53–БОБ
1 Бизнинг хабаримизга ким ишонди?
Эгамизнинг қудратли кучи кимга аён бўлди?
2 Эгамизнинг қули Эгамиз олдида янги кўчатдай,
Қуруқ тупроқдаги илдиздай ўсди.
Бизни ўзига жалб қиладиган
Гўзаллик, улуғворлик унда йўқ эди.
Бизни ўзига ром этадиган
Ҳеч бир жозибаси йўқ эди.
3 Одамлар ундан нафратландилар, уни рад этдилар.
У қайғу, азоб–уқубат нималигини биларди.
Ҳамма ундан юз ўгирди, ундан ҳазар қилди.
Биз уни одам қаторида санамадик.
4 Ҳа, дардларимизни у ўзига олди,
Оғриқларимизни у ўз зиммасига олди.
Биз эса ўйладик: “Уни Худо урган,
Аламдийда, жабрланган у!”
5 У эса бизнинг гуноҳларимизни деб ярадор бўлди,
Бизнинг айбларимиз туфайли эзилди.
Бизга тинчлик келтирадиган жазо унга тушди,
Унинг яралари бизга шифо берди.
6 Ҳаммамиз қўйлардай йўлдан адашдик,
Ҳаммамиз ўз йўлимиздан кетдик.
Ҳаммамизнинг айбларимизни
Эгамиз унинг зиммасига юклади.
7 У жабр кўрди, ўзи уқубат чекди,
Аммо миқ этмади, оғзини очмади.
Бўғизланишга олиб борилган қўзидай,
Жун қирқувчи олдида жим турган қўйдай
У миқ этмади, оғзини очмади.
8 Ҳукм билан, куч билан олиб кетилди.
Унинг насли ҳақида ким ўйлайди?
Тириклар юртидан у улоқтирилди,
Халқимизнинг гуноҳи туфайли унга зарба тушди.
9 Гарчи у ёвузлик қилмаган бўлса ҳам,
Оғзидан ёлғон сўз чиқмаган бўлса ҳам,
Унга ёвузлар қатори қабр берилганди,
Аммо ўлганда у бойлар ёнига қўйилди.
10 Эгамиз Ўз қулини эзишни, азоблашни маъқул кўрди.
Шундай бўлса ҳам, Эгамизнинг қули ўз наслини кўради,
Узоқ умр кечиради,
Чунки у ўзини гуноҳ учун назр қилди.
У орқали Эгамизнинг хоҳиши бажо бўлади.
11 Чеккан азобларининг натижасини кўриб ,
У мамнун бўлади.
Менинг солиҳ қулим ўз билими туфайли
Кўпчиликни оқлаб, уларнинг айбини ўзига олади.
12 Шу боис буюклар қаторида унга улуш бераман ,
У кучлилар билан ўлжаларни бўлишади.
Ахир, у ўзини ўлимга тутиб берди,
Гуноҳкорлар қаторида саналди.
Кўпларнинг гуноҳини у ўзига олди,
Гуноҳкорлар учун васийлик қилди.
53–BOB
1 Bizning xabarimizga kim ishondi?
Egamizning qudratli kuchi kimga ayon boʻldi?
2 Egamizning quli Egamiz oldida yangi koʻchatday,
Quruq tuproqdagi ildizday oʻsdi.
Bizni oʻziga jalb qiladigan
Goʻzallik, ulugʻvorlik unda yoʻq edi.
Bizni oʻziga rom etadigan
Hech bir jozibasi yoʻq edi.
3 Odamlar undan nafratlandilar, uni rad etdilar.
U qaygʻu, azob–uqubat nimaligini bilardi.
Hamma undan yuz oʻgirdi, undan hazar qildi.
Biz uni odam qatorida sanamadik.
4 Ha, dardlarimizni u oʻziga oldi,
Ogʻriqlarimizni u oʻz zimmasiga oldi.
Biz esa oʻyladik: “Uni Xudo urgan,
Alamdiyda, jabrlangan u!”
5 U esa bizning gunohlarimizni deb yarador boʻldi,
Bizning ayblarimiz tufayli ezildi.
Bizga tinchlik keltiradigan jazo unga tushdi,
Uning yaralari bizga shifo berdi.
6 Hammamiz qoʻylarday yoʻldan adashdik,
Hammamiz oʻz yoʻlimizdan ketdik.
Hammamizning ayblarimizni
Egamiz uning zimmasiga yukladi.
7 U jabr koʻrdi, oʻzi uqubat chekdi,
Ammo miq etmadi, ogʻzini ochmadi.
Boʻgʻizlanishga olib borilgan qoʻziday,
Jun qirquvchi oldida jim turgan qoʻyday
U miq etmadi, ogʻzini ochmadi.
8 Hukm bilan, kuch bilan olib ketildi.
Uning nasli haqida kim oʻylaydi?
Tiriklar yurtidan u uloqtirildi,
Xalqimizning gunohi tufayli unga zarba tushdi.
9 Garchi u yovuzlik qilmagan boʻlsa ham,
Ogʻzidan yolgʻon soʻz chiqmagan boʻlsa ham,
Unga yovuzlar qatori qabr berilgandi,
Ammo oʻlganda u boylar yoniga qoʻyildi.
10 Egamiz Oʻz qulini ezishni, azoblashni maʼqul koʻrdi.
Shunday boʻlsa ham, Egamizning quli oʻz naslini koʻradi,
Uzoq umr kechiradi,
Chunki u oʻzini gunoh uchun nazr qildi.
U orqali Egamizning xohishi bajo boʻladi.
11 Chekkan azoblarining natijasini koʻrib ,
U mamnun boʻladi.
Mening solih qulim oʻz bilimi tufayli
Koʻpchilikni oqlab, ularning aybini oʻziga oladi.
12 Shu bois buyuklar qatorida unga ulush beraman ,
U kuchlilar bilan oʻljalarni boʻlishadi.
Axir, u oʻzini oʻlimga tutib berdi,
Gunohkorlar qatorida sanaldi.
Koʻplarning gunohini u oʻziga oldi,
Gunohkorlar uchun vasiylik qildi.
