18–БОБ
1 Бошқалардан ажралган ўз истагини қондиришни хоҳлайди,
у ҳамма доно насиҳатга қарши чиқади.
2 Нодон ақл–идрокни ёқтирмайди,
фақат ўзини кўрсатади.
3 Фосиқлик дастидан шармандалик келади,
ҳурматсизлик эса уят келтиради.
4 Доно сўзлар чуқур сувлардай туганмасдир,
донолик булоғи ошиб–тошган ирмоқдир.
5 Фосиқнинг тарафини олиш,
ҳукмда солиҳни айблаш яхши эмас.
6 Аҳмоқнинг тили жанжал чиқаради,
сўзлари эса калтак келтиради.
7 Аҳмоқнинг тили ўзига ҳалокат,
сўзлари жонига тузоқдир.
8 Ғийбатчининг сўзи ширин овқат кабидир,
одамнинг бутун аъзойи баданига сингиб кетади.
9 Ишда дангаса бўлган одам бузғунчига оғайнидир.
10 Эгамизнинг номи мустаҳкам қалъадир,
солиҳ у ерга бориб эсон–омон бўлади.
11 Бойнинг бойлиги қалъасидир,
унинг назарида шаҳарнинг баланд девори кабидир.
12 Такаббурлик ҳалокатга олиб боради,
камтарлик эса иззату икромга сазовор қилади.
13 Охиригача тингламай жавоб берган аҳмоқдир,
у шарманда бўлади.
14 Одамнинг руҳи касалликка чидай олади,
лекин тушкун руҳга ким тоқат қила олади?!
15 Ақллининг қалби билим олади,
доно илму маърифатга интилади.
16 Совға эгасига ҳамма эшикларни очади,
катта одам олдига олиб боради.
17 Биринчи гапирган одам
бошқаси келиб текширмагунча, ҳақ кўринади.
18 Қуръа жанжални тўхтатади,
кучли рақибларни ҳам ажратади.
19 Хафа бўлган биродарга яқинлашиш
кучли шаҳарни олишдан ҳам қийин,
ўртадаги жанжал қалъанинг қулфига ўхшайди.
20 Одамнинг қорни оғзининг маҳсули билан тўяди,
тилининг самараси билан қониқади.
21 Ўлим ҳам, ҳаёт ҳам тилнинг ҳукмидадир,
бирисини севган мевасини ейди.
22 Хотин топган бахт топиб,
Эгамизнинг марҳаматига сазовор бўлади.
23 Камбағал илтижо билан гапиради,
бой эса қўпол жавоб беради.
24 Шундай дўст борки, у ҳалокат келтиради,
дўст борки, у туғишгандан ҳам яқинроқдир.
18–BOB
1 Boshqalardan ajralgan oʻz istagini qondirishni xohlaydi,
u hamma dono nasihatga qarshi chiqadi.
2 Nodon aql–idrokni yoqtirmaydi,
faqat oʻzini koʻrsatadi.
3 Fosiqlik dastidan sharmandalik keladi,
hurmatsizlik esa uyat keltiradi.
4 Dono soʻzlar chuqur suvlarday tuganmasdir,
donolik bulogʻi oshib–toshgan irmoqdir.
5 Fosiqning tarafini olish,
hukmda solihni ayblash yaxshi emas.
6 Ahmoqning tili janjal chiqaradi,
soʻzlari esa kaltak keltiradi.
7 Ahmoqning tili oʻziga halokat,
soʻzlari joniga tuzoqdir.
8 Gʻiybatchining soʻzi shirin ovqat kabidir,
odamning butun aʼzoyi badaniga singib ketadi.
9 Ishda dangasa boʻlgan odam buzgʻunchiga ogʻaynidir.
10 Egamizning nomi mustahkam qalʼadir,
solih u yerga borib eson–omon boʻladi.
11 Boyning boyligi qalʼasidir,
uning nazarida shaharning baland devori kabidir.
12 Takabburlik halokatga olib boradi,
kamtarlik esa izzatu ikromga sazovor qiladi.
13 Oxirigacha tinglamay javob bergan ahmoqdir,
u sharmanda boʻladi.
14 Odamning ruhi kasallikka chiday oladi,
lekin tushkun ruhga kim toqat qila oladi?!
15 Aqllining qalbi bilim oladi,
dono ilmu maʼrifatga intiladi.
16 Sovgʻa egasiga hamma eshiklarni ochadi,
katta odam oldiga olib boradi.
17 Birinchi gapirgan odam
boshqasi kelib tekshirmaguncha, haq koʻrinadi.
18 Qurʼa janjalni toʻxtatadi,
kuchli raqiblarni ham ajratadi.
19 Xafa boʻlgan birodarga yaqinlashish
kuchli shaharni olishdan ham qiyin,
oʻrtadagi janjal qalʼaning qulfiga oʻxshaydi.
20 Odamning qorni ogʻzining mahsuli bilan toʻyadi,
tilining samarasi bilan qoniqadi.
21 Oʻlim ham, hayot ham tilning hukmidadir,
birisini sevgan mevasini yeydi.
22 Xotin topgan baxt topib,
Egamizning marhamatiga sazovor boʻladi.
23 Kambagʻal iltijo bilan gapiradi,
boy esa qoʻpol javob beradi.
24 Shunday doʻst borki, u halokat keltiradi,
doʻst borki, u tugʻishgandan ham yaqinroqdir.
