10–БОБ
Исо — яхши чўпон
1 Исо деди: “Сизларга чинини айтайин: ким қўй қўрасига эшикдан кирмай, бошқа йўлдан ошиб тушса, у ўғри ва босқинчидир. 2 Эшикдан кирган одам эса қўйларнинг чўпонидир. 3 Қоровул унга эшикни очиб беради. Қўйлар унинг овозига қулоқ солади. У эса ўз қўйларини номма–ном чақириб, ташқарига олиб чиқади. 4 У ўз қўйларини қўрадан олиб чиққанда, уларнинг олдида бораверади. Қўйлар эса унга эргашади, чунки улар чўпоннинг овозини биладилар. 5 Бегона кишига эса эргашмайдилар. Аксинча, бегонанинг овозини танимай, ундан қочадилар.”
6 Исо бу матални айтиб берганда, тингловчилар У нима демоқчи эканлигини тушунмадилар. 7 Шу сабабдан Исо яна деди: “Сизларга чинини айтай: Мен қўйлар учун эшикман. 8 Мендан олдин келганларнинг ҳаммаси ўғри ва босқинчи эдилар. Лекин қўйлар уларга қулоқ солмадилар. 9 Мен эшикман. Ким Мен орқали кирса, нажот топади. У кириб чиқиб, яйлов ҳам топади. 10 Ўғри фақат ўғирлаш, бўғизлаш, барбод қилиш учун келади. Мен эса уларга ҳаёт, фаровон ҳаёт бериш учун келганман.
11 Мен яхши чўпонман. Яхши чўпон қўйлари учун жонини фидо қилади. 12 Ёлланган одам эса қўйларнинг на чўпони, на эгасидир. У бўрининг келганини кўргач, қўйларни ташлаб қочади. Бўри эса қўйларни талаб, тумтарақай қилади. 13 Ёлланган одам шунчаки ёлланган бўлгани учун ва қўйлар ҳақида қайғурмагани учун қочади.
14-15 Мен яхши чўпонман. Осмондаги Отам Мени ва Мен Отамни билганимдай, Мен қўйларимни биламан, улар ҳам Мени биладилар. Мен қўйларим учун жонимни фидо қиламан. 16 Бу қўрада бўлмаган бошқа қўйларим ҳам бор. Уларни ҳам олиб келишим керак. Улар ҳам Менинг овозимга қулоқ солади, шунда бир сурув, бир чўпон бўлади. 17 Мен жонимни қайтиб олишим учун уни фидо қиламан, шу боис Отам Мени яхши кўради. 18 Ҳеч ким жонимни Мендан тортиб ололмайди. Мен Ўз ихтиёрим билан уни фидо қиламан. Жонимни беришга ва уни қайтариб олишга ҳокимиятим бор. Буни Менга Отам буюрган.”
19 Исонинг бу сўзлари туфайли, яҳудийлар орасида яна келишмовчилик келиб чиқди. 20 Ораларидан кўпчилик:
— Уни жин урибди, У ақлдан озган! Нега Унга қулоқ соляпсизлар? — дер эдилар. 21 Бошқалари эса:
— Бу жин урганнинг сўзлари эмас. Жин кўр одамнинг кўзларини оча олармиди?! — деб айтишарди.
Исони рад қилишади
22 Ўша вақтда Қуддусда Маъбадни бағишлаш байрами нишонланаётган эди. Қиш фасли эди. 23 Исо Маъбадда Сулаймон айвони деган жойда айланиб юрар эди. 24 Яҳудийлар Унинг атрофини ўраб олдилар.
— Қачонгача бизни иккилантирасиз? Агар Масиҳ бўлсангиз, бизга очиғини айтинг, — дейишди.
25 Исо уларга жавоб берди:
— Мен сизларга айтдим, аммо сизлар ишонмаяпсизлар. Осмондаги Отам номидан қилаётган ишларим кимлигимни кўрсатиб турибди. 26 Сизлар эса ишонмаяпсизлар, чунки сизлар Менинг қўйларимдан эмассизлар. 27 Менинг қўйларим овозимга қулоқ солади. Мен уларни танийман, улар эса Менга эргашиб юришади. 28 Мен уларга абадий ҳаёт бераман, улар ҳеч қачон ҳалок бўлмайдилар. Ҳеч ким уларни Менинг қўлимдан тортиб ололмайди. 29 Уларни Менга берган Отам ҳаммадан буюкдир. Отамнинг қўлидан уларни тортиб олишга ҳеч кимнинг кучи етмайди. 30 Мен ва Отам бирмиз.
