17–БОБ
Қоннинг табарруклиги
1 Эгамиз Мусо орқали 2 Ҳорунга, унинг ўғилларига ва жамики Исроил халқига қуйидаги амрларни берди: 3 агар Исроил халқидан бирортаси қароргоҳда ёки қароргоҳ ташқарисида буқа, қўзи ёки эчкини қурбонлик қилса–ю, 4 уни Эгамизга тақдим қилиш учун Учрашув чодири кираверишига олиб келмаса, ўша одам қон тўккани учун айбдор ҳисоблансин. Қон тўккан бу одам халқ орасидан йўқ қилинсин. 5 Бу қоида Исроил халқининг далаларда қурбонликлар қилишларига чек қўяди. Улар қурбонликларини руҳонийга, Учрашув чодири кираверишига олиб келадиган бўлишади ва қурбонликларини тинчлик қурбонлиги қилиб, Эгамизга бағишлашади. 6 Руҳоний қурбонликнинг қонини Учрашув чодирига кираверишда турган Эгамизнинг қурбонгоҳига сепсин. Сўнг Эгамизга ёқимли ҳид бориши учун қурбонликнинг ёғини куйдирсин. 7 Бундан буён Исроил халқи ўз қурбонликларини эчки жинларга келтирмасин, Эгамизга бевафолик қилмасин. Бу қоидага улар доимо, авлодлари оша риоя қилишсин.
8 Исроил халқидан ёки уларнинг ораларида истиқомат қилаётган мусофирлардан бирортаси куйдириладиган ва бошқа қурбонликлар қилса–ю, 9 ўшаларни Эгамизга назр қилиш учун Учрашув чодири кираверишига олиб келмаса, у одам халқ орасидан йўқ қилинсин.
10 Агар Исроил халқидан ёки уларнинг ораларида истиқомат қилаётган мусофирлардан бирортаси қони чиқарилмаган гўштни еса, Эгамиз қон истеъмол қилган ўша одамга қарши чиқиб, уни халқ орасидан йўқ қилиб юборади. 11 Зотан, жонзотнинг жони унинг қонидир. Эгамиз қонни сизларга қурбонгоҳ устида гуноҳларингизни ювиш учун берган. Жон ато этадиган қон сизларни гуноҳларингиздан поклайди. 12 Шунинг учун Эгамиз Исроил халқига: “Қони чиқарилмаган гўштни зинҳор истеъмол қилманг, ораларингизда яшаётган мусофир ҳам қонни истеъмол қилмасин”, — деб айтган.
13 Овланган ҳалол ҳайвон ёки қушнинг қонини чиқаринглар. Қонни тупроқ билан кўмиб қўйинглар. Бу қоида Исроил халқига ва уларнинг орасида истиқомат қилаётган мусофирларга тааллуқлидир. 14 Ҳар бир жонзотнинг жони унинг қонидир. Шу боис Эгамиз Исроил халқига айтди: “Қони чиқарилмаган гўштни еманглар. Зотан, ҳар бир жонзотнинг жони қондадир. Қон истеъмол қилган одам халқи орасидан йўқ қилинсин.”
15 Ҳаром ўлган ёки ёввойи ҳайвон ғажиб ташлаган жониворнинг гўштини еган ҳар бир одам, Исроил халқидан ёки бошқа халқдан бўлишидан қатъи назар, кийимларини ювсин, ўзи ҳам ювинсин. У кечгача ҳаром бўлиб, сўнг яна пок бўлади. 16 Борди–ю, у кийимларини ювмаса, ўзи ҳам ювинмаса, қилган гуноҳи учун жазоланади.
17–BOB
Qonning tabarrukligi
1 Egamiz Muso orqali 2 Horunga, uning oʻgʻillariga va jamiki Isroil xalqiga quyidagi amrlarni berdi: 3 agar Isroil xalqidan birortasi qarorgohda yoki qarorgoh tashqarisida buqa, qoʻzi yoki echkini qurbonlik qilsa–yu, 4 uni Egamizga taqdim qilish uchun Uchrashuv chodiri kiraverishiga olib kelmasa, oʻsha odam qon toʻkkani uchun aybdor hisoblansin. Qon toʻkkan bu odam xalq orasidan yoʻq qilinsin. 5 Bu qoida Isroil xalqining dalalarda qurbonliklar qilishlariga chek qoʻyadi. Ular qurbonliklarini ruhoniyga, Uchrashuv chodiri kiraverishiga olib keladigan boʻlishadi va qurbonliklarini tinchlik qurbonligi qilib, Egamizga bagʻishlashadi. 6 Ruhoniy qurbonlikning qonini Uchrashuv chodiriga kiraverishda turgan Egamizning qurbongohiga sepsin. Soʻng Egamizga yoqimli hid borishi uchun qurbonlikning yogʻini kuydirsin. 7 Bundan buyon Isroil xalqi oʻz qurbonliklarini echki jinlarga keltirmasin, Egamizga bevafolik qilmasin. Bu qoidaga ular doimo, avlodlari osha rioya qilishsin.
8 Isroil xalqidan yoki ularning oralarida istiqomat qilayotgan musofirlardan birortasi kuydiriladigan va boshqa qurbonliklar qilsa–yu, 9 oʻshalarni Egamizga nazr qilish uchun Uchrashuv chodiri kiraverishiga olib kelmasa, u odam xalq orasidan yoʻq qilinsin.
10 Agar Isroil xalqidan yoki ularning oralarida istiqomat qilayotgan musofirlardan birortasi qoni chiqarilmagan goʻshtni yesa, Egamiz qon isteʼmol qilgan oʻsha odamga qarshi chiqib, uni xalq orasidan yoʻq qilib yuboradi. 11 Zotan, jonzotning joni uning qonidir. Egamiz qonni sizlarga qurbongoh ustida gunohlaringizni yuvish uchun bergan. Jon ato etadigan qon sizlarni gunohlaringizdan poklaydi. 12 Shuning uchun Egamiz Isroil xalqiga: “Qoni chiqarilmagan goʻshtni zinhor isteʼmol qilmang, oralaringizda yashayotgan musofir ham qonni isteʼmol qilmasin”, — deb aytgan.
13 Ovlangan halol hayvon yoki qushning qonini chiqaringlar. Qonni tuproq bilan koʻmib qoʻyinglar. Bu qoida Isroil xalqiga va ularning orasida istiqomat qilayotgan musofirlarga taalluqlidir. 14 Har bir jonzotning joni uning qonidir. Shu bois Egamiz Isroil xalqiga aytdi: “Qoni chiqarilmagan goʻshtni yemanglar. Zotan, har bir jonzotning joni qondadir. Qon isteʼmol qilgan odam xalqi orasidan yoʻq qilinsin.”
15 Harom oʻlgan yoki yovvoyi hayvon gʻajib tashlagan jonivorning goʻshtini yegan har bir odam, Isroil xalqidan yoki boshqa xalqdan boʻlishidan qatʼi nazar, kiyimlarini yuvsin, oʻzi ham yuvinsin. U kechgacha harom boʻlib, soʻng yana pok boʻladi. 16 Bordi–yu, u kiyimlarini yuvmasa, oʻzi ham yuvinmasa, qilgan gunohi uchun jazolanadi.
