21–БОБ
1 Шоҳнинг юраги Эгамизнинг қўлида,
уни ирмоқдай хоҳлаган томонга буради.
2 Одамнинг қилмишлари ўзининг назарида тўғри,
аммо Эгамиз юракларни синайди.
3 Адолату ҳақиқатга амал қилиш
Эгамизга қурбонликдан афзалроқдир.
4 Такаббур кўзлар ва мағрур юрак чироқ каби фосиқнинг гуноҳини кўрсатади.
5 Меҳнаткашнинг режаси фақат мўл–кўлчилик келтиради,
шошқалоқ камбағалликка дучор бўлади.
6 Ёлғон билан бойлик топадиганлар
чиқиб кетадиган буғ кабидир,
улар ўз ўлимини излайди.
7 Ёвузнинг зўравонлиги ўз бошига етади,
чунки у адолат билан иш қилишни рад этади.
8 Гуноҳкорнинг йўли — эгри,
софдилнинг иши — тўғри.
9 Уришқоқ хотин билан кенг уйда яшагандан кўра,
лой томнинг бир четида яшаган яхшироқ.
10 Ёвузнинг кўнгли ёмонликка ташна,
қўшниси ундан раҳм–шафқат топмайди.
11 Мазах қилувчи жазоланса, содда одамлар доно бўлади,
донога йўл–йўриқ берилса, билими ошади.
12 Худо одилдир, фосиқнинг уйини У кузатиб туради,
фосиқни ҳалокатга мубтало қилади.
13 Камбағалнинг фарёдига ким қулоқ солмаса,
ўзи фарёд қилганда ҳам ҳеч ким жавоб бермайди.
14 Яширинча берилган совға жаҳлни юмшатади,
енг ичидаги пора ғазабдан туширади.
15 Адолатга амал қилиш солиҳларга севинч,
фосиқларга эса қўрқинчдир.
16 Ақл–идрок йўлидан чиққанлар ўликлар орасидадир.
17 Зиёфатни севган қашшоқлашади,
шароб билан мойни яхши кўрган одам бой бўлмайди.
18 Солиҳга аталган ёвузлик фосиқнинг бошига тушади,
тўғри одамнинг ўрнига хоин ҳалокатга учрайди.
19 Уришқоқ ва баджаҳл хотин билан яшагандан кўра,
чўлу биёбонда яшаш яхшироқ.
20 Дононинг уйида ёғ ҳам, энг яхши нарсалар ҳам бор,
ақлсиз эса уни сарфлаб юборади.
21 Тўғрилик ва садоқат пайида бўлганлар
узоқ умр, солиҳлик ва шон–шуҳратга эришади.
22 Доно энг қудратли шаҳарга бориб,
таянч бўлган қалъани ҳам вайрон қилади.
23 Оғзини ва тилини қўриқлаган
ўз жонини ташвишлардан асрайди.
24 Такаббур ва мағрурнинг номи “мазахчи”,
ҳамма нарсани манманлик билан қилади.
25 Дангасанинг орзуси ўлимга олиб келади,
чунки қўллари ишга бормайди.
26 Дангасанинг куни баднафслик билан ўтади,
солиҳ эса аямасдан беради.
27 Фосиқларнинг қурбонлиги жирканчдир,
ёвуз ният билан келтирилгани эса ундан ҳам баттар.
28 Сохта гувоҳ йўқ бўлади,
ҳақиқатга қулоқ солган эса қолади.
29 Фосиқнинг юзи қаттиқ,
солиҳ эса ўз йўлини билади.
30 Эгамизга қарши донолик ҳам,
идрок ҳам, режа ҳам йўқ.
31 От жанг куни учун тайёрланади,
ғалаба эса Эгамизнинг қўлида.
21–BOB
1 Shohning yuragi Egamizning qoʻlida,
uni irmoqday xohlagan tomonga buradi.
2 Odamning qilmishlari oʻzining nazarida toʻgʻri,
ammo Egamiz yuraklarni sinaydi.
3 Adolatu haqiqatga amal qilish
Egamizga qurbonlikdan afzalroqdir.
4 Takabbur koʻzlar va magʻrur yurak chiroq kabi fosiqning gunohini koʻrsatadi.
5 Mehnatkashning rejasi faqat moʻl–koʻlchilik keltiradi,
shoshqaloq kambagʻallikka duchor boʻladi.
6 Yolgʻon bilan boylik topadiganlar
chiqib ketadigan bugʻ kabidir,
ular oʻz oʻlimini izlaydi.
7 Yovuzning zoʻravonligi oʻz boshiga yetadi,
chunki u adolat bilan ish qilishni rad etadi.
8 Gunohkorning yoʻli — egri,
sofdilning ishi — toʻgʻri.
9 Urishqoq xotin bilan keng uyda yashagandan koʻra,
loy tomning bir chetida yashagan yaxshiroq.
10 Yovuzning koʻngli yomonlikka tashna,
qoʻshnisi undan rahm–shafqat topmaydi.
11 Mazax qiluvchi jazolansa, sodda odamlar dono boʻladi,
donoga yoʻl–yoʻriq berilsa, bilimi oshadi.
12 Xudo odildir, fosiqning uyini U kuzatib turadi,
fosiqni halokatga mubtalo qiladi.
13 Kambagʻalning faryodiga kim quloq solmasa,
oʻzi faryod qilganda ham hech kim javob bermaydi.
14 Yashirincha berilgan sovgʻa jahlni yumshatadi,
yeng ichidagi pora gʻazabdan tushiradi.
15 Adolatga amal qilish solihlarga sevinch,
fosiqlarga esa qoʻrqinchdir.
16 Aql–idrok yoʻlidan chiqqanlar oʻliklar orasidadir.
17 Ziyofatni sevgan qashshoqlashadi,
sharob bilan moyni yaxshi koʻrgan odam boy boʻlmaydi.
18 Solihga atalgan yovuzlik fosiqning boshiga tushadi,
toʻgʻri odamning oʻrniga xoin halokatga uchraydi.
19 Urishqoq va badjahl xotin bilan yashagandan koʻra,
choʻlu biyobonda yashash yaxshiroq.
20 Dononing uyida yogʻ ham, eng yaxshi narsalar ham bor,
aqlsiz esa uni sarflab yuboradi.
21 Toʻgʻrilik va sadoqat payida boʻlganlar
uzoq umr, solihlik va shon–shuhratga erishadi.
22 Dono eng qudratli shaharga borib,
tayanch boʻlgan qalʼani ham vayron qiladi.
23 Ogʻzini va tilini qoʻriqlagan
oʻz jonini tashvishlardan asraydi.
24 Takabbur va magʻrurning nomi “mazaxchi”,
hamma narsani manmanlik bilan qiladi.
25 Dangasaning orzusi oʻlimga olib keladi,
chunki qoʻllari ishga bormaydi.
26 Dangasaning kuni badnafslik bilan oʻtadi,
solih esa ayamasdan beradi.
27 Fosiqlarning qurbonligi jirkanchdir,
yovuz niyat bilan keltirilgani esa undan ham battar.
28 Soxta guvoh yoʻq boʻladi,
haqiqatga quloq solgan esa qoladi.
29 Fosiqning yuzi qattiq,
solih esa oʻz yoʻlini biladi.
30 Egamizga qarshi donolik ham,
idrok ham, reja ham yoʻq.
31 Ot jang kuni uchun tayyorlanadi,
gʻalaba esa Egamizning qoʻlida.