31 Яҳудийлар яна Исони тошбўрон қилмоқчи бўлдилар.
32 — Мен сизларга Ота буюрган кўп хайрли ишларни кўрсатдим, уларнинг қайси бири учун Мени тошбўрон қилмоқчисизлар? — деб сўради Исо. 33 Яҳудийлар Унга шундай дейишди:
— Хайрли ишингиз учун эмас, куфрлигингиз учун Сизни тошбўрон қилмоқчимиз. Сиз одам бўла туриб Ўзингизни Худо деяпсиз!
34 Исо шундай жавоб қайтарди:
— Сизлар ўзларингиз доим ўқийдиган Муқаддас битикларда : “Айтдимки, ҳаммангиз худоларсиз” , деб ёзилган эмасми?! 35 Ўзларингиз биласизлар: Муқаддас битикларни ўзгартириб бўлмайди. Худонинг каломини олган одамлар “худолар” деб аталган–ку! 36 Мени эса Отам Ўзи учун ажратиб олиб, дунёга юборган. Мен “Худонинг Ўғлиман ” деганим учун куфрлик қилган бўламанми?! 37 Агар Мен Отамнинг ишларини қилмаётган бўлсам, Менга ишонмай қўя қолинглар. 38 Борди–ю, Унинг ишларини қилаётган бўлсам, Менга ишонмасангиз ҳам, қилаётган ишларимга ишонинглар. Шунда Ота Менда ва Мен Отада эканимни билиб, англаб оласизлар.
39 Улар яна Исони ушлаб олишга ҳаракат қилдилар, аммо Исо уларнинг чангалидан қутулиб қолди.
40 Сўнг Исо Иордан дарёсининг шарқ томонига, илгари Яҳё одамларни чўмдириб юрган жойга қайтиб бориб, у ерда қолди. 41 Унинг олдига кўп одамлар келишарди. Улар шундай деб айтишарди: “Яҳё ҳеч қандай мўъжизали аломат кўрсатмаган эди, лекин Яҳёнинг бу Одам ҳақида айтган ҳамма гапи тўғри чиқди.” 42 Шундай қилиб, ўша ердаги кўп одамлар Исога ишондилар.
10–BOB
Iso — yaxshi choʻpon
1 Iso dedi: “Sizlarga chinini aytayin: kim qoʻy qoʻrasiga eshikdan kirmay, boshqa yoʻldan oshib tushsa, u oʻgʻri va bosqinchidir. 2 Eshikdan kirgan odam esa qoʻylarning choʻponidir. 3 Qorovul unga eshikni ochib beradi. Qoʻylar uning ovoziga quloq soladi. U esa oʻz qoʻylarini nomma–nom chaqirib, tashqariga olib chiqadi. 4 U oʻz qoʻylarini qoʻradan olib chiqqanda, ularning oldida boraveradi. Qoʻylar esa unga ergashadi, chunki ular choʻponning ovozini biladilar. 5 Begona kishiga esa ergashmaydilar. Aksincha, begonaning ovozini tanimay, undan qochadilar.”
6 Iso bu matalni aytib berganda, tinglovchilar U nima demoqchi ekanligini tushunmadilar. 7 Shu sababdan Iso yana dedi: “Sizlarga chinini aytay: Men qoʻylar uchun eshikman. 8 Mendan oldin kelganlarning hammasi oʻgʻri va bosqinchi edilar. Lekin qoʻylar ularga quloq solmadilar. 9 Men eshikman. Kim Men orqali kirsa, najot topadi. U kirib chiqib, yaylov ham topadi. 10 Oʻgʻri faqat oʻgʻirlash, boʻgʻizlash, barbod qilish uchun keladi. Men esa ularga hayot, farovon hayot berish uchun kelganman.
11 Men yaxshi choʻponman. Yaxshi choʻpon qoʻylari uchun jonini fido qiladi. 12 Yollangan odam esa qoʻylarning na choʻponi, na egasidir. U boʻrining kelganini koʻrgach, qoʻylarni tashlab qochadi. Boʻri esa qoʻylarni talab, tumtaraqay qiladi. 13 Yollangan odam shunchaki yollangan boʻlgani uchun va qoʻylar haqida qaygʻurmagani uchun qochadi.
