,
2 Қачон ўтириб, қачон туришимни Ўзинг биласан,
Ўй–хаёлларимни узоқдан туриб англаб оласан,
3 Юришимни, ётишимни Сен текширасан,
Барча йўлларим Сенга ойдай равшандир.
4 Бирон сўз тилимга келмасдан олдин,
Эй Эгам, Сен ҳаммасини биласан.
5 Мени ҳамма томондан ўраб олгансан,
Қўлларингни устимга қўйгансан.
6 Донолигинг мен учун жуда ажойибдир,
Шу қадар юксакки, мен англай олмасман.
7 Сенинг Руҳингдан қочиб, қаерга ҳам бора оламан?!
Сенинг ҳузурингдан қаерга ҳам кета оламан?!
8 Агар осмонга чиқсам, Сен ўша ердасан!
Ўликлар диёрига тушсам ҳам, Сен ўша ердасан!
9 Саҳарнинг қанотларини олиб парвоз қилсам,
Денгизнинг энг узоқ четларига ўрнашсам,
10 Ҳатто у ерда ҳам қўлларинг мени етаклар,
Ўнг қўлинг мени қувватлар.
11 Агарда: “Шубҳасиз, мени зулмат қамраб олади,
Атрофимда кундуз тунга айланади”, деб айтсам,
12 Ҳатто зулмат ҳам Сен учун қоронғи эмас,
Тун кундуз каби нур сочар,
Туну кундуз Сен учун бирдир.
13 Ички аъзоларимни Сен яратгансан,
Онамнинг қорнида менга шакл бергансан.
14 Сенга шукрона айтаман.
Ахир, қандай ажойиб қилиб яратилганман!
Сенинг барча ишларинг нақадар ажойиб,
Буни мен жуда яхши биламан.
15 Мен пинҳон яратилганимда,
Ернинг тубида маҳорат ила тўқилганимда,
Суякларим Сендан яширин эмас эди.
16 Кўзларинг кўрганди ҳомила эканимни.
Менга ажратилган кунлар келмасдан,
Ҳаммаси китобингга ёзилганди.
17 Сенинг ниятларинг, эй Худо, менга қадрлидир,
Ниятларингнинг сон–саноғи нақадар кўпдир.
18 Қумдан ҳам кўп бўларди агар уларни санаганимда,
Уйғонганимда қарасам, ҳамон мен билан экансан бирга.
19 Эй Худо, кошки фосиқни ўлдирсанг эди,
Қонхўр мендан узоқлашса эди,
20 Сен ҳақингда улар фитна қиладилар,
Душманларинг Сенинг номинг билан ёлғон қасам ичадилар.
21 Эй Эгам! Сендан нафратланганлардан мен нафратланмайманми?!
Сенга қарши исён қилганлардан мен жирканмайманми?!
22 Улардан бутунлай нафратланаман,
Уларни ўзимнинг душманим деб биламан.
23 Текшириб кўр мени, эй Худо, юрагимни бил,
Синаб кўр мени, ташвишларимни бил.
24 Билгин–чи, менинг бирон қабиҳлигим бормикан?
Мени абадий йўлдан етаклаб боргин.
138–SANO
Ijrochilar rahbariga. Dovud sanosi.
1 Ey Egam, meni Oʻzing sinab koʻrib, bilgansan,
2 Qachon oʻtirib, qachon turishimni Oʻzing bilasan,
Oʻy–xayollarimni uzoqdan turib anglab olasan,
3 Yurishimni, yotishimni Sen tekshirasan,
Barcha yoʻllarim Senga oyday ravshandir.
4 Biron soʻz tilimga kelmasdan oldin,
Ey Egam, Sen hammasini bilasan.
5 Meni hamma tomondan oʻrab olgansan,
Qoʻllaringni ustimga qoʻygansan.
6 Donoliging men uchun juda ajoyibdir,
Shu qadar yuksakki, men anglay olmasman.
7 Sening Ruhingdan qochib, qayerga ham bora olaman?!
Sening huzuringdan qayerga ham keta olaman?!
8 Agar osmonga chiqsam, Sen oʻsha yerdasan!
Oʻliklar diyoriga tushsam ham, Sen oʻsha yerdasan!
9 Saharning qanotlarini olib parvoz qilsam,
Dengizning eng uzoq chetlariga oʻrnashsam,
10 Hatto u yerda ham qoʻllaring meni yetaklar,
Oʻng qoʻling meni quvvatlar.
11 Agarda: “Shubhasiz, meni zulmat qamrab oladi,
Atrofimda kunduz tunga aylanadi”, deb aytsam,
12 Hatto zulmat ham Sen uchun qorongʻi emas,
Tun kunduz kabi nur sochar,
Tunu kunduz Sen uchun birdir.
13 Ichki aʼzolarimni Sen yaratgansan,
Onamning qornida menga shakl bergansan.
14 Senga shukrona aytaman.
Axir, qanday ajoyib qilib yaratilganman!
Sening barcha ishlaring naqadar ajoyib,
Buni men juda yaxshi bilaman.
15 Men pinhon yaratilganimda,
Yerning tubida mahorat ila toʻqilganimda,
Suyaklarim Sendan yashirin emas edi.
16 Koʻzlaring koʻrgandi homila ekanimni.
Menga ajratilgan kunlar kelmasdan,
Hammasi kitobingga yozilgandi.
17 Sening niyatlaring, ey Xudo, menga qadrlidir,
Niyatlaringning son–sanogʻi naqadar koʻpdir.
18 Qumdan ham koʻp boʻlardi agar ularni sanaganimda,
Uygʻonganimda qarasam, hamon men bilan ekansan birga.
19 Ey Xudo, koshki fosiqni oʻldirsang edi,
Qonxoʻr mendan uzoqlashsa edi,
20 Sen haqingda ular fitna qiladilar,
Dushmanlaring Sening noming bilan yolgʻon qasam ichadilar.
21 Ey Egam! Sendan nafratlanganlardan men nafratlanmaymanmi?!
Senga qarshi isyon qilganlardan men jirkanmaymanmi?!
22 Ulardan butunlay nafratlanaman,
Ularni oʻzimning dushmanim deb bilaman.
23 Tekshirib koʻr meni, ey Xudo, yuragimni bil,
Sinab koʻr meni, tashvishlarimni bil.
24 Bilgin–chi, mening biron qabihligim bormikan?
Meni abadiy yoʻldan yetaklab borgin.
