101–САНО
1 Дард–аламга ботганда, арзини Эгамиз олдига тўккан ғарибнинг ибодати.
2 Эшитгин ибодатимни, эй Эгам,
Етиб борсин Сенга оҳу нолам.
3 Кулфатда қолганимда мендан юз ўгирма,
Менга қулоқ тутгин.
Чақирганимда менга тез жавоб бергин.
4 Умрим тутундай ўтиб кетди,
Иситмадан бутун танам ёниб кетяпти.
5 Юрагим қуриган ўтдай хазон бўлди,
Бирор нарса ейишга истак йўқолди.
6 Фарёд қилиб оҳ–нола чекаман,
Шу боис этим суягимга ёпишган.
7 Даштдаги қушга ўхшайман,
Вайронадаги бойўғли кабидирман.
8 Бедор бўлиб ётаман,
Томда ёлғиз қолган қушга ўхшайман.
9 Ғанимларим доимо мени ҳақорат қилади,
Мени масхараловчилар
Исмимни лаънат ўқиш учун ишлатади.
10 Кулни нон каби емоқдаман,
Ичимлигимга кўз ёшларимни қўшмоқдаман.
11 Сенинг қаҳру ғазабинг туфайли шундай қиляпман,
Ахир, мени кўтариб, бир ёнга улоқтирдинг.
12 Оқшомги кўланкага ўхшайди умрим,
Қуриган майсадай бўлиб қолдим.
13 Сен эса, эй Эгам, то абад ўтирасан тахтингда,
Насллар оша Сенинг номинг давом этар!
14 Қўзғалиб, шафқат кўрсатасан Қуддусга ,
Унга марҳамат кўрсатиш вақти келди,
Белгиланган вақти–соати етиб келди.
15 Унинг тошлари ҳам Сенинг қулларинг учун қимматбаҳодир,
Қуддуснинг ҳатто тупроғига ҳам меҳрибонлик қиламиз.
16 Халқлар Эгамиздан қўрқади,
Унинг шуҳратидан ер юзи шоҳлари титрайди.
17 Зеро, Эгамиз Қуддусни барпо қилади,
Ўзининг шуҳрати ила зоҳир бўлади.
18 Йўқсилларнинг ибодатига У эътибор беради,
Уларнинг илтижоларини рад этмайди.
19 Ҳали туғилмаган халқ ҳам Эгамизга ҳамду сано айтсин,
Келажак насл учун бу ёзиб қўйилсин:
20-21 Асирларнинг ноласига қулоқ солай деб,
Эгамиз юксакдаги муқаддас маконидан қаради.
Ўлимга маҳкум бўлганларни қутқарай деб,
У осмондан заминга назар ташлади.
22 Шу боис Эгамизнинг донғи Қуддусда эълон қилинсин,
Унга Сионда ҳамду сано айтилсин.
23 Эгамизга бирга сажда қилгани
Халқлару шоҳликлар йиғилади.
24 Ҳали ёш пайтимда Эгам мени заиф қилди,
Кунларимни Унинг Ўзи қисқартирди.
25 Унга фарёд қилдим: “Эй Худойим,
Ёш умримни хазон қилмагин,
Барча насллар оша Сен доимо борсан.
26 Азалда заминнинг пойдеворини Сен қўйгансан,
Самоларни Ўз қўлларинг ила яратгансан.
27 Улар йўқ бўлиб кетар, Сен тураверасан,
Еру осмон кийим каби эскириб кетади,
Тўзиб кетган кийимдай уларни алмаштирасан,
Ҳаммасини ташлаб юборасан.
28 Сен эса ҳеч ўзгармассан,
Сен то абад яшайсан.
29 Қулларингнинг фарзандлари хавфсиз яшар,
Уларнинг насли Сенинг ҳузурингда барқарор бўлар.”
101–SANO
1 Dard–alamga botganda, arzini Egamiz oldiga toʻkkan gʻaribning ibodati.
2 Eshitgin ibodatimni, ey Egam,
Yetib borsin Senga ohu nolam.
3 Kulfatda qolganimda mendan yuz oʻgirma,
Menga quloq tutgin.
Chaqirganimda menga tez javob bergin.
4 Umrim tutunday oʻtib ketdi,
Isitmadan butun tanam yonib ketyapti.
5 Yuragim qurigan oʻtday xazon boʻldi,
Biror narsa yeyishga istak yoʻqoldi.
6 Faryod qilib oh–nola chekaman,
Shu bois etim suyagimga yopishgan.
7 Dashtdagi qushga oʻxshayman,
Vayronadagi boyoʻgʻli kabidirman.
8 Bedor boʻlib yotaman,
Tomda yolgʻiz qolgan qushga oʻxshayman.
9 Gʻanimlarim doimo meni haqorat qiladi,
Meni masxaralovchilar
Ismimni laʼnat oʻqish uchun ishlatadi.
10 Kulni non kabi yemoqdaman,
Ichimligimga koʻz yoshlarimni qoʻshmoqdaman.
11 Sening qahru gʻazabing tufayli shunday qilyapman,
Axir, meni koʻtarib, bir yonga uloqtirding.
12 Oqshomgi koʻlankaga oʻxshaydi umrim,
Qurigan maysaday boʻlib qoldim.
13 Sen esa, ey Egam, to abad oʻtirasan taxtingda,
Nasllar osha Sening noming davom etar!
14 Qoʻzgʻalib, shafqat koʻrsatasan Quddusga ,
Unga marhamat koʻrsatish vaqti keldi,
Belgilangan vaqti–soati yetib keldi.
15 Uning toshlari ham Sening qullaring uchun qimmatbahodir,
Quddusning hatto tuprogʻiga ham mehribonlik qilamiz.
16 Xalqlar Egamizdan qoʻrqadi,
Uning shuhratidan yer yuzi shohlari titraydi.
17 Zero, Egamiz Quddusni barpo qiladi,
Oʻzining shuhrati ila zohir boʻladi.
18 Yoʻqsillarning ibodatiga U eʼtibor beradi,
Ularning iltijolarini rad etmaydi.
19 Hali tugʻilmagan xalq ham Egamizga hamdu sano aytsin,
Kelajak nasl uchun bu yozib qoʻyilsin:
20-21 Asirlarning nolasiga quloq solay deb,
Egamiz yuksakdagi muqaddas makonidan qaradi.
Oʻlimga mahkum boʻlganlarni qutqaray deb,
U osmondan zaminga nazar tashladi.
22 Shu bois Egamizning dongʻi Quddusda eʼlon qilinsin,
Unga Sionda hamdu sano aytilsin.
23 Egamizga birga sajda qilgani
Xalqlaru shohliklar yigʻiladi.
24 Hali yosh paytimda Egam meni zaif qildi,
Kunlarimni Uning Oʻzi qisqartirdi.
25 Unga faryod qildim: “Ey Xudoyim,
Yosh umrimni xazon qilmagin,
Barcha nasllar osha Sen doimo borsan.
26 Azalda zaminning poydevorini Sen qoʻygansan,
Samolarni Oʻz qoʻllaring ila yaratgansan.
27 Ular yoʻq boʻlib ketar, Sen turaverasan,
Yeru osmon kiyim kabi eskirib ketadi,
Toʻzib ketgan kiyimday ularni almashtirasan,
Hammasini tashlab yuborasan.
28 Sen esa hech oʻzgarmassan,
Sen to abad yashaysan.
29 Qullaringning farzandlari xavfsiz yashar,
Ularning nasli Sening huzuringda barqaror boʻlar.”