14-15 Men yaxshi choʻponman. Osmondagi Otam Meni va Men Otamni bilganimday, Men qoʻylarimni bilaman, ular ham Meni biladilar. Men qoʻylarim uchun jonimni fido qilaman. 16 Bu qoʻrada boʻlmagan boshqa qoʻylarim ham bor. Ularni ham olib kelishim kerak. Ular ham Mening ovozimga quloq soladi, shunda bir suruv, bir choʻpon boʻladi. 17 Men jonimni qaytib olishim uchun uni fido qilaman, shu bois Otam Meni yaxshi koʻradi. 18 Hech kim jonimni Mendan tortib ololmaydi. Men Oʻz ixtiyorim bilan uni fido qilaman. Jonimni berishga va uni qaytarib olishga hokimiyatim bor. Buni Menga Otam buyurgan.”
19 Isoning bu soʻzlari tufayli, yahudiylar orasida yana kelishmovchilik kelib chiqdi. 20 Oralaridan koʻpchilik:
— Uni jin uribdi, U aqldan ozgan! Nega Unga quloq solyapsizlar? — der edilar. 21 Boshqalari esa:
— Bu jin urganning soʻzlari emas. Jin koʻr odamning koʻzlarini ocha olarmidi?! — deb aytishardi.
Isoni rad qilishadi
22 Oʻsha vaqtda Quddusda Maʼbadni bagʻishlash bayrami nishonlanayotgan edi. Qish fasli edi. 23 Iso Maʼbadda Sulaymon ayvoni degan joyda aylanib yurar edi. 24 Yahudiylar Uning atrofini oʻrab oldilar.
— Qachongacha bizni ikkilantirasiz? Agar Masih boʻlsangiz, bizga ochigʻini ayting, — deyishdi.
25 Iso ularga javob berdi:
— Men sizlarga aytdim, ammo sizlar ishonmayapsizlar. Osmondagi Otam nomidan qilayotgan ishlarim kimligimni koʻrsatib turibdi. 26 Sizlar esa ishonmayapsizlar, chunki sizlar Mening qoʻylarimdan emassizlar. 27 Mening qoʻylarim ovozimga quloq soladi. Men ularni taniyman, ular esa Menga ergashib yurishadi. 28 Men ularga abadiy hayot beraman, ular hech qachon halok boʻlmaydilar. Hech kim ularni Mening qoʻlimdan tortib ololmaydi. 29 Ularni Menga bergan Otam hammadan buyukdir. Otamning qoʻlidan ularni tortib olishga hech kimning kuchi yetmaydi. 30 Men va Otam birmiz.
31 Yahudiylar yana Isoni toshboʻron qilmoqchi boʻldilar.
32 — Men sizlarga Ota buyurgan koʻp xayrli ishlarni koʻrsatdim, ularning qaysi biri uchun Meni toshboʻron qilmoqchisizlar? — deb soʻradi Iso. 33 Yahudiylar Unga shunday deyishdi:
— Xayrli ishingiz uchun emas, kufrligingiz uchun Sizni toshboʻron qilmoqchimiz. Siz odam boʻla turib Oʻzingizni Xudo deyapsiz!
34 Iso shunday javob qaytardi:
— Sizlar oʻzlaringiz doim oʻqiydigan Muqaddas bitiklarda : “Aytdimki, hammangiz xudolarsiz” , deb yozilgan emasmi?! 35 Oʻzlaringiz bilasizlar: Muqaddas bitiklarni oʻzgartirib boʻlmaydi. Xudoning kalomini olgan odamlar “xudolar” deb atalgan–ku! 36 Meni esa Otam Oʻzi uchun ajratib olib, dunyoga yuborgan. Men “Xudoning Oʻgʻliman ” deganim uchun kufrlik qilgan boʻlamanmi?! 37 Agar Men Otamning ishlarini qilmayotgan boʻlsam, Menga ishonmay qoʻya qolinglar. 38 Bordi–yu, Uning ishlarini qilayotgan boʻlsam, Menga ishonmasangiz ham, qilayotgan ishlarimga ishoninglar. Shunda Ota Menda va Men Otada ekanimni bilib, anglab olasizlar.
39 Ular yana Isoni ushlab olishga harakat qildilar, ammo Iso ularning changalidan qutulib qoldi.
40 Soʻng Iso Iordan daryosining sharq tomoniga, ilgari Yahyo odamlarni choʻmdirib yurgan joyga qaytib borib, u yerda qoldi. 41 Uning oldiga koʻp odamlar kelishardi. Ular shunday deb aytishardi: “Yahyo hech qanday moʻjizali alomat koʻrsatmagan edi, lekin Yahyoning bu Odam haqida aytgan hamma gapi toʻgʻri chiqdi.” 42 Shunday qilib, oʻsha yerdagi koʻp odamlar Isoga ishondilar.
