64–БОБ
1 Эй Эгам, қанийди самоларни ёриб, пастга тушсанг,
Тоғлар олдингда титраса!
2 Аланга ўтинни ёндириб, сувни қайнатгандай,
Сен ҳам пастга тушиб, халқларни титрат.
Токи ғанимларинг номингни билсин.
3 Биз кутмаган ажойиб ишлар қилдинг!
Пастга тушдинг, олдингда тоғлар титради!
4 Ахир, Сенга умид боғлаганларни деб,
Ажойиб иш қиладиган Худо Сенсан.
Сенга ўхшаган худо ҳақида
Азалдан ҳеч ким эшитмаган,
Ҳеч бир қулоққа ҳам кирмаган.
Сенга ўхшаган худони ҳеч бир кўз кўрмаган.
5 Қувонч билан тўғри йўлдан юрганларга,
Сенинг амрларингни бажарганларга
Сен пешвоз чиқасан.
Мана, Сен ғазабдасан,
Биз эса гуноҳ қилдик.
Биз азалдан гуноҳга ботганмиз,
Энди нажот топа оламизми?
6 Ҳаммамиз ҳаром бўлиб қолдик,
Яхши ишларимизнинг ҳаммаси ҳайз латталари кабидир.
Япроқлар каби сўлиб боряпмиз,
Айбларимиз шамол каби, бизни учириб кетяпти.
7 Ҳеч ким Сенга сажда қилмайди,
Ҳеч ким, Эгамга ўзимни боғлай, демайди.
Ахир, Сен биздан юз ўгирдинг,
Бизни ўз гуноҳларимиз измига топширдинг!
8 Аммо энди Сен бизнинг отамизсан, эй Эгамиз!
Биз лоймиз, Сен эса кулолсан,
Ҳаммамиз қўлларингнинг ижодимиз!
9 Эй Эгамиз, бизга бунчалик ғазабингни сочаверма,
Гуноҳларимизни то абад ёдда тутма.
Қара, ахир, ҳаммамиз Сенинг халқингмиз!
10 Муқаддас шаҳарларинг саҳрога айланди,
Қуддус вайрона бўлди,
Сион чўлу биёбон бўлиб қолди.
11 Бизнинг муқаддас Маъбадимиз, фахримиз,
Ота–боболаримиз Сенга мадҳлар куйлаган жой
Энди ёниб битди.
Бизга қадрли бўлганларнинг ҳаммаси
Вайронага айланди.
12 Эй Эгам! Наҳот шунда ҳам Ўзингни тутиб тураверсанг?!
Сукут сақлаб, бизни қаттиқ жазолайверсанг?!
64–BOB
1 Ey Egam, qaniydi samolarni yorib, pastga tushsang,
Togʻlar oldingda titrasa!
2 Alanga oʻtinni yondirib, suvni qaynatganday,
Sen ham pastga tushib, xalqlarni titrat.
Toki gʻanimlaring nomingni bilsin.
3 Biz kutmagan ajoyib ishlar qilding!
Pastga tushding, oldingda togʻlar titradi!
4 Axir, Senga umid bogʻlaganlarni deb,
Ajoyib ish qiladigan Xudo Sensan.
Senga oʻxshagan xudo haqida
Azaldan hech kim eshitmagan,
Hech bir quloqqa ham kirmagan.
Senga oʻxshagan xudoni hech bir koʻz koʻrmagan.
5 Quvonch bilan toʻgʻri yoʻldan yurganlarga,
Sening amrlaringni bajarganlarga
Sen peshvoz chiqasan.
Mana, Sen gʻazabdasan,
Biz esa gunoh qildik.
Biz azaldan gunohga botganmiz,
Endi najot topa olamizmi?
6 Hammamiz harom boʻlib qoldik,
Yaxshi ishlarimizning hammasi hayz lattalari kabidir.
Yaproqlar kabi soʻlib boryapmiz,
Ayblarimiz shamol kabi, bizni uchirib ketyapti.
7 Hech kim Senga sajda qilmaydi,
Hech kim, Egamga oʻzimni bogʻlay, demaydi.
Axir, Sen bizdan yuz oʻgirding,
Bizni oʻz gunohlarimiz izmiga topshirding!
8 Ammo endi Sen bizning otamizsan, ey Egamiz!
Biz loymiz, Sen esa kulolsan,
Hammamiz qoʻllaringning ijodimiz!
9 Ey Egamiz, bizga bunchalik gʻazabingni sochaverma,
Gunohlarimizni to abad yodda tutma.
Qara, axir, hammamiz Sening xalqingmiz!
10 Muqaddas shaharlaring sahroga aylandi,
Quddus vayrona boʻldi,
Sion choʻlu biyobon boʻlib qoldi.
11 Bizning muqaddas Maʼbadimiz, faxrimiz,
Ota–bobolarimiz Senga madhlar kuylagan joy
Endi yonib bitdi.
Bizga qadrli boʻlganlarning hammasi
Vayronaga aylandi.
12 Ey Egam! Nahot shunda ham Oʻzingni tutib turaversang?!
Sukut saqlab, bizni qattiq jazolayversang?!
